H Μεταμόρφωση του Χριστού... Η αμετανοησία και παραμόρφωση του κόσμου

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Αναστ. Μανέττας
Κληρικός-Εκπαιδευτικός, εφημέριος ιερού ναϋδρίου Αγίας Ειρήνης-Τριών Ιεραρχών Παν/μίου Αιγαίου

Ο μήνας Αύγουστος αδέλφια μου, έχει χιλιοειπωθεί ότι είναι το Πάσχα του καλοκαιριού.

Ο μήνας της Παναγιάς μας. Το συναπάντημα ξενιτεμένων, ομογενών από άκρη σε άκρη της γης οι Ορθόδοξοι, οι Καθολικοί, η Ρωμιοσύνη συναντιέται. Μνήμες, αναμνήσεις, συγκινήσεις, νέες προοπτικές δημιουργούνται.

Αυτή είναι η πραγματικότητα, ο χρόνος κυλά, και εναλλαγές σημειώνονται παντού. Μέσα στον μήνα Αύγουστο, των παρακλήσεων, της νηστείας, της τιμής στην Υπεραγία Θεοτόκο μητέρα μας, η Αγία μας Εκκλησία στην θεομητορική αυτή εορτή και περίοδο, προβάλλει τον Κύριο και Θεό μας, τον Ιησού Χριστό.

Τον Δομήτορα και αρχηγό της αμωμήτου πίστεώς μας. Γίνεται ένα πνευματικό διάλειμμα με κέντρο την Δεσποτική εορτή της Θείας Μεταμόρφωσης του Σωτήρα Χριστού μας.

Οι διηγήσεις των ιερών Ευαγγελιστών σκιαγραφούν το γεγονός αυτό. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς στο κεφάλαιο (Θ’) και στους στίχους (28-36) μας καταγράφει σε ωραιότατη διήγηση το γεγονός της Μεταμόρφωσης.

Μας λέγει λοιπόν ότι ο Χριστός πήρε από τους μαθητές του, τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκαν στο Όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί.

Οι Τρεις μαθητές ήτανε κουρασμένοι από την δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθησαν να ξεκουραστούν έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, όμως ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου, άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα ιμάτιά του ήτανε ολόλευκα σαν το φως.

Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί του δύο άνδρες, ο Μωυσής και ο Ηλίας. Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από το εκθαμβωτικό αυτό θέαμα και γεγονός, ο πάντα ενθουσιώδης Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η Ιερά μέθη, που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές.

Μία για τον Κύριο, μία για τον Μωυσή, και μία για τον Ηλία. Πριν προλάβει να τελειώσει την φράση του αυτή ο Πέτρος ήλθε σύννεφο, που τους σκέπασε όλους μαζί και μέσα από το σύννεφο ακούστηκε φωνή που έλεγε: “Αυτός είναι ο Υίος μου ο αγαπητός, Αυτόν που ακούτε”. Ήτανε η φωνή του Θεού Πατέρα.

Η υπακοή στο θέλημα του Θεού μας κάνει να γινόμαστε παιδά του αληθινά. Το ίδιο στον Χριστό μας και στο Πανάγιο Πνεύμα, την Αγία τριάδα δηλαδή. Αδέλφια μου, ζούμε σε μια εποχή αλλοπρόσαλλη. Σε ένα κόσμο, που ζει στην πονηριά, στο υλικό συμφέρον, στην εκμετάλλευση, στην αμαρτία. Όλοι θεωρούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε ό,τι θέλουμε, όπως το θέλουμε, και όποτε θέλουμε.

Αυτή η εγωιστική τάση μας ανοίγει ένα θέμα ατέλειωτο. Ας το σκιαγραφήσουμε όσο το δυνατόν μπορούμε:

Η παραμόρφωση και η αμετανοησία του κόσμου
Η λέξη παραμόρφωση δεν έχει να κάνει με την πολύ μόρφωση ή την λανθασμένη πλευρά της, αλλά με την παραμόρφωση, την αρνητική αλλαγή, την αρρωστημένη συμπεριφορά, την κακιά συνήθεια, την αυταρχική συμπεριφορά στις πράξεις και στην καθημερινότητά μας.

Βλέπεις ανθρώπους, που πριν το έπαιζαν ταπεινοί, απλοί, ευγενείς, καλωσυνάτοι, με το που αποκτούν μια θέση, μια καρέκλα, παίρνουν εξουσία στα χέρια τους, δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο. Την καταπιεσμένη και αρρωστημένη παραμορφωμένη συμπεριφορά τους.

Κοιτάχτε στην εργασιακή, κοινωνική, πολιτική, ιδιαίτερα στην εκκλησιαστική ζωή και τους εξουσιάζοντες. Ο καθένας προβάλλει ετσιθελικά τα δικά του. Φτάνει να μειώσει αυτόν που έχει πείρα, μόρφωση, αξιοπρέπεια, παράγει έργο.

Πόσοι άνθρωποι στο διάβα της ζωής, κληρικοί και λαϊκοί, δεν πέθαναν, δεν αδικήθηκαν, δεν παραγκωνίστηκαν, επειδή ήτανε φως, έλεγχος, είχανε φωνή, παρρησία και πρόβαλλαν την αλήθιεα; Σήμερα και σε κάθε εποχή, η εξουσία και οι περισσότεριο ταγοί της, είναι σχιζοφρενείς και έχουνε ανάγκη ψυχιατρικής θεραπείας και παρακολούθησης.

Ξέρετε πόσοι αρρωστημένοι και ψυχικά επικίνδυνοι κυκλφορούν ανάμεσά μας. Με το πρόσχημα μιας θέσεως, καλύπτονται από το χρήμα, το μέσο, την εξουσία και πράττουν αίσχη, σωματικά, ψυχικά, κοινωνικά.

Πόσοι αδύναμοι υπέκυψαν και υποκύπτουν με την απειλή: σε κρατάω στο χέρι. Αλίμονό σου αν μιλήσεις. Θα σε κάνω στάχτη”.

Δεν υπάρχει, πιο αποτρόπαιο, πιο εγκληματικό, πιο φτηνό, πιο πρόστυχο να εκβιάζεις. Με τον εκβιασμό και τις απειλές, δεν κρατιέται ούτε φέρνει καρπούς εύχυμους, η οικογένεια, η εργασία, η κοινωνία, η ζωή μας γενικότερα.

Αμετανόητοι και παραμορφωμένοι... Αξιολύπητοι... Δεν χαίρονται αυτό που έχουν, δεν μπορούν να μοιραστούν τα ωραία του Θεού και της δημιουργίας του. Πραγματικά αξιολύπητοι... Αξιοθρήνητοι... Που ζητούν λάθη στους άλλους.

Ο εαυτός τους δεν φταίει πουθενά. Γι’ αυτό οι αληθινοί φίλοι, αδέλφια μου, του Χριστού, ζούνε στην πνευματική ευτυχία και γίνονται φως, που λάμπει, που δημιουργεί μέθη, συναγερμό πνευματικό, χαρά, ειρήνη, ευτυχία, αγάπη, ελευθερία, ταπείνωση, τα χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματος.

Ας ευχηθούμε η Θεία Μεταμόρφωση να μας δώσει φως όπως έκθαμβοι έμειναν, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Φως θεϊκό, φως, χαράς, ειρήνης και αγάπης.

Η ημέρα της Μεταμόρφωσης είναι η ημέρα, που ευλογούνται τα σταφύλια, στην καρδιά του καλοκαιριού από την Εκκλησία μας. Και την ημέρα αφού ευχηθούμε χρόνια πολλά σε όσους και όσες εορτάζουν τρώμε ψάρι και κρασί για τον Χριστό μας. Αιωνία η μνήμη του 46χρονου πατέρα μου που στις 6 Αυγούστου του 1969 πέθανε ξαφνικά, ο Αναστάσιος Μανέττας στο αεροπλάνο μέσα με έμφραγμα πηγαίνοντας για την Αθήνα και για υπηρεσιακούς λόγοςυ του ΡΟΔΑ που ήτανε προϊστάμενος.

Ο Πρωτότοκος γιός του μακαριστού Ιερέα Παπά-Κυριάκου Μανέττα του παππού μου, από το Παραδείσι της Ρόδου. Χρόνια πολλά σε όλους και καλή μας Παναγιά. Αμήν