Όσες εξεταστικές επιτροπές και να γίνουν, όσοι και να απολογηθούν για το Βατοπέδι ή την Siemens, ξεκαθάρισμα της υπόθεσης δεν θα υπάρξει εάν δεν έχει προηγηθεί η πολιτική βούληση να επιβληθούν οι ευθύνες και οι κυρώσεις σε αυτούς που τους αντιστοιχούν.
Όσες εξεταστικές επιτροπές και να γίνουν, όσοι και να απολογηθούν για το Βατοπέδι ή την Siemens, ξεκαθάρισμα της υπόθεσης δεν θα υπάρξει εάν δεν έχει προηγηθεί η πολιτική βούληση να επιβληθούν οι ευθύνες και οι κυρώσεις σε αυτούς που τους αντιστοιχούν.
Η όλη ιστορία θα παραμείνει λοιπόν σε επίπεδο κοινής αντιπαράθεσης, με μια εικαζόμενη απαίτηση ερευνών και εξιχνίασής της, την στιγμή που το Πανελλήνιο βοά για τις συλλογικές ευθύνες προσώπων και από τις δύο πλευρές των κομμάτων εξουσίας για το σοβαρό αυτό θέμα. Θα περάσει καιρός και οι ευθύνες αυτές δεν θα έχουν αποδοθεί.
Θα μεσολαβήσουν πολλές συζητήσεις επί των σκανδάλων αυτών για να μπει σε μια πορεία η όλη ιστορία, αλλά πάραυτα οι συζητήσεις αυτές δεν θα οδηγήσουν πουθενά αν πρώτα απ΄ όλα δεν έχει διαλευκανθεί πόσοι και με ποιο τρόπο εμπλέκονται στα σκάνδαλα και τις ποικίλες παρατυπίες.
Προηγείται λοιπόν η διάθεση αποκάλυψης των συνολικά εμπλεκομένων στην ιστορία και όχι οι αποσπασματικές απολογίες κάποιων προσώπων που ουσιαστικά δεν διαφωτίζουν την υπόθεση. Όπως είπα, πρώτα απ όλα πρέπει να υπάρξει πολιτική διάθεση για συνολική διερεύνηση των σκανδάλων.
Σε ένα πολιτικό τοπίο όμως που σε τίποτα δεν θυμίζει απόδοση και καταλογισμό ευθυνών παρά περισσότερο απόπειρα συγκάλυψής τους, οι ελπίδες λιγοστεύουν δραματικά για την όποια διαλεύκανση.
Την ίδια στιγμή, σύμπας ο πολιτικός κόσμος έχει απαξιωθεί από τον λαό και δεν υπάρχει πλέον καμία εμπιστοσύνη για την εξέλιξη των σκανδάλων του Βατοπεδίου και της Siemens. Όσες εξεταστικές και να γίνουν λοιπόν, αφήνουν αδιάφορους τους πολίτες.
Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι το αποτέλεσμα είναι αναμενόμενο και εντυπωσιακές αλλαγές δεν πρόκειται να υπάρξουν, δεν προσδοκούν τίποτε περισσότερο και δεν περιμένουν τίποτε άλλο πέρα από μια ακόμη προσχεδιασμένη οπερέτα, με δεδομένα αποτελέσματα και πορίσματα.
Και είναι εμφανώς λυπηρό το γεγονός αυτό, η παντελής έλλειψη εμπιστοσύνης του κόσμου απέναντι στους πολιτικούς, που νοιώθεις πως η οργή αυτή κάπου και κάποτε θα ξεσπάσει με βίαιο τρόπο. Οι πολίτες έχουν πια απογοητευθεί παντελώς και την απογοήτευση αυτή την εισπράττουν καθημερινά οι πολιτικοί. Και δεν φτάνουν ούτε οι νουθεσίες για συγκράτηση του θυμού, ούτε οι υπερφίαλες υποσχέσεις για καλυτέρευση της κατάστασης μετά από κάποιο χρονικό διάστημα δύο ή τριών χρόνων.
Όταν μάλιστα κανείς δεν πιστεύει πως το διάστημα αυτό θα είναι αυτής της διάρκειας, τουναντίον όλοι περιμένουν πως θα περάσουν πολλά ακόμη χρόνια μέχρι να αναπνεύσει ο τόπος μετά την λαίλαπα των μέτρων που όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, «αναγκάστηκε να πάρει».
Φθάσαμε λοιπόν να μιλάμε για εξεταστικές επιτροπές σκανδάλων και κανείς να μην πιστεύει πως τα σκάνδαλα αυτά θα διερευνηθούν εις βάθος. Τι για Βατοπέδι μιλούν, τι για Siemens, στην συνείδηση των πολιτών ένα έχει περάσει: ότι γίνεται, γίνεται για να αποσειστούν οι ευθύνες και να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη. Όσα γκάλοπ και να κάνει κανείς, αυτό θα διαπιστώσει. Η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι εμφανής.
Η αποδοκιμασία για τις συνεχείς παραπλανητικές δικαιολογίες ολοφάνερη. Και να σκεφθεί κανείς ότι βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή των μέτρων και με δεδομένο το γεγονός ότι θα ακολουθήσουν νέα πιο επώδυνα το φθινόπωρο. Οι αντιδράσεις τότε θα κορυφωθούν αφού οι επιπτώσεις από τις επικείμενες περικοπές στον ιδιωτικό τομέα θα είναι οδυνηρές.
Όσες λοιπόν εξεταστικές επιτροπές και να γίνουν, δεν πρόκειται να καταλαγιάσουν την οργή και αγανάκτηση του κόσμου. Και από την άλλη πλευρά, όσοι θέλουν να παραμένουν ακόμη αισιόδοξοι, δεν έχουν παρά να διαβάσουν τις δηλώσεις των ιθυνόντων από το ΔΝΤ που ήδη έχουν αποθρασυνθεί όταν αναφέρονται στις υποχρεώσεις της Ελλάδας.
Θα δουν εκεί πως δεν υπάρχει έλεος και πως από εδώ και στο εξής η χώρα έχει μόνο υποχρεώσεις και οι πολίτες πρέπει να σκύψουν μια για πάντα το κεφάλι. Δεν έχει παρά να ακούσει κανείς σε τι ύφος μιλούν για τα οικονομικά της Ελλάδας και ποιους τρόπους εξόδου από την κρίση υποδεικνύουν.
Η κυβέρνηση επέλεξε τον δύσκολο δρόμο. Και ήδη υφίσταται τις παρενέργειες των επιλογών της. Χωρίς να έχει υπολογίσει το κοινωνικό κόστος, ακολουθεί τον ολισθηρό δρόμο του δανεισμού, με το επιχείρημα ότι η χώρα δεν μπορεί να βγει με άλλο τρόπο από την κρίση.
Οι επιπτώσεις όμως διαφαίνονται ήδη στην σοβαρή δυσπιστία του λαού. Και με έναν λαό δύσπιστο, πρόοδος δεν υπάρχει. Και κανένα Βατοπέδι ούτε Siemens δεν πρόκειται να φρενάρει την οργή του που προέρχεται από την χρόνια εξαπάτησή του από τους πολιτικούς.
Έτσι, όσες εξεταστικές επιτροπές και να γίνουν, το αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει. ʼσκοπες λοιπόν όλες αυτές οι διερευνητικές - τρόπον τινά - επιτροπές. ʼλλο τόσο αδιάφορο και το αποτέλεσμα.
Γιατί ο λαός έχει πεισθεί πως κανείς δεν θα πάει φυλακή, ούτε θα υποστεί τις παραμικρές κυρώσεις. Εν ολίγοις το έργο έχει ξαναπαιχθεί και οι πολίτες δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να πληρώσουν εκ νέου εισιτήριο σε μια επαναλαμβανόμενη παράσταση και που τα έσοδά της πηγαίνουν μόνο για την συγκάλυψη των εκάστοτε παρανομούντων.
Κοινώς οι πολίτες, χορτάτοι από ψευδολογία και ακατάσχετη υποσχεσιολογία, έχουν προ πολλού ξεπεράσει τα όρια αντοχής τους, και όσες εξεταστικές επιτροπές και να γίνουν, δεν πιστεύουν σε καμία διαλεύκανση υποθέσεων σκανδάλων.
* Του Φίλιππου Ζάχαρη
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
