Ο Γιώργος Τσοπανάκης άφησε πίσω του πολλά, κυρίως όμως αξιοπρέπεια

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Σπύρος Παγκάς
Τέως διευθυντής ΡΟΔΙΑΚΗΣ

Λες και ήταν χθες! Και όμως έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Τσοπανάκη.

Ήταν ο Γιώργος ένας εξαίρετος οικογενειάρχης, επιστήμονας, ένας αγαπημένος φίλος και συνεργάτης, ένας θαυμάσιος άνθρωπος που δεν δίσταζε να κάνει αυτό που θεωρούσε ότι είναι ωφέλιμο για τον τόπο, αδιαφορώντας για το προσωπικό κόστος. Ήταν με δυό λόγια ένας ευπατρίδης, ένας σπουδαίος ροδίτης που τον χαρακτήριζε η αξιοπρέπεια και η θέληση για προσφορά.

Θυμάμαι την ημέρα που οι κομματικές οργανώσεις της Νέας Δημοκρατίας με ομόφωνες αποφάσεις τους τον πρότειναν ως υποψήφιο δήμαρχο Ρόδου. Έδειχνε χαρούμενος, συγκινημένος για την τιμή που του έγινε. Απέφυγε όμως να εξωτερικεύσει τα αισθήματά του, ενώ αντίθετα έδωσε σύνθημα αυτοσυγκράτησης λέγοντας "Ας μην βιαζόμαστε, ας περιμένουμε"!

Και όταν μετά από λίγες μέρες η ΝΔ με ανακοίνωσή της έκανε γνωστό οτι θα στηρίξει την υποψηφιότητα του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Αντώνη Γεωργιάδη, ο Γιώργος Τσοπανάκης, πριν ακόμη καταλαγιάσουν, πριν εκδηλωθούν τυχόν αντιδράσεις από την μη αναμενόμενη και εν πολλοίς "περίεργη" απόφαση, με δήλωσή του, έκανε γνωστό ότι τάσσεται στο πλευρό του υποψηφίου δημάρχου Ρόδου Αντώνη Γεωργιάδη!

Για μια ακόμη φορά, ο Γιώργος έβαλε πάνω απ’ όλα το "κοινό καλό" που στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η εξυπηρέτηση του κόμματος στο οποίο πίστευε!

Αργότερα μια μικρή κάρτα που έπεσε στα χέρια μας και έγραφε "ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΠΑΝΑΚΗΣ"...

Γνωριζόμαστε" ήταν η "δήλωση συμμετοχής" στο συνδυασμό του Αντώνη Γεωργιάδη.

Και ήταν η κάρτα αυτή, χωρίς καμία άλλη υποστήριξη, αρκετή για να ανακηρυχθεί ο Γιώργος Τσοπανάκης πρώτος σε ψήφους δημοτικός σύμβουλος.

Οι ροδίτες με την ψήφο τους αναγνώρισαν την προσφορά ενός άξιου συμπατριώτη τους.

Τέτοιας αναγνώρισης έτυχε ο Γιώργος για την προσφορά του και σε άλλους τομείς. Διετέλεσε ως γνωστόν Πρόεδρος του ΔΣ του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, Πρόεδρος του ΔΣ της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Δωδεκανήσου, μέλος του ΔΣ του Διαγόρα κλπ.

Όλα τα παραπάνω αποτελούσαν το συμπλήρωμα μιας καθημερινής και πολύωρης ενασχόλησής του με την "επίσημη αγαπημένη" του την εφημερίδα "Ροδιακή" της οποίας υπήρξε εκδότης. Μια ενασχόληση που συνήθως διέκοπτε προσωρινά για να ασχοληθεί με τα αγαπημένα μέλη της οικογένειάς του ή να ανταλλάξει ανέκδοτα με φίλους και να κλείσει ραντεβού για ένα ποτηράκι κρασί.

Αυτός ήταν ο Γιώργος Τσοπανάκης. Και αφού έτσι τον ξέραμε και έτσι θέλαμε να συνεχίσει, ήταν λογικό τότε, στο άκουσμα του Θανάτου του να μας πνίξει το παράπονο και τελικά το ερώτημα "γιατί";

Η απάντηση είναι απλή: γιατί έτσι είναι η ζωή!!!

Και το ζητούμενο τελικά είναι τι αφήνει πίσω το πέρασμα του Γιώργου Τσοπανάκη από τη ζωή.

Η απάντηση είναι εύκολη: Την αξιοπρέπεια!...