Ελληνισμός και Χριστιανισμός

Rodiaki NewsRoom

Της
Μαίρης Παπανδρέου

H Ελληνική Φιλοσοφική Παράδοση και Κοσμοθεωρία, είναι συνυφασμένη με τη Χριστιανική Διδασκαλία.

Γνωρίζουμε ότι η πεμπτουσία και ο σκοπός του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας, είναι να φτάσομε στην «καθ’ ομοίωσιν» του Θεού. Ο Πλάτωνας, είχε εκφράσει ακριβώς την ίδια φιλοσοφική θέση: «Τέλος μεν είναι την εξομοίωσιν τω Θεώ» (Διογένης Λαέρτιος, Βίοι Φιλοσόφων Γ΄78.) Ο Χριστιανισμός διδάσκει και αναγνωρίζει, ότι τα πάντα δημιουργήθηκαν από τον Θεό, είναι η δύναμη που αναζωογονεί τα πάντα, και (ο Θεός) είναι αιώνιος, αγέννητος, άυλος και αέναος. Ο Αριστοτέλης είπε: «Η γάρ νου ενέργεια ζωή, εκείνος δε ενέργεια. Ενέργεια δε η καθ’ αυτή εκείνου ζωή αρίστη και αϊδιος, ώστε ζωή και αιών συνεχής υπάρχει τω θεώ». Νους για τον Αριστοτέλη, είναι ο Θεός. Ο Πλάτωνας στον Τίμαιο 5, 27Δ΄, έγραψε: «Ων αεί γέννησιν ούκ έχων», και «Ων» για τον Πλάτωνα είναι ο Θεός.

Κατά τον Πλάτωνα, ο Σωκράτης είπε: «Ο Θεός βλέπει και ακούει ταυτόχρονα τα πάντα. Είναι πανταχού παρών, επιμελείται των πάντων και τίποτε δεν διαφεύγει της προσοχής του» (Ξενοφών «Απομνημονεύματα» Δ 18,19) και διευκρινίζει: «Ου τοίνυν μόνο ήρκεσε την θεώ σώματος επιμεληθήναι αλλ’ όπερ μέγιστόν έστι και την ψυχήν κρατίστην τω ανθρώπω ενεφύσησε» και συμπληρώνει: «Ένιοι δε και αυτόν πρώτον ειπείν φασίν αθανάτους τας ψυχάς» (Διογένης Λαέρτιος «Βίοι φιλοσόφων» Α, 24). Να μην ξεχνάμε επίσης και τα λόγια του Αισχύλου: «Έστι δίκης οφθαλμός, ός τα πάνθ’ ορά», δηλαδή ο οφθαλμός της θείας Δικαιοσύνης τα πάντα βλέπει.

Ο Ισοκράτης είπε: «Αν πάσχοντες υφ’ ετέρων οργίζεσθε, ταύτα άλλους μη ποιείτε» και ο Ιησούς συμβούλευσε: «Πάντα ούν όσα θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς». Ο Μένανδρος έλεγε: «Αεί ενόμιζον οι πένητες των θεών», δηλαδή: «Πάντοτε οι φτωχοί θεωρούνταν προστατευόμενοι των θεών» και το Ευαγγέλιο διευκρινίζει: «Μακάριοι οι φτωχοί ότι αυτοί τον Θεό όψονται». Ο Σοφός Θαλής ο Μιλήσιος είπε: «Αγάπα τον πλησίον σου» ακριβώς όπως παρότρυνε και ο Ιησούς. «Έχθρα διαλύειν», συμβούλευε ο Κλεόβουλος ο Λίνδιος και το Ευαγγέλιο κηρύσσει: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί». Ο Αισχύλος σε τραγωδία του, έγραψε: «Δράσαντι γάρ τι και παθείν οφείλεται», που σημαίνει: «Όποιος κάνει κάτι κακό σε άλλον, θα πάθει κι ο ίδιος κακόν», και στο Ευαγγέλιο διαβάζομε: «Μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις».

Ο Θεόπομπος, συμβούλευε: «Μήτε χρυσόν τιμάν, μήτε άργυρον», γι αυτό οι νικητές των αγώνων στεφανώνονταν με κλάδο ελιάς, ενώ ο Ιησούς, πρόσταζε τους Αποστόλους: «Μη έχετε χρυσόν, μήδε άργυρον» και «μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γής».

Γι αυτό είπε στους Μαθητές Του, να μην έχουν ζώνη στον χιτώνα τους, επειδή στη ζώνη εκείνη την εποχή, έβαζαν και το πουγκί με τα χρήματα. Ο Κλεόβουλος ο Λίνδιος έλεγε: «Τον δε εχθρόν σου φίλον ποιείν» και «τον δε εχθρόν ευεργετείν», και ο Ιησούς προτρέπει: «Ευεργετείτε εκείνους οίτινας σας μισούσι». Με αυτές τις αποδεδειγμένες και ατράνταχτες ομοιότητες της αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας με τις Ρήσεις του Ιησού, μπορούμε να κατανοήσομε πληρέστερα την απάντηση του Χριστού, όταν δύο Μαθητές Τον πληροφόρησαν πως ήρθαν να τον δουν δύο Έλληνες: «Ελύληθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου».

Οι Έλληνες, ήμασταν πνευματικά ώριμοι για να κατανοήσομε και να δεχθούμε την ύψιστη φιλοσοφία του Ιησού. Άλλωστε, ο Απόστολος Παύλος μετά την επίσκεψή του στη Ρόδο το 54 μ.Χ. ερχόμενος από τη Ρώμη, πήγε στην Αθήνα. Όταν έφθασε στην αγορά για να διδάξει, είδε και έναν βωμό, αφιερωμένο στον «Άγνωστο Θεό». Ο Απόστολος Παύλος, απευθύνθηκε στους Αθηναίους, λέγοντας: «Γι αυτόν τον άγνωστο Θεό, ήρθα να σας μιλήσω». Αναμφισβήτητα, οι Έλληνες ήμασταν πνευματικά πανέτοιμοι, να κατανοήσομε και να δεχθούμε τον Θείο Λόγο του Ευαγγελίου.

Αξίζει να αναφέρουμε, ότι το πρώτο έθνος που ολόκληρο ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, ήταν η Αρμενία το 45 μ.Χ. με την οποία έχομε ιδιαίτερους δεσμούς. Η αρχαιοελληνική πνευματική παράδοση, ολοκληρωμένη με την Χριστιανική Κοσμοθεωρία, μας έκανε πρωτοπόρους και για την Χριστιανική Ενότητα, ιδιαίτερα με την Αδελφή Καθολική Εκκλησία – άλλωστε μέχρι το 1054 αποτελούσαμε μία Εκκλησία - γεγονός που αναγνωρίζεται και χαρακτηριστικά ο Πάπας Ιωάννης Παύλος, είπε για τις δύο Εκκλησίες ότι είναι «δύο πνεύμονες σε ένα σώμα». Η πραγμάτωση της Ευαγγελικής προσταγής: «Ίνα πάντες έν ώσιν» (Ιωάν. Ιζ΄ 11), γίνεται επιτακτική ανάγκη Ιδιαίτερα σήμερα, με τους φανερούς αλλά και τους «καμουφλαρισμένους» πολέμιους του Χριστιανισμού και τις σφαγές χιλιάδων Χριστιανών σε γειτονικές μας χώρες.