Στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές του 2019 να συμμετάσχει το ΠΑΣΟΚ

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Kοσμάς Σφυρίου

Είναι γνωστό, πως πριν τέσσερα χρόνια, τον Γενάρη του 2015, το ΠΑ.ΣΟ.Κ (με πρόεδρο τον Βαγγέλη Βενιζέλο) διασπάστηκε, με την ίδρυση του ΚΙΔΗΣΟ από τον Γ.Παπανδρέου

Και στις τότε εκλογές, το ΚΙΔΗΣΟ έμεινε εκτός Βουλής, ενώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ κατέληξε στην 7η ( ! ) θέση, με ποσοστό μόλις 4,5 % ( ! )

Όπως ήταν φυσικό, ο Β.Βενιζέλος παραιτήθηκε από πρόεδρος, έγινε έκτακτο συνέδριο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ προχώρησε στην εκλογή νέου προέδρου από την βάση (με κάλπες σε όλη την Ελλάδα), τον Ιούλιο του 2015.

Μεταξύ τριών υποψηφίων, η Φώφη Γεννηματά εκλέχθηκε νέα πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ, με ποσοστό 52 % (από την πρώτη ψηφοφορία). Και αμέσως μετά, τον Σεπτέμβρη, οδήγησε την παράταξη στην 4η θέση, με ποσοστό 6,5 %.

Το έκτακτο συνέδριο, που είχε προηγηθεί, επέβαλε (με τις αποφάσεις του) στο νέο πρόεδρο που θα εκλέγετο, τις δεσμεύσεις:

• αποκατάσταση της ενότητας της προοδευτικής παράταξης, διεύρυνση & ανανέωση
Έτσι η νέα πρόεδρος Φώφη Γεννηματά, αμέσως μετά την εκλογή της, άρχισε μεθοδικά και επίμονα τις προσπάθειες, για την εκπλήρωση των τριών αποφάσεων του συνεδρίου

Οι πρώτοι που ανταποκρίθηκαν να συμπαραταχθούν με το ΠΑ.ΣΟ.Κ ήταν: η ΔΗΜ.ΑΡ και οι Κινήσεις Πολιτών. Αργότερα το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ και άλλες πολιτικές κινήσεις. Και τέλος ανταποκρίθηκε το «Ποτάμι», μόλις σε συνέδριο αποφασίστηκε - μετά την πρόταση της Φώφης Γεννηματά - να γίνει εκλογή προέδρου του ενιαίου πολιτικού φορέα, από μηδενική βάση, δηλαδή χωρίς υπάρχοντα κομματικά μητρώα.

Ψήφισαν 212.000 πολίτες, για την εκλογή προέδρου και μεταξύ 9 υποψηφίων έλαβαν:

• Γεννηματά 42%, Ανδρουλάκης 24%, Καμίνης 14%, Θεοδωράκης 10% κ.λ.π.
Σε πολύ υψηλό ποσοστό η μεγάλη συμμετοχή πολιτών στην ψηφοφορία και η δυναμική που αυτή έδινε στο εγχείρημα, ήταν αποτέλεσμα της ενότητας, που «επραγματώνετο» στον προοδευτικό πολιτικό χώρο.

• Η ενότητα αυτή επιστώνετο στην Φώφη Γεννηματά, από τους πολίτες που ψήφισαν.

Όλοι μαζί, ενωμένοι, συμμετείχαν στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής, το οποίο ομόφωνα αποφάσισε : — αυτόνομη πορεία του ενιαίου κεντροαριστερού φορέα & — 160σέλιδο ντοκουμέντο των πολιτικών και προγραμματικών θέσεων του Κινήματος Αλλαγής, μεταξύ των οποίων και θέσεις επί της διαπραγμάτευσης Αθήνας - Σκοπίων.

• Όμως, οι πρόεδροι των κομμάτων που συνέπεραξαν με το ΠΑ.ΣΟ.Κ είχαν άλλους σκοπούς:
— Για τον Σταύρο Θεοδωράκη, ο βουλευτής του «Ποταμιού» Γρηγόρης Ψαριανός, είπε πολύ εύστοχα : «ο Σταύρος πήγε στο Κίνημα Αλλαγής, πιστεύοντας ότι θα τους πάρει «το μαγαζί». Δεν κατάφερε να το πάρει και έφυγε ...». Δεν χρειάζεται άλλο σχόλιο. Δυστυχώς, αυτή ήταν η πραγματική αιτία της αποχώρησης του «Ποταμιού». Και τι κατόρθωσε ο Στ. Θεοδωράκης έξω από το Κίνημα Αλλαγής ; Έμεινε χωρίς Κ.Ο, με έναν βουλευτή και έναν συνεργαζόμενο. Και μ’ αυτούς «πέρασε» η Συμφωνία των Πρεσπών.

— Ο Θεοχαρόπουλος, ενώ εκλέχθηκε βουλευτής ως πρώτος στη λίστα του ψηφοδελτίου επικρατείας του Κινήματος, ενώ ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, απέδειξε ότι δεν τον δέσμευαν, ούτε προγραμματικές θέσεις του ιδρυτικού συνεδρίου, ούτε αποφάσεις της Κ.Ε και της Κ.Ο του Κινήματος Αλλαγής και εισηγήθηκε στην Κ.Ε της ΔΗΜ.ΑΡ, να υπερψηφιστεί ( ! ) η Συμφωνία των Πρεσπών. Και φυσικά διαγράφηεκε από την Κ.Ο,

• της οποίας 19 από τους 20 βουλευτές της καταψήφισαν την Συμφωνία. Εξαίρεση μοναδική ο Θ.Θεοχαρόπουλος ! Τι σκοπεύει να κάνει τώρα, έξω από το Κίνημα Αλλαγής, μέλλει να το δούμε ...

Βέβαια, αυτή η εξέλιξη είναι δυσάρεστη, όμως δε μπορεί & δεν πρέπει να προβάλλεται ως αποτυχία της Φώφης Γεννηματά. Γιατί δεν ευθύνεται η ίδια για τη μη ενοποίηση του ευρύτερου κεντροαριστερού πολιτικού χώρου. Ακόμη κι αν είχαν εκλεγεί τα συλλογικά όργανα, χωρίς ποσοστώσεις, εγώ πιστεύω, ότι πάλι ίδιοι θα ήταν οι πολιτικοί χειρισμοί των κ. Στ.Θεοδωράκη & Θ.Θεοχαρόπουλου.

Πάλι δεν θα εσέβοντο τις αποφάσεις των οργάνων του Κινήματος Αλλαγής και η εξέλιξη θα ήταν η ίδια. Τώρα ήδη, έχει προγραμματιστεί το 2ο συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής, για τις 29, 30 και 31 Μαρτίου (με αφιέρωμα στον Ανδρέα Παπανδρέου, για τα 100 χρόνια από τον θάνατο του), με εκλογή συνέδρων από τη βάση των ιδρυτικών μελών, της «αυτο - οργάνωσης» της 12ης Νοεμβρίου 2017 και όχι μόνο αυτών.

Σωστά γίνεται αυτό το νέο συνέδριο και στον σωστό χρόνο, εν όψει μάλιστα των ευρώ - εκλογών και των πιθανών εθνικών εκλογών, υπό έναν όρο:

• να μην εξελιχθεί σε μια εσωστρεφή διαδικασία και αναμέτρηση «μηχανισμών».
• Αντίθετα, να προηγηθεί, κατά το δίμηνο Φεβρουαρίου - Μαρτίου, ανοικτός προ - συνεδριακός διάλογος, με έμφαση την παρουσίαση των προγραμματικών και των πολιτικών θέσεων του Κινήματος.

Βέβαια, δεν υπάρχει αμφιβολία, πως ο πολιτικός φορέας που έχει τη μεγαλύτερη κοινωνική αναφορά είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ(μεταξύ όσων συμμετέχουν στο ΚΙΝΑΛ) και φυσικά κυρίως - μέλη και οι φίλοι του θα συμμετέχουν στον προσυνεδριακό διάλογο.

Όμως, επιβάλλεται, να είναι ανοικτές οι πόρτες σε πολίτες : του κέντρου, του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, του οικολογικού κινήματος, σε σοσιαλδημοκράτες και πολίτες της ανανεωτικής αριστεράς, που θα θέλουν να συμμετέχουν.

Τέλος, αν όλοι αυτοί, οι πέραν του ΠΑ.ΣΟ.Κ, στους οποίους αναφέρθηκα, εκφράζονται από την ονομασία (που την έχουν αποδεχθεί ήδη όλοι) «Κίνημα Αλλαγής», τότε το συνέδριο πρέπει να αποφασίσει:

• η συμμετοχή στις επερχόμενες ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές να γίνει με την ονομασία ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ και με σύμβολο που να εμπεριέχει τον ανατέλλοντα ήλιο.