Επιθέσεις φιλίας για την προστασία της άγριας ζωής

Φίλιππος Ζάχαρης

Μερικές πρωτοβουλίες συμβάλλουν κατά πολύ στη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο γειτονικών χωρών, Ελλάδας και Τουρκίας, χώρες που ενίοτε διαπληκτίζονται για θέματα υφαλοκρηπίδας, εναέριου χώρου ή χωρικά ύδατα.

Η φύση όμως είναι κοινή για όλους και θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως εφαλτήριο για κοινές δράσεις σχετικά με την παρακολούθηση της άγριας ζωής που τόσο πλήττεται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Οι κινήσεις συνεργασίας αλλά και η αξιοποίηση περιβαλλοντικών προγραμμάτων από περιβαλλονικές οργανώσεις και των δύο χωρών συμβάλλουν αποφασιστικά στην εδραίωση σταθερών σχέσεων φιλίας και αμοιβαιότητας.

Στα πλαίσια λοιπόν ανταλλαγής τεχνογνωσίας και υλοποίησης κοινών περιβαλλοντικών προγραμμάτων, δεκατέσσερεις εκπαιδευτικοί από Ελλάδα και Τουρκία συναντήθηκαν, το διάστημα μεταξύ 10-15 Ιουλίου 2019, στο πλαίσιο του νέου έργου της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ) YUNUS.

Θερινό σχολείο
Αντικείμενο του Θερινού Σχολείου ήταν η δημιουργία κοινών προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε Ελλάδα και Τουρκία, αναφορικά με τρία εμβληματικά είδη πανίδας, τα οποία απαντώνται και στις δύο χώρες: τη Μεσογειακή Φώκια, τη Θαλάσσια Χελώνα και τον Λευκοπελαργό.

Τόπος διεξαγωγής του Θερινού Σχολείου ήταν η Αλόννησος, κέντρο του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου–Βορείων Σποράδων, της μεγαλύτερης προστατευόμενης θαλάσσιας περιοχής στην Ευρώπη και πρώτου Θαλάσσιου Πάρκου στην Ελλάδα, που ιδρύθηκε κυρίως για την προστασία της Μεσογειακής Φώκιας. Το Θερινό Σχολείο οργάνωσε η ΕΕΠΦ, που υλοποιεί το έργο σε συνεργασία με την ομόλογή της οργάνωση TURCEV.

Πραγματοποιήθηκαν επισκέψεις στις εγκαταστάσεις του Φορέα Διαχείρισης του Πάρκου, στο Κέντρο Ενημέρωσης της MOm, καθώς και περιήγηση με καραβάκι για γνωριμία με την ποικίλη χλωρίδα και πανίδα του νησιωτικού συμπλέγματος. Οι εκπαιδευτικοί από τις δύο χώρες αντάλλαξαν εμπειρίες και τεχνογνωσία, και απόκτησαν νέες γνώσεις.

Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης και Türkiye Çevre Eğitim Vakfı
Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ) είναι η παλαιότερη Περιβαλλοντική Μη Κυβερνητική Οργάνωση εθνικής εμβέλειας στην Ελλάδα, με αδιάλειπτη δράση, από το 1951, στην προστασία του ελληνικού φυσικού περιβάλλοντος. Σήμερα, η ΕΕΠΦ δραστηριοποιείται σε πέντε κύριους τομείς:
1. Περιβαλλοντικές Παρεμβάσεις,
2. Έργα και Προγράμματα Προστασίας της Φύσης,
3. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση.
4. Αειφορική Διαχείριση στον τομέα του τουρισμού.
5. Ευαισθητοποίηση του Κοινού.

Η Türkiye Çevre Eğitim Vakfı (TÜRÇEV) είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση της Τουρκίας, η οποία ιδρύθηκε το 1993. Είναι επίσης μέλος του Foundation for Environmental Education (FEE), όπως και η ΕΕΠΦ. Είναι χειριστής του διεθνούς προγράμματος «Γαλάζιες Σημαίες», καθώς και του προγράμματος «Green Key». Επίσης, είναι μέλος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων των διεθνών δικτύων του FEE: «Οικολογικά Σχολεία», «Νέοι Δημοσιογράφοι για το Περιβάλλον» και «Μαθαίνω για τα Δάση».

Το έργο YUNUS
Το έργο ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2019 και έχει διάρκεια 15 μηνών. Υλοποιείται στο πλαίσιο του Προγράμματος Civil Society Dialogue between EU countries and Turkey – V, Grant Scheme (CSD-V), με συγχρηματοδότηση της ΕΕ και της Τουρκίας. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, απευθυνόμενο σε οργανώσεις και φορείς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Τουρκίας, προωθεί το διάλογο της κοινωνίας των πολιτών στις δύο χώρες και αποσκοπεί στην ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών μεταξύ τους.

Το έργο YUNUS περιλαμβάνει δράσεις όπως επίσκεψη μελέτης σε Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, με σκοπό την ενημέρωση για το θεσμό και πιθανή διάδοσή του στην Τουρκία, παραγωγή τριών ταινιών που θα παρέχουν στους εκπαιδευτικούς τις απαραίτητες πληροφορίες και γνώσεις για την εφαρμογή των προγραμμάτων στην τάξη, και δημιουργία σχετικής διαδραστικής εφαρμογής για έξυπνες συσκευές. Συντονιστής του έργου είναι η ΕΕΠΦ, με εταίρο την οργάνωση TURCE.

Οι κοινές λοιπόν αυτές δράσεις για το περιβάλλον και την παρακολούθηση – διάσωση ειδών άγριας ζωής συμβάλλουν κατά πολύ στην καλλιέργεια οικολογικής συνείδησης αλλά πάνω απ΄όλα φέρνουν τους λαούς κοντά. Αν αντιπαραβάλλει κανείς και όλα τα θερμά επεισόδια μεταξύ των δύο γειτονικών χωρών και τις κινήσεις προσέγγισης παντός είδους, θα διαπιστώσει ότι περισσότερες είναι οι «επιθέσεις φιλίας» παρά οι όποιες αντιπαραθέσεις.

Αυτό για όλους εκείνους στην Ελλάδα που μετρούν εμμονικά τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου από τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη και όλους αυτούς στην Τουρκία που σχεδιάζουν όλες αυτές τις παραβιάσεις, μη στρέφοντας φυσικά το βλέμμα τους στα καλά που γίνονται.