Το θεατρικό έργο «Θεϊκά λόγια» θα ανεβάσει η ομάδα «Πράξις»

Rodiaki NewsRoom

Το γνωστότερο έργο του Iσπανού θεατρικού συγγραφέα Βάλιε Ινκλάν (ή, σωστότερα, Ραμόν Μαρία ντελ Βάγε Ινκλάν), που ήταν τριάντα χρόνια μεγαλύτερος από τον Λόρκα (γεννήθηκε το 1866) αλλά πέθανε την ίδια χρονιά με εκείνον (1936), το «Θεϊκά λόγια» ανεβάζει το Μάρτιο στο Δημοτικό Θέατρο Ρόδου η θεατρική ομάδα «Πράξις».

Ένας γυρολόγος αναστατώνει τη μικρή κοινωνία ενός ισπανικού χωριού. Ένα ορφανό σακάτικο γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για κέρδος, ευκαιρία για φυγή, για ελευθερία, για έρωτα. Η ζητιανιά, το κλέψιμο, η δολοφονία, η απατεωνιά αποτελούν τις πιο συνηθισμένες μορφές συμπεριφοράς για τους κατοίκους του χωριού. Όμως η μοιχεία… Μήπως τελικά το μονοπάτι της αμαρτίας είναι που οδηγεί στην αρετή και τη θέωση;

Το έργο γράφτηκε το 1920 και ανήκει στη μεταβατική εποχή του συγγραφέα από τις Βάρβαρες Κωμωδίες στο εσπερπέντο. Το Esperpento είναι ένα λογοτεχνικό ύφος στην Ισπανική λογοτεχνία που καθιερώθηκε από τον Ινκλάν και στο οποίο χρησιμοποιούνται παραμορφωμένες περιγραφές της πραγματικότητας για να επικρίνει την κοινωνία, υπογραμμίζοντας τα ανόητα και παράλογα χαρακτηριστικά της, το θάνατο και την αναγωγή των ανθρώπινων όντων σε αντικείμενα.

Το στιλ χαρακτηρίζεται από πικρή ειρωνεία, κυνικές εκφράσεις και φρασεολογία. Στη Λατινική Αμερική, ο συγγραφέας που είναι πιο γνωστός για τη χρήση του esperpento είναι ο Μεξικανός συγγραφέας Jorge Ibargüengoitia.

Το Ισπανικό λεξικό ερμηνεύει το Εσπερπέντο ως μια γκροτέσκο ή άσχημη ενέργεια, σαν πρόσωπο ή πράγμα αξιοσημείωτο για την ασχήμια, την αταξία ή την τραχιά εμφάνισή του. Όλα αυτά αποτυπώνονται στο έργο αυτό του Ινκλάν και χαρακτηρίζουν τις θεατρικές εικόνες του. Η ιδέα του esperpento βασίζεται στην αντίληψη του Valle-Inclán για το μίγμα του μεγάλου και του γκροτέσκου, το οποίο θεωρούσε χαρακτηριστικό της ισπανικής κοινωνίας.

Κυρίαρχα σκηνικά είναι ταβέρνες και πορνεία, άθλιοι εσωτερικοί χώροι και επικίνδυνα δρομάκια στη Μαδρίτη. Το βασικό ερώτημα που θέτει το esperpento είναι αν παρουσιάζει μια παραμορφωμένη εικόνα της πραγματικότητας ή αν παρουσιάζει μια ακριβή εικόνα μιας παραμορφωμένης πραγματικότητας.

Στην παράσταση της «Πράξις» η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Κατσουλάκη, τα σκηνικά υπογράφει η Ανδρομάχη Μπατζούκη, βοηθός σκηνοθέτη είναι η Ματίνα Κουγκρά και η Χρυσούλα Κόζα ενώ χορεύει η Εβίτα Κουγκρά.

Παίρνουν μέρος οι: Γιάννης Αποκούραστος, Ρούλα Βασιλοπούλου, Τάκης Καραγκιοζόπουλος, Μαρία Κοντού, Βασίλης Λόγγος, Γιάννης Μακρής, Ελένη Μικρομανώλη, Ανδρομάχη Μπατζούκη, Βάσω Ντελάκη, Γιάννης Παπαγεωργίου, Ιφιγένεια Παπανικολάου, Γιάννης Παστρικός, Ανθή Πλάτή, Γιάννης Στεφανίδης, Κατερίνα Τουβρά, Νικόλ Τσακίρη, Κώστας Χαρτοφύλλης.