Σμάρω Καμπουράκη: Η Ιαλυσός δεν είναι μόνο τα ξενοδοχεία

Rodiaki NewsRoom

Πρέπει να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα τονίζει η Σμάρω Καμπουράκη

Την έντονη δυσαρέσκειά της για την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων στην Ιαλυσό εκφράζει με επιστολή της η κ. Σμάρω Καμπουράκη, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με την παράταξη “Συμμαχία Νοτίου Αιγαίου” του κ. Μ. Γλυνού. Ειδικότερα αναφέρει τα εξής:

«Ο μεγαλύτερος και ο πλέον επικίνδυνος χείμαρρος στην Ιαλυσό είναι ο Τριαντενός ποταμός που εκβάλλει κατά μήκος της ακτής.
Όπως όλοι θυμόμαστε, στις 22.11.2013 ο ποταμός υπερχείλισε, με αποτέλεσμα να καταστραφούν ολοσχερώς περιουσίες και λίγο έλειψε να θρηνήσουμε θύματα. Με αφορμή τις πλημμύρες του 1994, τρία χρόνια αργότερα, το ΥΠΕΧΩΔΕ ανέθεσε τη σύνταξη μελέτης με τίτλο "Οριστική Μελέτη Αντιπλημμυρικών Έργων Νομού Δωδ/σου", στο γραφείο Υδραυλικών Μελετών «ΜΕΤΕΡ-Σύμβουλοι Μηχανικοί ΕΠΕ».

Τελικά, παρόλο που η Αναγνωριστική Έκθεση αναφέρει ότι δεν επαρκεί η διατομή του και υπάρχει πρόβλημα, με τον πλακοσκεπή αγωγό του ποταμού, η μελέτη δεν εκπονήθηκε. Έχουμε αφήσει δηλαδή στη μοίρα του έναν ιδιαιτέρως επικίνδυνο χείμαρρο, στο κέντρο του οικισμού των Τριαντών, δίπλα στο δημοτικό σχολείο, και ευχόμαστε να μας λυπηθεί ο Θεός να μην επαναληφθούν τα επεισόδια απείρου κάλλους του 2013.

Η μονή παρέμβαση που ανακούφισε την κοίτη του ποταμού, ήταν η καθοδήγηση των απορροών του ρέματος Αγ. Φανουρίου στη θάλασσα, αντί στον Τριαντενό Ποταμό. Η έξοδος όμως διακόπτεται πριν την παραλία, με αποτέλεσμα στη θέση αυτή να γίνεται συγκέντρωση στάσιμων υδάτων με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Η ιταλική γέφυρα δε που βρίσκεται στη συμβολή του χειμάρρου με το οδικό δίκτυο, κοντά στο «Golden beach», παρουσιάζει σημαντικές ρωγμές στα τόξα της, με κίνδυνο μελλοντικής αστοχίας. Με λίγα λόγια, ούτε χείμαρρο οριοθετήσαμε, ούτε γέφυρα επισκευάσαμε!

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο καθαρισμός του χειμάρρου μόνο δεν επαρκεί. Χρειάζεται συνολικός σχεδιασμός οριοθέτησης του χειμάρρου, από τους πρόποδες Φιλερήμου, μέχρι την εκβολή του στη θάλασσα. Εμείς, οι κάτοικοι της Ιαλυσού, αισθανόμαστε παραγκωνισμένοι.

Τι περιμένουμε άραγε; Να θρηνήσουμε θύματα και στην Ιαλυσό; Άραγε δεν αρκούν οι άνθρωποι που θυσιάστηκαν στην Κρεμαστή; Πόσοι ακόμα θα κραδαίνουν προεκλογικές σημαίες σε βάρος των θυμάτων; Γιατί κανείς δεν αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη; Πόσα χρόνια πρέπει να περιμένει κανείς για να δει αποτέλεσμα; Πόσα χρόνια πρέπει να περιμένουμε για τα έργα που ήταν η «πρώτη προτεραιότητα» της απερχόμενης Περιφερειακής Αρχής;

Και επιτέλους, η Ιαλυσός δεν είναι μόνο τα μεγάλα ξενοδοχεία και οι παραλίες. Είναι και οι κάτοικοι. Είμαστε εμείς! Που κάθε μέρα πρέπει να πάρουμε τα παιδιά μας στο σχολείο, να πάμε στη δουλειά μας, να μην φοβόμαστε ότι μπορεί να βρέξει και να μαζεύουμε τα έπιπλα και τα αυτοκίνητά μας από την άλλη άκρη του χωριού. Ειλικρινά με θλίβει που το 2019 η θωράκιση της ασφάλειάς μας και της περιουσίας μας είναι θέμα τύχης και όχι αποτέλεσμα σχεδιασμού της οργανωμένης πολιτείας.

Ήρθε η ώρα να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας. Εμείς σχεδιάζουμε την πορεία του τόπου μας. Δεν ζητάμε ελεημοσύνη…