Προσφυγικό-μεταναστευτικό χάος με υπογραφή Τσίπρα

Προσφυγικό-μεταναστευτικό χάος με υπογραφή Τσίπρα

Προσφυγικό-μεταναστευτικό χάος με υπογραφή Τσίπρα

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 346 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο Ευρωβουλευτής
Γιώργος Κύρτσος

Μεγάλοι οι κίνδυνοι για την Ελλάδα από την έλλειψη ευρωπαϊκής και εθνικής πολιτικής
Η σύγκρουση της κυβέρνησης Τσίπρα με την Ευρωζώνη το πρώτο εξάμηνο του 2015 ήταν σημαντικό πολιτικό γεγονός αλλά δεν πήρε μεγάλες διαστάσεις για την Ε.Ε.
Η σταθεροποίηση και ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας είχαν αρχίσει από το 2014 κι έτσι δεν υπήρχε κίνδυνος ευρωπαϊκού ντόμινο. Άλλωστε τα ελληνικά μεγέθη είναι μικρά - μόλις 2% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης - και αυτό έκρινε το αποτέλεσμα της σύγκρουσης σε βάρος της εθνικής οικονομίας και του ελληνικού λαού.

Το μεγάλο χτύπημα
Εντελώς διαφορετική είναι η εικόνα στο προσφυγικό-μεταναστευτικό.
Η απόφαση του κ. Τσίπρα να διευκολύνει τον κ. Ερντογάν στη μετακίνηση κατά τη διάρκεια του 2015 ενός εκατομμυρίου προσφύγων και μεταναστών από την Τουρκία στην Ε.Ε. μέσω Ελλάδας προκάλεσε μεγάλη κοινωνική αναταραχή και σημαντικές πολιτικές ανακατατάξεις.
Οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες κατευθύνθηκαν, όπως θα περίμενε κανείς, στις εξαιρετικά αναπτυγμένες Αυστρία, Γερμανία και Σουηδία.

Η κοινωνική αναταραχή που προκλήθηκε λειτούργησε υπέρ των κομμάτων της σκληρής και της άκρας Δεξιάς. Στην Αυστρία το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό με την κεντροδεξιά.

Στη Γερμανία η σκληρή Δεξιά έως ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία είναι πλέον το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αναμένεται να καταγράψει νέα κέρδη στις τοπικές εκλογές στη Βαυαρία που θα πραγματοποιηθούν τον επόμενο μήνα.

Στις 9 Σεπτεμβρίου έχουμε βουλευτικές εκλογές στη Σουηδία με το ακροδεξιό κόμμα Σουηδοί Δημοκράτες να καταγράφει δημοσκοπικά ποσοστά της τάξης του 20% και άλλες ακροδεξιές δυνάμεις να επιδιώκουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Η άνοδος της ευρωπαϊκής σκληρής και άκρας Δεξιάς εξαιτίας του δόγματος «λιάζονται» που εφάρμοσε η κυβέρνηση Τσίπρα το 2015 στο προσφυγικό-μεταναστευτικό καθιστά πολιτικά αδύνατη τη διαμόρφωση κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής στο θέμα.

Γι’ αυτό ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας και ηγέτης της ακροδεξιάς Λέγκας κ. Σαλβίνι αρνείται να δεχθεί άλλους πρόσφυγες στην Ιταλία, που είναι χώρα πρώτης υποδοχής όπως η Ελλάδα και ζητεί να μοιράζονται όσοι εισέρχονται στη χώρα του στο σύνολο της Ε.Ε. Αδιάλλακτος εμφανίζεται ο Συντηρητικός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας κ. Όρμπαν, ο οποίος αρνείται να δεχθεί πρόσφυγες και μετανάστες στη χώρα του και θεωρεί ότι πρέπει να αποβάλλονται αυτόματα από το σύνολο της Ε.Ε.

Οι προτάσεις Γιούνκερ-Αβραμόπουλου και τα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για κοινή ευρωπαϊκή πολιτική που θα περιλαμβάνει και τη μαζική μετεγκατάσταση προσφύγων από τις χώρες πρώτης εισόδου έχουν ξεπεραστεί από τις πολιτικές εξελίξεις.
Δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή πολιτική εφόσον όλες οι κυβερνήσεις τρέχουν να καλυφθούν από τις συνέπειες της χαοτικής κατάστασης του 2015 και του πρώτου τριμήνου του 2016.

Ακάλυπτη η πατρίδα μας
Η Ελλάδα είναι δυστυχώς ακάλυπτη σε ό,τι αφορά το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Ο κ. Τσίπρας προκάλεσε με τις επιλογές του πραγματικό ευρωχάος και δεν έχει επεξεργαστεί εθνική πολιτική που θα μπορούσε να καλύψει την έλλειψη κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής.
Πρώτον, μετέτρεψε την Ελλάδα σε χώρα εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών, ενώ η άλλη χώρα πρώτης εισόδου, η Ιταλία, έχει ουσιαστικά κλείσει τα σύνορά της.

Δεύτερον, σε αναζήτηση προεκλογικών οικονομικών διευκολύνσεων δέχεται και επιστροφές προσφύγων από τη Γερμανία αντί να θέσει θέμα άμεσης αλλαγής των κανονισμών του Δουβλίνο ΙΙ, που είναι σε βάρος των χωρών πρώτης εισόδου.

Τρίτον, με τον τρόπο που γίνεται η διαχείριση των προσφύγων και των μεταναστών υποβαθμίζονται οικονομικά και κοινωνικά ολόκληρες περιοχές της χώρας, διασύρεται διεθνώς η Ελλάδα για την κατάσταση που επικρατεί στη Μόρια και άλλους χώρους «υποδοχής», ενώ θριαμβεύουν και θησαυρίζουν σε βάρος του φορολογούμενου πολίτη οι ΜΚΟ, σε ορισμένες περιπτώσεις σε συνεννόηση με τους διακινητές.

Τέταρτον, η αναβάθμιση των ευρωτουρκικών σχέσεων μετά την κρίση του 2015 στο προσφυγικό-μεταναστευτικό και η αποθράσυνση Ερντογάν μετά το κόκκινο χαλί που του έβγαλε τον περασμένο Δεκέμβριο ο κ. Τσίπρας στην Αθήνα, μας εκθέτουν σε έναν διαρκή εκβιασμό της Τουρκίας σε βάρος της Ε.Ε. και κυρίως της Ελλάδας. Δεν υπάρχει κυβερνητικό σχέδιο πώς θα αντιδράσουμε σε περίπτωση που η Τουρκία κρίνει σκόπιμο να στείλει άλλο ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες, όπως το 2015.
Αυτή τη φορά «λιάζονται» ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του εκθέτοντας τη χώρα σε φοβερούς κινδύνους.

Διαβάστε ακόμη

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους