Η Μονάδα της Ρόδου του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Φάρος γνώσης σ’ όλη τη Μεσόγειο...

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο αρχιτέκτονας
Αγαπητός Ξάνθης

Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου είναι από τα διακριθέντα ανώτατα ιδρύματα της χώρας μας και κατέχει και αξιοπρόσεκτη θέση στην παγκόσμια εκπαιδευτική κατάταξη.

Απλώνεται σ’ όλο το τόξο του Αιγαίου εκφράζοντας την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και την εθνική συνείδηση.

Είναι δημόσιο και σε συνδυασμό με τις συνεπαγόμενες οικονομικές σημερινές στερήσεις αποδίδει όμως τα μέγιστα τόσο σε επιστημονικό όσο και σε κοινωνικό έργο.
Όμως ο διάλογος που αναπτύσσεται τούτες τις ημέρες μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού χαρακτήρα του πανεπιστήμιου, μεταξύ πανεπιστήμιου εξωτερικού και εσωτερικού γεννάει εύλογα ερωτήματα, ακόμη και στη Ρόδο, έδρα μιας Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών.
Σ’ αυτήν τη συζήτηση δεν μπορούμε να «πακετάρουμε» τις γνώσεις.
Η γνώση από όπου και να προέρχεται οφείλει να είναι ποιητική, διεπιστημονική, δημοκρατική. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο οφείλουμε ως πολυπολιτιστική κοινωνία να δούμε τα θέματα ανοιχτά, όχι με περιφράξεις και αφορισμούς.

Η συγκρισιμότητα μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσα από θεσμικά όργανα και αποφάσεις κύρους, που μπορούν να αντιμετωπίσουν κάθε υποψία εμπορευματοποίησης της ανώτατης παιδείας.
Η όποια επιλογή στη χώρα μας συνδυάζεται (δυστυχώς) πάντοτε με την καχυποψία από την απέναντι πλευρά καταρρακώνοντας το αίσθημα αθροιστικής δημιουργίας και γόνιμου διάλογου.

Η παιδεία αποτελεί το μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο και μάλιστα αποδίδει τους καλύτερους «τόκους».
Συνεπώς η σύγκλυση στον τρόπο και στη δομή της «επένδυσης» είναι απαραίτητη για το αύριο και τη βιωσιμότητα της χώρας.

Δεν θα μπω στον πειρασμό της ατομικής άποψης περί ιδιωτικού ή δημόσιου Πανεπιστημίου. Υπάρχουν κανόνες, υπάρχους νόρμες και πλαίσια που το κατορθώνουν αξιοκρατικά προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Ένα σύνολο με έντονες, αστικές διαφορές και τις ετερότητες του, με διαφορετικές κουλτούρες, προτεραιότητες και προκλήσεις.
Εξάλλου η γνώση δεν είναι εμπορικό υλικό, ούτε προϊόν προς πώληση, είναι αυτό που αναδιατάσσει τον άνθρωπο μέσα στο χρόνο και τον κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα έμψυχα όντα.

Υπηρετώντας το δημόσιο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και ιδιαίτερα τη Μονάδα της Ρόδου, επιθυμώ να εκφράσω τις εντυπώσεις μου για μια περιφερειακή Μονάδα που αποδίδει μέσα από τα τρία Τμήματά της, ένα εκπαιδευτικό έργο που μπορεί να αξιολογηθεί ως άριστο αναπτύσσοντας την κοινωνικοπολιτική, σχολική αλλά και ιστορική έρευνα σε βάθος. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα άλλα ιδρύματα τουλάχιστον της χώρας.
Αποτελεί Φάρο για τον τόπο αλλά και σημείο αναφοράς για την τοπική καλλιεργούμενη κουλτούρα.
Είναι πρόκληση για τη σημερινή γενεά να εμπιστευτεί τη νεώτερη και να της χαρίσει όλα εκείνα τα εφόδια για να μπορεί να γίνει μια «smart generation» ώστε να αντιμετωπίσει το δίλημμα της τεχνητής ευφυΐας και της ρομποτικής σε συνδυασμό με την ψηφιακή γνώση με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Σήμερα που τείνουν οι ανθρωπιστικές σπουδές να μειώνονται στον δυτικό κόσμο, η Ελλάδα με όλη αυτή τη φιλοσοφική ιστορία αλλά και με την ελκυστικότητα των πολιτιστικών και φυσικών τοπίων της μαζί με τα Πανεπιστήμια, οφείλουν να αποτελέσουν ένα δίκτυο παγκόσμιας μάθησης και εκπαιδευτικής διπλωματίας.
Κάθε φοιτητής που ολοκληρώνει τις σπουδές στη χώρα/τόπο φιλοξενίας γίνεται άμεσα πρεσβευτής του τόπου και έτσι ο τόπος αποκτά και μια ιδιότυπη προστιθέμενη αξία σ’ όλους τους παραγωγικούς του τομείς.
Αυτό εκτελεί πιστά το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και όταν αποκτήσει και τη δυνατότητα ξενόγλωσσων τμημάτων σπουδών (μιας και υπάρχει κατεύθυνση στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών), τότε το φως του Πανεπιστημίου Αιγαίου-Μονάδα Ρόδου θα φωτίσει όλη τη Μεσόγειο.