Τα καρνάγια (Ταρσανάδες) και οι καραβομαραγκοί

Rodiaki NewsRoom

Νησιωτική Οικονομία

Γράφει η
Ελευθερία Φτακλάκη

Η νησιωτική Ελλάδα, τα μονάκριβά μας Δωδεκάνησα αναζητούν ένα βιώσιμο παραγωγικό μοντέλο με άξονα την Ποιότητα και το Ανθρώπινο Κεφάλαιο ως συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας.

Το Αναπτυξιακό μοντέλο των νησιών της Δωδεκανήσου πρέπει να βασίζεται στο τρίπτυχο: Ποιότητα-Ανθρώπινο Κεφάλαιο-Συγκριτικά Πλεονεκτήματα και να προάγει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο.
Ένα νέο μοντέλο που συνδυάζει τη Γνώση, τη Συνεργασία, την Εξειδίκευση, τη Δικτύωση των επιχειρήσεων, τη Δημιουργία Αλυσίδων Αξίας, χτίζοντας πάνω στα παραδοσιακά συγκριτικά πλεονεκτήματά μας (τον πολιτισμό, τον τουρισμό, την αγροδιατροφή) δημιουργώντας Νέα Αξία, που μετασχηματίζει τους παραδοσιακούς κλάδους και δημιουργεί νέα επαγγέλματα και νέο πλούτο.

Στο πλαίσιο της παρουσίασης των θέσεών μου και του οράματός μου για τα νησιά μας, τα Δωδεκάνησα, με άξονα το Σχέδιο_Ελλάδα και γνώμονα τις προτεραιότητες των τοπικών κοινωνιών, ανοίγω έναν γόνιμο πολιτικό διάλογο βασισμένο στις αρχές και στις αξίες της διαβούλευσης και της σύνθεσης απόψεων και θέσεων.

Μια σημαντική παραγωγική διαδικασία που διασυνδέεται με την Ιστορία μας, την παράδοση και το ανθρώπινο κεφάλαιο και που θα πρέπει να προστατεύσουμε ως κόρην οφθαλμού είναι:
«Τα Καρνάγια (ταρσανάδες) και οι Καραβομαραγκοί...»

Η νησιωτική Ελλάδα, τα μονάκριβά μας Δωδεκάνησα αναζητούν ένα βιώσιμο παραγωγικό μοντέλο με άξονα την Ποιότητα και το Ανθρώπινο Κεφάλαιο ως συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας.
Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που συνδυάζει τη Γνώση, τη Συνεργασία, την Εξειδίκευση, τη Δικτύωση των επιχειρήσεων, τη Δημιουργία Αλυσίδων Αξίας, χτίζοντας πάνω στα παραδοσιακά συγκριτικά πλεονεκτήματά μας (τον πολιτισμό, τον τουρισμό, την αγροδιατροφή) δημιουργώντας Νέα Αξία, που μετασχηματίζει τους παραδοσιακούς κλάδους και δημιουργεί νέα επαγγέλματα και νέο πλούτο.

Στο πλαίσιο της παρουσίασης των θέσεών μου και του οράματός μου για τα νησιά μας, τα Δωδεκάνησα, με άξονα το Σχέδιο_Ελλάδα και γνώμονα τις προτεραιότητες των τοπικών κοινωνιών, ανοίγω έναν γόνιμο πολιτικό διάλογο βασισμένο στις αρχές και στις αξίες της διαβούλευσης και της σύνθεσης απόψεων και θέσεων.

Επέλεξα να ξεκινήσω με μια παραγωγική δραστηριότητα ιδιαίτερη και σπάνια πλέον, και που δεν είναι συχνά παρούσα στη δημοσιότητα, αλλά είναι πάντα συνυφασμένη με την Ιστορία και τον πολιτισμό των νησιών μας: τη λειτουργία των «ταρσανάδων» (τα καρνάγια) και το επάγγελμα του καραβομαραγκού, ένα επάγγελμα-τέχνη που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια αρχίζει να χάνεται…

Στη Ρόδο, το επάγγελμα του καραβομαραγκού είναι συνώνυμο με τον κ. Μιχάλη Χατζηνικολάου (89 ετών), με τον Ηλία Σταματάκη και τον Μικέ Φιλτζατζίδη, που είναι οι τελευταίοι εναπομείνατες...

Στο πλαίσιο των περιοδειών μου, επισκέφθηκα το παραδοσιακό καρνάγιο της Ρόδου, μίλησα με τους επαγγελματίες, αφουγκράστηκα το παράπονό τους καθώς η πολιτεία δεν έχει επιδείξει την απαιτούμενη προσοχή στα προβλήματά τους που είναι πάρα πολλά καθώς δεν υπάρχει μέριμνα για τη θέσπιση κινήτρων τόσο για τη βιωσιμότητα των καρνάγιων αλλά και για τη διατήρηση του επαγγέλματος του καραβομαραγκού... Και μάλιστα όταν στα απέναντι παράλια, στην Τουρκία, αποτελεί πλέον ένα σύγχρονο και κερδοφόρο επάγγελμα.

Το νησί της Ρόδου μπορεί να έχει περισσότερα από ένα (1) καρνάγια, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας που συνδυάζει την παράδοση και την τέχνη.
Κωδικοποιώντας τις προτάσεις μου στο Σχέδιο_Δωδεκάνησα, θα πρέπει άμεσα να δρομολογηθούν τα εξής:

-Θέσπιση κινήτρων για τη δημιουργία και λειτουργία καρνάγιων στα νησιά μας καθώς η δημιουργία αλλά και η συντήρηση σκαφών αναψυχής και καϊκιών αποτελεί μια παραγωγική δραστηριότητα που πρέπει να ενδυναμωθεί

- Απλούστευση των γραφειοκρατικών διαδικασιών και θέσπιση ενός νέου νομικού και διοικητικού πλαισίου που να ευνοεί την ίδρυση και λειτουργία τους

- Διατήρηση της κληρονομιάς των “ταρσανάδων”. Ενθάρρυνση και διασφάλιση της δημιουργίας μουσείων σε κάθε νησί σε συνεργασία με την Τ.Α.

-Καταγραφή της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς δημιουργώντας μια αποτύπωση όλων των τύπων παραδοσιακών σκαφών στο Αιγαίο για να μπορεί η παράδοσή μας να έχει συνέχεια…

Είμαι βέβαιη πως υπάρχουν και άλλα πολλά που μπορούν να προταθούν και παραμένω ανοιχτή στις προτάσεις σας, το σημαντικό είναι η προτεραιοποίηση των αναγκών και προβλημάτων σε αυτόν τον πολύτιμο κλάδο της τοπικής μας οικονομίας.

Οφείλουμε να χτίσουμε το μέλλον μας με τα δικά μας υλικά: με τη γνώση, την παράδοση, τον πλούτο και το ανθρώπινο κεφάλαιο των νησιών μας…
Γιατί εμείς οι Δωδεκανήσιοι ξέρουμε πώς να προχωράμε…