Σ. Κυμπουρόπουλος: «Τα πάντα μπορούν να γίνουν αρκεί να υπάρχει όραμα, σχέδιο, επιμονή και σκληρή δουλειά»

Λίζα Γ. Τσοπανάκη

Ο υποψήφιος Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Στέλιος Κυμπουρόπουλος μίλησε στη "Ροδιακή" για το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον επέλεξε προκειμένου να στελεχώσει το ευρωψηφοδέλτιο του κόμματός του, για το Ευρωκοινοβούλιο και τους στόχους του εφόσον μπει σε αυτό αλλά και για το πώς είναι να μετακινείσαι με αναπηρικό καροτσάκι στην Ελλάδα του σήμερα.

Ο ίδιος σχολίασε και την επίθεση που πρόσφατα δέχτηκε από τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας κ. Πολάκη.
Ο κ. Κυμπουρόπουλος που αποτελεί σύμβολο των καιρών μας, με τους αγώνες του για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ταυτόχρονα μια εμβληματική φιγούρα, καθώς τερμάτισε τα όρια της ανθρώπινης θέλησης καταφέρνοντας με το παράδειγμά του να εμπνεύσει και άλλους, αναφέρθηκε και στο ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν περιοχές απομακρυσμένες από την Αθήνα, όπως η δική μας, χωρίς πρόσβαση σε δομές υγείας.

Πώς αισθάνεστε που ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης σας επέλεξε ανάμεσα σε 15 ακόμα νέα ονόματα που θα στελεχώσουν το ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος;
Το κύριο αίσθημά μου ήταν αυτό της χαράς, που μου έκανε την τιμή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας να είμαι υποψήφιος. Αργότερα ακολούθησε το βαρύ αίσθημα της ευθύνης που αναλάμβανα να εκφράσω τις αγωνίες και τις ανάγκες των συμπολιτών μου, γιατί αποδέχθηκα να είμαι υποψήφιος για να υπηρετήσω το κοινό καλό και για να προσφέρω σε όσους έχουν ανάγκη.

Τι στοχεύετε με την παρουσία σας στο Ευρωκοινοβούλιο;
Σκοπός μου είναι να προσφέρω συνολικά σε όλους εκείνους τους τομείς που μπορούν να κάνουν την Ένωση περισσότερο κοινωνικά δίκαιη, ανεκτική και δημιουργική. Για αυτό θα δώσω έμφαση στα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απασχόλησης, πολιτισμού και παιδείας και φυσικά όπως έχω ήδη δεσμευτεί με τα ζητήματα των ατόμων με αναπηρία. Θέλω μία κοινωνική Ευρώπη. Μία Ευρώπη για όλους τους πολίτες, με ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας για όλες τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, χωρίς πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Θέλω μία Ευρώπη που δημιουργεί καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Θέλω πιο απλά μία Ευρώπη της αλληλεγγύης με κέντρο τον άνθρωπο. Πολλοί θα σκεφτούν πως αυτά είναι ωραία λόγια και πως δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Διαφωνώ. Τα πάντα μπορούν να γίνουν αρκεί να υπάρχει όραμα, σχέδιο, επιμονή και σκληρή δουλειά. Η προσωπική μου πορεία αλλά και η ιστορική πορεία της Ευρώπης δείχνει πως χρειάζεται πίστη στον εαυτό μας.

Τι σημαίνει να μετακινείσαι με αμαξίδιο στην Ελλάδα του σήμερα;
Είναι πραγματικά δύσκολο να μετακινείσαι με αμαξίδιο ή με λευκό μπαστούνι στην Ελλάδα. Όμως τα πράγματα αλλάζουν σταδιακά καθώς και οι τάσεις της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στα άτομα με αναπηρία. Η αλλαγή αυτή έχει θετικό πρόσημο και σταδιακά προσεγγίζει τα πρότυπα της Ευρώπης, αλλά έχουν ακόμα να γίνουν πολλά. Η συνέχιση της αλλαγής θα επέλθει με την προαγωγή της κατάλληλης παιδείας, με την αλλαγή των κοινωνικών αντιλήψεων, την ενημέρωση και την αλλαγή του φυσικού και τεχνικού περιβάλλοντος των ατόμων με αναπηρία. Τα άτομα με αναπηρία πρέπει να συμμετάσχουν στο κοινωνικό πεδίο ώστε να γίνει κατανοητή η πλήρης ζωτικότητα και ικανότητά τους να προσφέρουν και να δημιουργήσουν.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν νησιώτη να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, μακριά από το κέντρο και τα εξειδικευμένα νοσοκομεία;
Είναι πραγματικά δύσκολο να έχεις πρόσβαση σε δομές υγείας όχι μόνο στην νησιωτική Ελλάδα αλλά και σε απομακρυσμένα σημεία της ηπειρωτικής Ελλάδας. Η βασική αιτία είναι η έλλειψη προληπτικής ιατρικής και πρωτοβάθμιας περίθαλψης αλλά και οι απίστευτες ελλείψεις που παρουσιάζονται σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή στα νοσοκομεία των νησιών, ακόμα και αυτών όπως η Ρόδος που έχουν σημαντικό πληθυσμό αλλά και πολλούς επισκέπτες τουρίστες. Αυτό είναι απαράδεκτο καθώς και η υγεία και η ζωή των πολιτών τίθενται σε κίνδυνο ιδίως σε σημαντικά περιστατικά αλλά τα κεντρικά νοσοκομεία της Αθήνας επιβαρύνονται αδικαιολόγητα, υποβαθμίζοντας και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και σε αυτούς. Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει με σωστή κατανομή προσωπικού και με επάνδρωση των κενών οργανικών θέσεων σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.

Πόσο εύκολο ήταν για εσάς, με το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζετε, όχι μόνο να είστε άριστος ως μαθητής, αλλά να εισαχθείτε στην ιατρική σχολή και έπειτα να εργάζεστε σε ένα δημόσιο Νοσοκομείο όπως το ΠΓΝ ΑΤΤΙΚΟΝ;
Δεν ήταν δύσκολο γιατί είχα διαρκώς δίπλα μου την οικογένειά μου να με στηρίζει και να αγωνίζεται μαζί μου για να έχω πρόσβαση σε όσα χρειαζόμουν και είχα ανάγκη. Όμως δυστυχώς δεν έχουν όλοι αυτή τη δυνατότητα να μπορεί να τους στηρίζει η οικογένειά τους και για αυτό μεταξύ άλλων θέλω να αγωνιστώ. Θέλω κάθε άτομο να μπορεί να εργαστεί, σπουδάσει και προσφέρει χωρίς περιορισμούς και αποκλεισμούς.

Είχατε σκεφτεί ποτέ να μεταναστεύσετε σε μια πιο.... εξευρωπαϊσμένη χώρα εξαιτίας αυτής της πάθησης που σας έχει καθηλώσει σε αναπηρικό καροτσάκι;
Δεν θα άλλαζα τίποτα απολύτως. Θα παρέμενα στην Ελλάδα και θα ακολουθούσα την ίδια ακριβώς πορεία, θα συνέχιζα όπως και τώρα να αγωνίζομαι να αλλάξω την κατάσταση στην Ελλάδα. Να εργαστώ και να δημιουργήσω στον τόπο μου χωρίς να υποκύπτω στις δυσχέρειες.

Πείτε μας δυο λόγια για το “i-Living”, τον πρώτο ελληνικό οργανισμό ανεξάρτητης διαβίωσης στον οποίο είστε συνιδρυτής
Όλα ξεκίνησαν το 2008 με αφετηρία την πίστη μου ότι μπορεί να εφαρμοστεί η φιλοσοφία της ανεξάρτητης διαβίωσης και του προσωπικού βοηθού και στην Ελλάδα. Η ανεξάρτητη διαβίωση είναι ο οδηγός, ο τρόπος ώστε κάθε άνθρωπος με αναπηρία να ζει όπως επιλέγει ο ίδιος. Το μόνο που στέκεται εμπόδιο στην εμπέδωση αυτού του πανανθρώπινου δικαιώματος είναι η ίδια η κοινωνία, που δεν αποδέχεται τους ανθρώπους με αναπηρία. Και να τους δείξει πως υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος διαβίωσης, που δημιουργεί ενεργητικούς και παραγωγικούς πολίτες. Γι’ αυτό δημιουργήθηκε ο "i-Living", με σκοπό να κινητοποιήσει την κοινωνία, αλλά και την Πολιτεία και τους ίδιους τους ανθρώπους με αναπηρία.

Αυτό περνά μέσα από την έννοια της «Προσωπικής Βοήθειας». Υπάρχουν άνθρωποι που για να ζήσουν με μεγαλύτερη ανεξαρτησία χρειάζονται υποστήριξη στις καθημερινές τους δραστηριότητες, όπως κι εγώ. Η ανεξάρτητη διαβίωση και ο προσωπικός βοηθός αποτελούν κατ’ εμέ βασικές προϋποθέσεις ώστε μια κοινωνία να είναι πραγματικά σύγχρονη και δίκαιη.

Έχουν περάσει αρκετές μέρες από την επίθεση Πολάκη στο πρόσωπό σας. Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι παρά τις αντιδράσεις που υπάρχουν ακόμη και στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπέρ σας ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας παραμένει αμετακίνητος από τις δηλώσεις του και ο πρωθυπουργός βρίσκεται στο πλευρό του;
Δεν θα σχολιάσω περαιτέρω τα όσα είπε ο κύριος Πολάκης, ούτε τη στάση του πρωθυπουργού. Γιατί έχω αφενός μεν ήδη τοποθετηθεί επί του θέματος και αφετέρου δε γιατί δεν θέλω να κάνω το χατίρι στον ΣΥΡΙΖΑ, που επιδιώκει να πετάξει την μπάλα στην κερκίδα. Σε αυτές τις εκλογές όλοι μας καλούμαστε να αποφασίσουμε αν θα επιβραβεύσουμε τη δημαγωγία, το ψεύδος και την αναποτελεσματικότητα της τετραετούς κυβέρνησης Τσίπρα ή την υπευθυνότητα, την αλήθεια και το σχέδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας. Αυτά τα θέματα καίνε τους πολίτες και σε αυτά θα αναφέρομαι μέχρι και την τελευταία στιγμή.