Ένας πολιτισμός κρίνεται από το πώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα, ζωντανά ή νεκρά
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 838 ΦΟΡΕΣ
Έχουν περάσει πάνω από δέκα ημέρες από τότε που η θάλασσα ξέβρασε μια νεκρή αγελάδα στην ακτή κοντά στον καταυλισμό των Τσιγγάνων, κάτω από το τον Ροδιακό Όμιλο Αντισφαίρισης στο Καρακόνερο.
Μέσα στα όρια της πόλης μας, όχι σε κάποια απομακρυσμένη ακτή, σε κάποιο ξερονήσι.
Έχουν περάσει εννέα ημέρες, από τις 5/3/19, όταν ενημερώθηκαν τηλεφωνικά οι αρμόδιοι φορείς, τουλάχιστον από τον υπογράφοντα.
Το κουφάρι του ζώου παραμένει όμως, έως και σήμερα στην ίδια θέση αποσυντιθέμενο – όπως η κοινωνίας μας - αναδύοντας μια αποκρουστική αποφορά. Η φύση κάνει για τους νεκρούς οργανισμούς αυτό που γνωρίζει πολύ καλά εκατομμύρια χρόνια τώρα, με τους δικούς της ρυθμούς.
Η πολιτισμένη κοινωνία όμως αδιαφορεί. Οι υπηρεσίες που υποτίθεται ότι υπηρετούν τον πολίτη, δείχνουν για άλλη μια φορά την αναποτελεσματικότητά τους…
Αλλά και ο απλός πολίτης δεν ανησυχεί αν στην ακτή πιο κάτω από τη γειτονιά του, σαπίζει ένα νεκρό ζώο 400 και βάλε κιλών με προφανείς τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και τον πολιτισμό του; ή λέει, δεν βαριέσαι μακριά από το σπίτι μου και την οπτική μου είναι.
Από την άλλη, αναρωτιέμαι, μήπως συνηθίσαμε τελικά την επί χρόνια οικολογική και υγειονομική επιβάρυνση της περιοχής εξ αιτίας των ρύπων του παρακείμενου καταυλισμού, λόγω του άλυτου από τις ίδιες δομές προβλήματος;
Μήπως συμμετέχουμε σε όλο αυτό το κατήφορο άθελά μας σχεδόν απαθείς, υπό την αναποτελεσματικότητα των τοπικών φορέων, κατά το σύνδρομο του βατράχου που βράζει σιγά σιγά, για μια σειρά θεμάτων που αφορούν σοβαρά προβλήματα της καθημερινότητας μας σε αυτή την πόλη;
Δημήτρης Ι. Χατζηγιακουμής