Ο Πλάτανος του Αρχαγγέλου, που ζωντάνεψε ξανά!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 2169 ΦΟΡΕΣ
Ο ιστορικός πλάτανος που κάηκε το 2010, αποτελεί και πάλι σημείο αναφοράς για τον οικισμό
Τώρα που στη Ρόδο πολύς λόγος γίνεται για δέντρα που κόβονται ή ξεραίνονται, που κλαδεύονται άτσαλα ή αφανίζονται εν μία νυκτί, μια είδηση που έρχεται από τον Αρχάγγελο σχηματίζει χαμόγελα και δείχνει πως όταν θέλουν οι πολλοί, μπορούν.
Ήταν Φεβρουάριος του 2010 όταν από εγκληματική αμέλεια κάποιων. που ποτέ δεν ξεκαθάρισε ποιοι ήταν κάηκε ο ιστορικός πλάτανος του Αρχαγγέλου, σήμα κατατεθέν για όλο το χωριό, κάτω από τις φυλλωσιές του οποίου διαδραματίστηκαν σημαντικά γεγονότα της νεώτερης ιστορίας αυτού του τόπου.
Κάποιοι είπαν ότι η αμέλεια προήλθε από νεαρούς που βρίσκονταν στο σημείο το οποίο αποτελούσε πάντοτε τόπο συνάντησης τόσο για εκείνους όσο και για τους Αρχαγγελίτες αλωνιάρηδες σιταριού που αυτές τις μέρες του Ιούνη κορύφωναν τη δράση τους, κάτω από τη βαριά σκιά του Πλάτανου των Αλωνιών όπως έμεινε να λέγεται το σημείο.
Ο Πλάτανος κάηκε, γεμίζοντας θλίψη τους Αρχαγγελίτες και στη συνέχεια βρέθηκε να είναι κομμένος από τη ρίζα του, για να ολοκληρωθεί το κακό.
Αυτά τότε, γιατί σήμερα με περηφάνια ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αρχαγγέλου, με πρόεδρο το Γιώργο Λεβέντη και τα δραστήρια μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, ο αντιδήμαρχος Γιώργος Πατσάης και όλη η γειτονιά του Πλάτανου των Αλωνιών, με πρώτο το Μιχάλη Ευστρατίου, αισθάνονται μεγάλη χαρά που οι προσπάθειές τους στην κυριολεξία έβγαλαν καρπό.
Έτσι όχι μόνο νέος πλάτανος φυτεύτηκε, ακριβώς στο ίδιο σημείο, αλλά και ο ξεραμένος, καμένος και κομμένος πλάτανος, έσκασε και μεγαλώνει δίπλα στο νέο, ώστε η σκιά τους σε λίγο να είναι βαριά και το σημείο που είναι πια όμορο με το γήπεδο του Άρη Αρχαγγέλου, να αποτελέσει ξανά σημείο συνάντησης και αναφοράς για τον Αρχάγγελο.
Ήταν… επίσημος ο τρόπος που μου τηλεφώνησε ο Γιώργος Λεβέντης για να μου πει ότι θα ήθελε η «Ροδιακή» να αναδείξει το θέμα, να πει τα καλά που συμβαίνουν όταν ο στόχος είναι κοινός και συμφωνημένος και μάλιστα σε μέρες που οι άνθρωποι είναι με το κεφάλι κάτω και μετρούν τις συνέπειες που άφησε, κι αφήνει το κλείσιμο σε καραντίνα.
Κι όταν ο αντιδήμαρχος Γιώργος Πατσάης, με πήγε στον Πλάτανο των Αλωνιών εκτός από τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου είχαν συγκεντρωθεί οι γείτονες που τον φροντίζουν, ενώ ήταν εκεί και ο Αργύρης Ρούφας που μου περιέγραψε πώς σ΄ αυτό το ίδιο το σημείο, παιδάκι εκείνος το 1943-44, οι Γερμανοί συγκέντρωσαν ομάδα Αρχαγγελιτών και με παρατεταμένα τα όπλα επιχείρησαν να τρομοκρατήσουν τους χωριανούς.
Σ΄ αυτό το ίδιο σημείο που στις αρχές του 20ου αιώνα έγινε συμπλοκή μεταξύ Τούρκων και Αρχαγγελιτών, με την απώλεια ενός Τούρκου και του Αρχαγγελίτη, με το επίθετο Κανάκης. Στο ίδιο σημείο που αναζητούσαν ανάσες δροσιάς, κατά το θέρος οι Αρχαγγελίτες και οι Αρχαγγελίτισσες, όπου ο «Μπεξής» με τ’ όνομα, παρέμενε μέρα νύχτα στο σημείο μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες αλωνίσματος και να αποθηκευτούν προσωρινά εκεί οι καρποί.
Αργότερα έγινε τόπος συνάντησης κατά τις απογευματινές ώρες. Μέχρι που ο πλάτανος έγινε παρανάλωμα του πυρός.
«Ήταν ιστορικό χρέος για εμάς να τον ξαναφυτέψουμε και να φροντίσουμε να ζωντανέψει ο παλιός ώστε να κάνουμε το σημείο αυτό ξανά δημοφιλές ακόμα και για εκείνους που δεν ξέρουν την ιστορία του», μου είπαν.
Μια ωραία προσπάθεια και μια οφειλόμενη πρωτοβουλία που στέφθηκε με επιτυχία, είναι αυτή.
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
