Μαθησιακές Δυσκολίες: «Μπορώ να μάθω;»

Μαθησιακές Δυσκολίες: «Μπορώ να μάθω;»

Μαθησιακές Δυσκολίες: «Μπορώ να μάθω;»

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 232 ΦΟΡΕΣ

Γράφει η Σεβαστή-Ειρήνη Έλληνα
Msc Ειδική παιδαγωγός-Φιλόλογος

«Δεν μπορεί να μάθει… είναι τεμπέλης… δεν έχει όρεξη για μάθηση… είναι ζωηρός… πουθενά δε δυσκολεύεται, απλώς δε θέλει… είναι αδιάφορος!» Κάπου εδώ έρχεται και η «περιβόητη» φράση «δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω», να αποτελειώσει εκείνο το παιδί που πάει με το ζόρι στο σχολείο, γιατί δυσκολεύεται, γιατί μένει πίσω από το μέσο όρο της τάξης, γιατί πιστεύει ότι δε θα τα καταφέρει, γιατί απλώς όλοι έμειναν να εξετάζουν την επιφάνεια της δυσκολίας του και όχι τη ρίζα της.

Σε αυτό εδώ το σημείο θα γράψω τη δική μου «περιβόητη» φράση ως αντίποδα στην προηγούμενη: «υπάρχει δεν μπορώ, εκτός από δε θέλω». Μαθησιακές Δυσκολίες ονομάζεται και είναι αυτός ο παράγοντας, ο οποίος είναι πάρα πολλές φορές υπεύθυνος για τις δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζουν τα παιδιά αναφορικά με τη μάθησή τους. Οι Μαθησιακές Δυσκολίες, δεν είναι ταυτόσημες με τις Δυσκολίες Μάθησης, για τις οποίες είναι υπεύθυνοι δευτερογενείς παράγοντες. Οι Μαθησιακές Δυσκολίες οφείλονται σε εγγενείς αιτίες, αλλά μεγεθύνονται και από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως το οικογενειακό υπόβαθρο, οικονομικά προβλήματα, έκθεση του παιδιού σε περιορισμένα ερεθίσματα κ.λπ.

Οι ίδιες μπορούν να εκδηλώσουν την εμφάνισή τους από πολύ μικρές ηλικίες και να διατηρηθούν εφ’ όρου ζωής, μη στερώντας όμως από το άτομο τη δυνατότητα να τις βελτιώσει. Η έγκαιρη και έγκυρη διάγνωσή είναι αυτή που μπορεί να οδηγήσει στη βελτίωσή τους, αλλά και στην τόνωση της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης του ατόμου, το οποίο τις παρουσιάζει και το οποίο λόγω των δυσκολιών αυτών είτε οδηγείται στην άρνηση, είτε στην απόσυρση, είτε στη ματαίωση, είτε ακόμα και στην παραβατικότητα, ενώ πολλές φορές διακρίνεται από διάφορες ψυχολογικές μεταπτώσεις.

Ουσιαστικός παράγοντας ο οποίος οδηγεί στη διάγνωση αποτελεί η αξιολόγηση. Η ίδια πρέπει να λαμβάνει χώρα από εξειδικευμένες ομάδες επιστημόνων (παιδοψυχολόγους, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ειδικούς παιδαγωγούς κ.λπ.) και με ειδικά σταθμισμένα ψυχομετρικά εργαλεία (τεστ), μέσω των οποίων έχει κανείς τη δυνατότητα να εντοπίσει τις δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζει ο κάθε μαθητής. Εφόσον αυτή η διαδικασία ολοκληρωθεί, η παρέμβαση είναι μονόδρομος.

Ο μαθητής εάν τελικά παρουσιάζει Μαθησιακές Δυσκολίες, θα πρέπει να ακολουθήσει ένα πολύ καλά σχεδιασμένο και στοχευμένο πρόγραμμα παρέμβασης από Ειδικό, στο οποίο θα δίνεται έμφαση στις στρατηγικές εκείνες, τις οποίες πρέπει να καλλιεργηθούν σε αυτόν, ώστε να ανταποκριθεί στη μάθηση. Να τονιστεί εδώ ότι τα παιδιά με δυσκολίες τέτοιου είδους, υπολείπονται σε στρατηγικές, οι οποίες τους είναι χρήσιμες στην επίλυση του έργου το οποίο καλούνται να φέρουν εις πέρας.

Επιπλέον, η πρώιμη παρέμβαση κρίνεται αναγκαία εάν έχουμε υποψία ότι το παιδί αντιμετωπίζει κάποια ενδεχόμενη δυσκολία και όπως προαναφέρθηκε, για να συμβεί αυτό θα πρέπει κατ’ αρχάς να απευθυνθεί κανείς σε κάποιον Ειδικό, ο οποίος θα τον καθοδηγήσει αναλόγως και ο οποίος θα προχωρήσει σε αξιολόγηση και διάγνωση.
Τέλος, να επισημανθεί σε αυτό το σημείο ότι η αρχή της διεπιστημονικότητας, δηλαδή η οργανωμένη παρατήρηση, αξιολόγηση, διάγνωση και παρέμβαση από ομάδα Ειδικών αποτελεί εξαιρετικά σημαντική παράμετρο για μια σωστή και αποτελεσματική αντιμετώπιση των Μαθησιακών Δυσκολιών.

Ο μαθητής του τελευταίου θρανίου θα μπορούσε να είναι εν δυνάμει μαθητής των πρώτων θρανίων. Ο μαθητής του πρώτου θρανίου θα μπορούσε να είναι εν δυνάμει μαθητής του τελευταίου θρανίου. Εναπόκειται στις στρατηγικές μάθησης, τις οποίες κανείς χρησιμοποιεί, καθώς και στις στρατηγικές προσέγγισης των μαθητών.

Διαβάστε ακόμη

Θάνος Ζέλκας: Μέτρα. Όχι ημίμετρα

Αγαπητός Ξάνθης: Ο κος Ζαχαριάδης, ένας ακάματος εργάτης της Δημοσιογραφίας και εκπομπής ήθους

Ηλίας Καραβόλιας: Το μέλλον που δεν βλέπουμε

Γιάννης Παρασκευάς: Μία βόλτα στη Λίνδο

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;