Θεματικός τουρισμός και τουρισμός υψηλής εισοδηματικής στάθμης

Rodiaki NewsRoom

Μύθος και πραγματικότητα

Του Τσαμπίκου Μοσχάτου, πρώην Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Τουρ/κών Επιχ/σεων, Π.Ο.Ε.Τ.

Από όσα θυμάμαι για τον Τουρισμό την περίοδο 1967 – 2019, αποτελούνταν από όλες τις τάξεις της Κοινωνίας. Βασιλειάδες, Κυβερνήτες, Πρωθυ-πουργοί, Υπουργοί, Βουλευτές, Εφοπλιστές, Επιστήμονες, Δάσκαλοι και Μαθητές, Υπάλληλοι, Αγρότες, Φοιτητές και Χήπιδες, Πλούσιοι και Φτωχοί ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του καθενός, περνούσαν τις διακοπές τους στη Ρόδο και κάλυπταν όλες τις κατηγορίες των Τουρι-στών, όπως αποκαλούνται σήμερα: Θεματικός Τουρισμός και Τουρισμός Υψηλής Εισοδηματικής Στάθμης (Κουλτούρας, Συνεδριακός, Εκπαιδευτικός, Αθλητικός, κ.λπ.

Ανάλογα με την οικονομική τους δυνατότητα έκαναν την επιλογή τους σε ποια κατηγορία καταλύματος θα έμεναν.
Η ζήτηση για τη Ρόδο το 1967 ήτο πάρα πολύ μεγάλη και η δυναμικότητα σε 70 Ξενοδοχεία με 10.465 κρεβάτια μόνο ήτο πολύ μικρή. Τον Φεβρουάριο του 1967, οι Συνεργάτες μας Tour Operators, αναγκάστηκαν να ακυρώσουν μέρος των προγραμμάτων τους, διότι δεν υπήρχαν δωμάτια για τους πελάτες τους, ή αν υπήρχαν λίγα, ήταν πολύ ακριβά. Ακόμα και τα δωμάτια της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων, του Ξενοδοχείου «ΗΛΙΟΣ» ή «SOLEIL», που λειτουργούσε το τρίμηνο Ιουνίου-Σεπτεμβρίου, διότι η Σχολή έκλεινε το τρίμηνο του καλοκαιριού, ήταν πλήρη.

Την τελευταία εβδομάδα του Απριλίου 1967, λόγω της στρατιωτικής παρέμβασης και της διακυβέρνησης της Χώρας από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, όλα τα τουριστικά προγράμματα ακυρώθηκαν και τα ξενοδοχεία έμειναν κενά. Χρειάστηκαν μεγάλες προσπάθειες τα επόμενα 5-6 χρόνια για να επανέλθουμε στην ομαλότητα και να επαναλειτουργήσουν οι συνεργάτες μας Τ.Ο.’ς τα προγράμματά τους.
Το 1974 η δυναμικότητα των Ξενοδοχείων ήταν 154 με 25.661 κρεβάτια.

Η Τουριστική περίοδος ήταν πολύ καλή, αλλά με την παρέμβαση της Τουρκίας και της στρατιωτικής επίθεσης (του πολέμου στην Κύπρο) ακυρώθηκαν όλες οι πτήσεις και χάσαμε το υπόλοιπο της Τουριστικής περιόδου Ιουλίου – Οκτωβρίου 1974.

Η Τουριστική περίοδος ξανάρχισε το 1975 και το 1976 ήταν η καλύτερη τουριστική περίοδος, μακροχρόνια (Μάρτιος-Νοέμβριος) και η πλέον προσοδοφόρα με υψηλές πληρότητες στα Ξενοδοχεία. Είχαμε όλες τις κατηγορίες των Τουριστών και η Ρόδος ήταν ο Πρώτος προορισμός στις προτιμήσεις τους. Κάθε Μάρτιο ήταν προπουλημένα τα Ξενοδοχεία με ονομαστικές καταστάσεις των πελατών σε ποσοστό 70-80%.

Πολλές Κινηματογραφικές Εταιρείες, γύριζαν τις παραστάσεις τους στα αξιοθέατα της Ρόδου με ηθοποιούς υψηλών προδιαγραφών όπως: «Τα Κανόνια του Ναβαρόνε», «Το Δόλωμα», κ.λπ.

Την εποχή εκείνη, διοργανώνονταν αγώνες ακριβείας ταχύτητας των αυτοκινήτων κάθε χρόνο, και η «AIR-FRANCE», είχε συνδέσει ετησίως το Παρίσι με τη Ρόδο και το Tel-Aviv (περασμένα μεγαλεία). Ο αείμνηστος και δραστήριος Δήμαρχος Μιχαήλ Πετρίδης επισκέφθηκε το μεγαλύτερο κρουαζιερόπλοιο της εποχής εκείνης το «FRANCE» και ζήτησε από τον Πλοίαρχο, το πλοίο να συμπεριλάβει τη Ρόδο στα προγράμματά του ώστε οι πελάτες να επισκέπτονται την Πόλη, τη Λίνδο και το Νησί. Επίσης, βρισκόταν σε επαφή και σε συνεργασία με Βέλγους Αρχιτέκτονες, προκειμένου να κτισθεί ο νέος «ΚΟΛΟΣΣΟΣ».

Το 1988 η Ρόδος ανακηρύχθηκε η Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Το 1997 «διδυποποιήθηκε» με τη σημερινή Ισπανική Πόλη ROSES, η οποία ήταν η Ροδίτικη Αποικία στην Ισπανία ονομαζόμενη ΡΟΔΗ. Όπως αναφέρει ο Στράβων, Οι Ρόδιοι μέχρι Ιβηρίας έπλευσαν και την Ρόδην έκτισαν.
Η Ρόδος είχε συνεχή προβολή Ποικιλοτρόπως.

Επίσης το μειωμένο δασμολογικό και φορολογικό καθεστώς των Δωδεκανήσων, βοηθούσε των τουρισμό στο ζενίθ. Οι Σουηδέζες τουρίστριες, αγοράζοντας μια γούνα από τη Ρόδο, την πουλούσαν στην πατρίδα τους στη διπλάσια τιμή και έτσι οι διακοπές τους ήταν Δωρεάν.

Οι Ευρωπαίοι τουρίστες συμπεριλαμβανομένων και των Ηθοποιών που συμετείχαν για το γύρισμα των κινηματογραφικών ταινιών, αγόραζαν μισοτιμής τα κουστούμια Αγγλικών κασμηρίων, τα οποία έραβαν στη Ρόδο οι βιοτεχνίες ραπτικής ακόμα και με υπερωριακή απασχόληση προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους.
Αυτά όλα τα πλεονεκτήματα κράτησαν μέχρι τη δεκαετία του 1980. Τότε ο αριθμός των ξενοδοχείων τριπλασιάστηκε σε μονάδες 449 και η δυναμικότητα σε δωμάτια διπλασιάστηκε σε 50.675 κρεβάτια, σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Ο Οικονομικός όρος προσφορά και ζήτηση ξέφυγε, διότι υπήρξε μεγάλη προσφορά δωματίων, χωρίς την ανάλογη ζήτηση.

Όταν η Ρόδος/Δωδεκάνησος έχασε το ειδικό δασμολογικό και Φορολογικό καθεστός, διότι εναρμονίστηκε με αυτό της λοιπής Χώρας, χάθηκαν και τα πλεονεκτήματα για να κρατηθούν οι πληρότητες των Ξενοδοχείων με αποτέλεσμα τη πτώση των τιμών. Επιπλέον, οι όσοι φόροι βάρυναν επιπρόσθετα το τουριστικό προορισμό, σπατόσημο, κ.λπ. αποροφούντο από τους Τοπικούς Τουριστικούς Πράκτορες και Ξενοδοχους, διότι οι Τ.Ο.ς μας απειλούσαν για τη μείωση της κίνησης των πελατών τους ή ακόμα και την ακύρωση των προγραμμάτων, δείχνοντας τις τουριστικές αγορές των γειτονικών χωρών.

Επίσης είχαμε σύμμαχό μας τη Δραχμή. Ο «πληθωρισμός, η διολίσθηση» του Εθνικού μας νομίσματος όπως ονομαζόταν, βοηθούσε τον Τουρισμό όχι μόνο τιμολογιακά, αλλά κάλυπτε τις Ζημίες των Τουριστικών Επιχειρήσεων (Πρακτόρων και Ξενοδόχων) συμπεριλαμβανομένων και των Ζημιών από τις πτωχεύσεις των Τ.Ο.’ς που υπήρχαν πάντοτε.

Από την ημέρα που εισήλθαμε στο σκληρό νόμισμα, το Ευρώ €, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Χρειάζεται περισσότερη προσοχή στις συναλλαγές μας με μικρούς ή μεγάλους Tour Operators, και Εκλογικευμένη Οικονομική Πολιτική στα τιμολόγιά μας. Η εκάστοτε Κυβέρνηση να μην βλέπει τον Τουρισμό ως την παχιά αγελάδα. Οι τουριστικές επιχειρήσεις χρειάζονται ποικιλοτρόπως στήριξη! O Τουρισμός τα ταλευταία χρόνια έχει φορολογηθεί υπέρμετρα.

Σήμερα η Ρόδος έχει περισσότερα από 150.000 κλίνες και για να κρατηθούν οι πληρότητες, χρειάζεται έντονη διαφήμιση, η οποία τα τελευταία χρόνια είναι υποτονική. Επίσης χρειάζεται επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου με σκοπό τη συνέχιση των προγραμμάτων όλο το χρόνο. Για να γίνουν αυτά απαιτείται συνεχής Αεροπορική σύνδεση της Ρόδου με απευθείας πτήσεις από τις Πρωτεύουσες των Ευρωπαϊκών χωρών, σε Ετήσια προγράμματα και αναβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών – service.

Δεν νοείται αναβάθμιση όταν ένα πεντάστερο ξενοδοχείο πουλάει προγράμματα με all inclusive –Buffet, σε “style Factory” χωρίς το ανάλογο με την κατηγορία του σέρβις.

Εκτός των παραπάνω θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι όλος ο κόσμος έχει γίνει πιο φτωχός και οι πελάτες δεν μπορούν να πληρώνουν ακριβότερες τιμές και επιπρόσθετους φόρους. Ο Τουρισμός χρειάζεται σταθερότητα στις τιμές, στην Οικονομία αλλά και την ασφάλεια. Χρειάζεται Ευταξία και Καθαριότητα σ’ όλο το Νησί, κ.λπ. Για τις υποδομές, ας μην αναφερθούμε! Όλα τα έχουμε αφήσει στην Τύχη τους.

Όσοι επομένως μας χρυσώνουν το χάπι πότε με Τουρισμό Υψηλής Στάθμης και πότε με το Θεματικό Τουρισμό, ας ξυπνήσουν διότι ονειρεύονται. Τα 150.000 κρεβάτια με διάρκεια έξι μηνών, για να καλυφθούν χρειάζονται περισσότερους από 4.000.000 τουρίστες, όλων των κοινωνικών τάξεων.

Οι Βασιλιάδες, οι Βαρώνοι και οι Πάμπλουτοι πελάτες έχουν μειωθεί πάρα πολύ. Αλλά και αν υπήρχαν θα επιθυμούσαν να πληρώσουν λιγότερα από τους Λαϊκούς.

Ας σταματήσουν να μας παραμυθιάζουν και ας προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Ο Τουρισμός χρειάζεται έντονη διαφήμιση και πολλή δουλειά!

Εύχομαι σ’ όλους τους Ροδίτες και τις Ροδίτισσες Ευτιχισμένο και Προσοδοφόρο το Καινούριο Έτος! Καλή Τουριστική Περίοδο!!!