Δημήτρης Σαλαχούρης: Οι τουρίστες φέτος είναι ακόμα πιο φτωχοί!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Πράκτορες, λεωφορειούχοι, οδηγοί και ξεναγοί, είναι σε δεινή θέση ενώ η αγορά έχει στεγνώσει

Τώρα πια τα παράπονα που έρχονται από την αγορά είναι αληθινά. Είναι χρόνια που λένε ότι δεν δουλεύουν και η απάντηση ήταν «αν δεν δούλευαν, θα είχαν κλείσει»! Τώρα είναι η απόλυτη αλήθεια. Και η αλήθεια είναι πάντα απλή και συνήθως πικρή: οι τουρίστες που μας έρχονται είναι όλο και φτωχότεροι γιατί αυτό που τους προσφέρουμε σε επίπεδο υπηρεσιών, σ’ αυτούς απευθύνεται, στους φτωχούς τουρίστες!
Δεν είναι κακό να μετράς τις οικονομίες σου για να πας διακοπές, το κάνουμε κι εμείς. Να μην αγοράζεις εκεί που θα πας, κι αυτό το κάνουμε κι εμείς! Αν όμως ένας προορισμός σαν τη Ρόδο προσελκύει μόνο τέτοιους τουρίστες, τότε όλοι φταίμε. Το αποτέλεσμα της αναρχίας είναι η σημερινή κατάσταση που περιγράφει ο ξεναγός Δημήτρης Σαλαχούρης, που είναι τρίγλωσσος: γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά και με μεγάλη εμπειρία.

Δώστε μια πρώτη εικόνα του πού βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή;
Η σεζόν ξεκίνησε με δύο βδομάδες καθυστέρηση σε σχέση με πέρυσι, λόγω του Πάσχα των καθολικών που άργησε φέτος. Αρχίζουν να ταξιδεύουν μία εβδομάδα πριν. Οι δύο πρώτες εβδομάδες μέσα στον Απρίλιο είχαν σχετικά αυξημένες πληρότητες στα ξενοδοχεία. Ο Μάιος κινείται περίπου στα ίδια με τα περυσινά επίπεδα και ίσως με μία μικρή πτώση. Ίσως σε ένα μήνα από τώρα να έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση, η εικόνα δεν είναι ακόμη σαφής. Σαφές είναι ότι η οικονομική δυνατότητα των επισκεπτών μας βρίσκεται πάλι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Είναι ίδια με πέρυσι και ακόμα χειρότερη.

Γίνεται να είναι πιο κάτω, πόσο πιο κάτω πια;
Γίνεται. Έρχονται μόνο με τα χρήματα που έχουν ξοδέψει για το ξενοδοχείο που μένουν και δεν δαπανούν τίποτα στην αγορά. Η οικονομική τους κατάσταση προκύπτει και από το μειωμένο τους ενδιαφέρον για τη συμμετοχή σε εκδρομές. Οι περισσότερες εκδρομές πωλούνται από τα πρακτορεία μέσα στα ξενοδοχεία και βλέπω ως ξεναγός το ενδιαφέρον τους να είναι πάρα πολύ μικρό. Είναι φτωχότεροι από πέρυσι. Σε μία εκδρομή πέρυσι είχαμε τέσσερα λεωφορεία, φέτος έχουμε δύο. Επομένως πράκτορες, λεωφορειούχοι, οδηγοί και ξεναγοί, φέτος έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα.

Δηλαδή τι κάνουν οι τουρίστες μας, κάθονται στο ξενοδοχείο;
Κάθονται στο ξενοδοχείο, κι αν κάνουν κάποια εξόρμηση στο νησί ψάχνουν τον πιο φθηνό τρόπο.

Ένα δεκαήμερα δικό τους τι μπορεί να περιλαμβάνει;
Που δεν είναι δεκαήμερο, μία εβδομάδα είναι. Περιλαμβάνει μια βόλτα στην Παλιά Πόλη όπου πάνε με το λεωφορείο της γραμμής, και ενδεχομένως μία βόλτα στη Λίνδο, με ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο που θα μοιραστούν με φίλους τους. Τις υπόλοιπες μέρες στο ξενοδοχείο. Αν κάνουν βόλτα στη νέα πόλη, που δεν είναι σίγουρο αυτό μπορεί να μην αγοράσουν τίποτα. Τα ξενοδοχεία δουλεύουν με τις όποιες τιμές δουλεύουν.

Τι σας λένε οι τουρίστες μας, τα σχόλιά τους ποια είναι;
Ο επισκέπτης θέλει το χαμόγελο, τους καλούς τρόπους, την ευγένεια, όχι μόνο στα μαγαζιά, αλλά και στο δρόμο. Η πιο τυπική παρατήρηση που μου κάνουν είναι όταν βλέπουν τους ντόπιους να οδηγούν χωρίς κράνος ή ζώνες ασφαλείας. Το συμπέρασμά τους είναι η ανυπακοή. Ότι οι Ρόδιοι δεν εφαρμόζουν τον πιο απλό νόμο, κι επομένως αφού δεν κάνουν ούτε το πιο απλό, τελικά εδώ ο καθένας κάνει ό,τι θέλει: τραπεζοκαθίσματα, παράνομες πινακίδες, οικιακές συσκευές πεταμένες σε χωράφια… Θεωρούν ότι βγάζουμε επιθετικότητα στην καθημερινή μας συμπεριφορά. Τουλάχιστον οι Γάλλοι και οι Άγγλοι που ξεναγώ εγώ, μου το λένε καθημερινά.

Είστε παλιός στο επάγγελμα. Πόσο άλλαξε η δουλειά του ξεναγού με το πέρασμα των χρόνων;
Από το 1997 εργάζομαι ως ξεναγός, είμαι από 12 χρονών παιδί στον τουρισμό, δουλεύοντας ως γκρουμάκι σ’ ένα μικρό ξενοδοχείο της πόλης που είχαμε ενώ ο πατέρας μου είχε και πρακτορείο, κι ήταν κι ο ίδιος ξεναγός. Ξεναγός αποφάσισα να γίνω στα 31 μου, οπότε και πήγα σε σχολή. Ο πατέρας μου μιλούσε επτά γλώσσες, κι από παιδάκι μ’ έπαιρνε μαζί του στα λεωφορεία. Τώρα πια το επάγγελμα του ξεναγού είναι πολύ αβέβαιο. Το 70% των ξεναγών καθημερινά ψάχνει για το αύριο και οι λόγοι είναι πολλοί. Οι ξεναγοί είμαστε απογοητευμένοι καθώς όλος ο κόσμος κάνει τη δική μας δουλειά. Οι ταξιτζήδες-ξεναγοί κάνουν εκδρομές και δίνουν «πληροφορίες» στους πελάτες τους. Έτσι μας το λένε «απλά δίνουμε πληροφορίες, δεν ξεναγούμε…». Οι ιδιώτες, με μίνι βαν διαφόρων εθνικοτήτων κυρίως από πρώην ανατολικές χώρες, διενεργούν παράνομες εκδρομές και ξεναγήσεις και ακόμα και τουριστικοί πράκτορες οργανώνουν εκδρομές χωρίς ξεναγό, με τουριστικούς συνοδούς οι οποίοι παίρνουν το φιλοδώρημά τους. Η απόλυτη αναρχία δηλαδή.

Οι ταξιτζήδες μπαίνουν στη δουλειά σας δηλαδή! Ποιο είναι το χειρότερο που βλέπετε να γίνεται;
Με θλίβει η εικόνα του λιμανιού. Κάθε πρωί όταν έρχονται κρουαζιερόπλοια η πρώτη εντύπωση του επισκέπτη από το νησί είναι τα 30 κοράκια που κυνηγάνε τον πελάτη, να του πουλήσουν κούρσα-εκδρομή στη Λίνδο ή στην πόλη. Αυτό είναι καθαρή άγρα. Από τους 500 ταξιτζήδες οι 50 το κάνουν. Κάνουν εκδρομές και ξεναγήσεις τις οποίες έχουν διαφημίσει διαδικτυακά. Εμείς δεν μπορούμε να αποδείξουμε την ξενάγηση γιατί δεν είμαστε μέσα στο αυτοκίνητο, αλλά διαβάζουμε τα σχόλια των πελατών σε όλες τις διαδικτυακές πλατφόρμες που μιλάνε για ταξιτζήδες-οδηγούς-ξεναγούς.