Κάτω τα χέρια από τα μουσικά μας σχολεία

Κάτω τα χέρια  από τα μουσικά μας σχολεία

Κάτω τα χέρια από τα μουσικά μας σχολεία

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 202 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο Μάνος Δ. Κόκκινος

Για μια ακόμα φορά κάνουν την εμφάνισή τους ανεγκέφαλοι φωστήρες που καλούνται να αναμορφώσουν, να εκσυγχρονίσουν και να βελτιώσουν δήθεν το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας.

Η επιχειρούμενη τις τελευταίες μέρες αρνητική παρέμβαση στο νομικό και εκπαιδευτικό καθεστώς που ρυθμίζει τη λειτουργία των Μουσικών Σχολείων της χώρας μας, απειλεί να αποδομήσει ό,τι σπουδαίο, δημιουργικό και πολιτιστικό χτίστηκε στα χρόνια της λειτουργίας τους και να αλλοιώσει τη μουσική και πολιτιστική φυσιογνωμία τους.

Μια θεσμική επανάσταση και μια εκπαιδευτική κατάκτηση που ήλθε να εκσυγχρονίσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα, κινδυνεύει σήμερα όχι απλώς να συρρικνώσει, αλλά να αποστεώσει και να απονευρώσει τα Μουσικά μας Σχολεία από τη σημερινή γνωστή σε ολόκληρη την εκπαίδευση, εκπαιδευτική και πολιτιστική δομή του.

Ο Ροδιακός λαός πριν 25 περίπου χρόνια χαιρέτησε με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση τη μεγάλη αυτή πνευματική και πολιτιστική κατάκτηση, που ήλθε να αναμορφώσει και να βάλει ένα ακόμα λιθαράκι στην πνευματική και πολιτιστική εκπαίδευση της νεολαίας, να μπολιάσει τη νέα γενιά με την παιδεία της μουσικής και να χαρίσει στην ελληνική κοινωνία ένα φυτώριο μουσικής και πολιτιστικής καλλιέργειας, απαραίτητης για τη διατήρηση της εθνικής και πολιτιστικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς.

Και ήταν πολλά τα προβλήματα που αντιμετώπισε το Μουσικό Σχολείο στη νηπιακή και βρεφική του ηλικία. Προβλήματα αποδοχής από την ελληνική κοινωνία, προβλήματα στέγασης και στελέχωσης, προβλήματα να καταστεί το Μουσικό Σχολείο ισότιμο κομμάτι της εκπαίδευσης, να προσφέρει στη νεολαία μας για να χαρίσει στους νέους που διέθεταν τη σφραγίδα της δωρεάς της μουσικής τη δυνατότητα να καλλιεργήσει το μουσικό της ταλέντο και ως όπλο επαγγελματικής της κατάρτισης.

Και βρέθηκαν στην κρίσιμη αυτή περίοδο άνθρωποι με αγάπη και σεβασμό στη νεολαία μας και την πολιτιστική μας πρόοδο, βρέθηκαν εκπαιδευτικοί αξιόλογοι με πλούσια πνευματική κατάρτιση και με σεβασμό στον όρκο που έδωσαν και αγάπη και στοργή στην ελληνική νεολαία να σηκώσουν το μεγάλο βάρος, να βάλουν τα θεμέλια και να προχωρήσουν μέσα από προσπάθειες, θυσίες και προσωπική προσφορά, να χτίσουν μέσα στο χρόνο και μέσα από ατελείωτες εγγενείς εκπαιδευτικές αγκυλώσεις το Μουσικό Σχολείο του σήμερα και να χαρίσουν στη Ροδιακή νεολαία μια ακόμα διέξοδο στα μουσικά και καλλιτεχνικά τους ενδιαφέροντα, ένα σχολείο που δικαίωνε τα όνειρα και τις ελπίδες όλων εκείνων που το πίστεψαν, που συνειδητοποίησαν τον σπουδαίο εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και κοινωνικό προορισμό και που πάλεψαν για να του προσφέρουν τα πρώτα εφόδια στον πνευματικό βηματισμό που εκαλείτο να ακολουθήσει.

Σήμερα ανεύθυνοι και ανερμάτιστοι νομοτεχνικοί στο όνομα δήθεν μιας κακής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, ναρκοθετούν το σπουδαίο αυτό οικοδόμημα και απειλούν να στερήσουν από τη νεολαία μας και την παιδεία μας έναν ακόμα χώρο στον επαγγελματικό προσανατολισμό τους.

Όλοι όσοι πιστεύουμε στους σκοπούς του και στην πνευματική και πολιτιστική παρουσία και προσφορά του, όλοι όσοι καμαρώσαμε το μουσικό μας Σχολείο στις πολιτιστικές μέχρι σήμερα εμφανίσεις του, στις εκδηλώσεις του, όχι μόνο στην τοπική κοινωνία που εδρεύει και σε όλη την ελληνική επικράτεια αλλά και σε ξένες χώρες, όπου ζει και μεγαλουργεί το ελληνικό στοιχείο, αισθανόμαστε θλίψη και αγανάκτηση για ό,τι εντελώς αβασάνιστα και χωρίς κοινωνική συναίνεση και σεβασμό επιχειρούν στο έργο των Μουσικών Σχολείων.

Θλίψη και αγανάκτηση όχι απλώς ενός παθητικού πεσσιμιστικού χαρακτήρα αλλά οργανωμένου αγώνα για αντίδραση και αντίσταση στην τεκταινόμενη αποδόμηση μιας καταξιωμένης εκπαιδευτικής παρουσίας και προσφοράς.

Στεκόμαστε στο πλευρό όλων εκείνων που υπηρετούν και που αγωνίζονται σήμερα για να κρατήσουμε ζωντανό, όρθιο και λειτουργικό το Μουσικό μας Σχολείο, για να συνεχίσει το σπουδαίο εκπαιδευτικό και πολιτιστικό έργο το οποίο επιτελεί.

Το Μουσικό Σχολείο είναι ένα πνευματικό και πολιτιστικό τέμενος, το οποίο όλοι υποχρεούμεθα να αντιμετωπίσουμε και να υπηρετήσουμε με αίσθημα ευθύνης με ανάλογη ευλάβεια και με τον δέοντα σεβασμό που επιβάλλει ο πολιτιστικός και εθνικός προορισμός του.

Εάν θέλουν οι ιθύνοντες της εκπαιδευτικής πολιτικής μας να χαράξουν σύγχρονη εκπαιδευτική και πολιτιστική ρότα στα μουσικά μας σχολεία, ας σταματήσουν να τα αντιμετωπίζουν με αλχημείες και με άστοχους και αβασάνιστους πειραματισμούς και ας επιλύσουν άμεσα τα διαχρονικά τους προβλήματα, προβλήματα λειτουργικής στελέχωσης και οικονομικής στήριξης, για να μπορέσουν να προσφέρουν άνετα και αποτελεσματικά το θεσμικό εκπαιδευτικό και λειτουργικό τους έργο.

Διαβάστε ακόμη

Θάνος Ζέλκας: Μέτρα. Όχι ημίμετρα

Αγαπητός Ξάνθης: Ο κος Ζαχαριάδης, ένας ακάματος εργάτης της Δημοσιογραφίας και εκπομπής ήθους

Ηλίας Καραβόλιας: Το μέλλον που δεν βλέπουμε

Γιάννης Παρασκευάς: Μία βόλτα στη Λίνδο

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;