Ν. Φίλης: Με περικοπή εισακτέων και καταστολή η ΝΔ βάζει φωτιά στην οικογένεια και τα πανεπιστήμια

Ν. Φίλης: Με περικοπή εισακτέων και καταστολή η ΝΔ  βάζει φωτιά στην οικογένεια και τα πανεπιστήμια

Ν. Φίλης: Με περικοπή εισακτέων και καταστολή η ΝΔ βάζει φωτιά στην οικογένεια και τα πανεπιστήμια

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 122 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο Νίκος Φίλης

Μέσα στην πανδημία και στον φόβο, με τη Βουλή να λειτουργεί «δι’ αντιπροσώπων», η κυβέρνηση επιμένει να ανατρέπει τον χάρτη της εκπαίδευσης, νομοθετώντας για ζητήματα μη επείγοντα, κόντρα και στη βούληση της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Το νομοσχέδιο που ψηφίζεται αυτές τις μέρες έχει δύο, κυρίως, άξονες: τη μείωση των εισακτέων και τη δημιουργία αστυνομικού καθεστώτος στα πανεπιστήμια, με τη δημιουργία Κέντρου Παρακολούθησης ακόμα και των επικοινωνιών και την ίδρυση αστυνομικών Τμημάτων.

Περικοπή εισακτέων

Η περικοπή των εισακτέων κατά 20-25%, στηρίζεται στη συκοφάντηση του «φοιτητή που περνάει με λευκή κόλλα» και στο μεταφυσικό δόγμα «δεν χρειάζεται να σπουδάζουν όλοι». Και εφαρμόζεται σε μια περίοδο που οι μαθητές βιώνουν τις πιο αντίξοες συνθήκες της ζωής τους, αποκομμένοι για δεύτερη χρονιά από το σχολικό περιβάλλον. Σκληρότητα που αγγίζει τα όρια του σαδισμού.

Η αλήθεια είναι ότι οι εισακτέοι με χαμηλή βαθμολογία είναι ολιγάριθμοι και θα έπρεπε ούτως ή άλλως να εισάγονται χωρίς εξετάσεις στις συγκεκριμένες σχολές χαμηλής ζήτησης, κάτι που είχε νομοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και κατήργησε η τωρινή κυβέρνηση. Εκεί, με τη στήριξη του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος, έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα με στόχο να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσμοθετημένο στόχο το 40% των πολιτών της να έχει πανεπιστημιακή μόρφωση. Η πορτογαλική προεδρία προτείνει να αναθεωρηθεί στο 50%. Ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι σήμερα 41,6% (νέοι 30-34 ετών) και στην Ελλάδα 43,1%, στοιχείο που καταρρίπτει το ψεύδος «των φοιτητών που δεν παίρνουν ποτέ πτυχίο».

Γιατί όμως δεν συμμερίζονται οι Ευρωπαίοι το δόγμα της ΝΔ «να μη σπουδάζουν όλοι»; Επειδή γνωρίζουν ότι μέσα στο διαρκώς σκληρότερο διεθνή ανταγωνισμό, οι κοινωνίες με χαμηλά ποσοστά μόρφωσης και εξειδίκευσης μένουν πίσω. Ακόμα πιο σημαντικό: ο πολίτης με καλύτερη μόρφωση είναι πιο ώριμος, πιο συνειδητοποιημένος, πιο ευαίσθητος, έχει καλύτερες επαγγελματικές προοπτικές, διεκδικεί καλύτερες αποδοχές.

Τι θα απογίνουν οι 20.000+ απόφοιτοι που θα κοπούν φέτος από το δημόσιο πανεπιστήμιο; Είτε θα φοιτήσουν σε χαμηλής ποιότητας επαγγελματικές σχολές είτε θα γίνουν πελάτες σε ιδιωτικά κολλέγια, χωρίς εξετάσεις. Κανείς από τη ΝΔ δεν εξηγεί γιατί στα κολλέγια, με «εξέταση εισαγωγής» το πορτοφόλι του γονιού, δεν πειράζει να εισάγεται ο «μαθητής του τρία» και να αποφοιτεί με ισοδύναμο πτυχίο (το νομοθέτησε η κα Κεραμέως). Κι ας βρίσκονται τα ελληνικά ιδιωτικά κολλέγια στις χαμηλότερες θέσεις ποιοτικής κατάταξης στην Ευρώπη.

Η δραστική περικοπή εισακτέων θα σκληρύνει τον ανταγωνισμό, θα πονέσει μαθητές σε μια περίοδο με πρωτόγνωρες ψυχολογικές και μαθησιακές δυσκολίες, θα υποβάλει τους γονείς σε πρόσθετα έξοδα για φροντιστήρια και θα απονεκρώσει περιφερειακά πανεπιστήμια, που θα δουν περικοπή εισακτέων ακόμα και στο μισό.

Καταστολή

Η ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας έρχεται μετά τη συκοφάντηση του «πανεπιστημίου - μπάχαλο». Πρώτοι αντιδρούν φοιτητές και Σύγκλητοι, γιατί γνωρίζουν ότι τα φαινόμενα βίας (υπαρκτά και κατακριτέα) είναι περιορισμένα, έχουν την πηγή τους έξω από το πανεπιστήμιο και η αστυνομία (με τη μεγαλύτερη συνδικαλιστική της ένωση, παρεμπιπτόντως, να διαφωνεί επίσης!) έχει τη δυνατότητα να τα ελέγξει και να τα περιορίσει, όταν κάνει καλά τη δουλειά της.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι στα πανεπιστήμια σημειώνονται περίπου 200 αξιόποινες πράξεις το χρόνο, κάπου 0,1% δηλαδή όσων τελούνται πανελλαδικά. Χρειάζεται για αυτές νέο ειδικό σώμα με πρόσληψη 1.030 ειδικών φρουρών και κόστος άνω των 20 εκατ. € ετησίως; Κι αυτό όταν η Ελλάδα είναι δεύτερη σε κατά κεφαλήν αναλογία αστυνομικών προς πληθυσμό σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, πίσω μόνο από την Κύπρο… Την ίδια στιγμή από τα πανεπιστήμια λείπουν λόγω των μνημονίων 3.000 καθηγητές και πολλαπλάσιο διοικητικό προσωπικό.

Ιδρύει επίσης η κυβέρνηση σε κάθε ΑΕΙ ένα οργουελιανό «Κέντρο ελέγχου και λήψης σημάτων και εικόνων» (τι εμπνευσμένος τίτλος!) το οποίο «συνδέεται με όλα τα τεχνολογικά συστήματα ασφαλείας και επικοινωνιών που εγκαθίστανται και λειτουργούν εντός του ΑΕΙ»! Σε αυτό προβλέπει ότι η εγκατεστημένη πανεπιστημιακή αστυνομία θα έχει πρόσβαση σε κάθε είδους μηχάνημα και τεχνολογία επιτήρησης, σε μηνύματα, τηλέφωνα, email και φυσικά σε κάμερες που θα τοποθετηθούν μέχρι και στις αίθουσες διδασκαλίας, παρακολουθώντας ακόμα και τις συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων. Κακώς δεν βάζουν κι από μια κάμερα στον ώμο κάθε φοιτητή!

Σε καμιά χώρα της Δύσης δεν υπάρχουν παρόμοιες ρυθμίσεις. Ούτε αστυνομία εγκατεστημένη, ούτε το οργουελιανό «Κέντρο ελέγχου». Για αυτό και κατά των ρυθμίσεων δεν τοποθετείται μόνο η Αριστερά αλλά και έμπειρα στελέχη της ΝΔ με υπηρεσία στο χώρο της Παιδείας, όπως ο κ. Σουφλιάς, ο κ. Σπηλιωτόπουλος, ο κ. Φορτσάκης και άλλοι, ξέχωρα από το σύνολο των εν ενεργεία πρυτανικών αρχών.

Πνεύμα εκδίκησης για τη Μεταπολίτευση

Η μείωση εισακτέων και το καθεστώς σκληρής επιτήρησης των πανεπιστημίων δεν είναι «λανθασμένες επιλογές».

Συνιστούν απωθημένο μιας μειοψηφικής μερίδας της Δεξιάς -όχι πάντως ανάμεσα στους απλούς συντηρητικούς πολίτες- που τη διακατέχει πνεύμα εκδίκησης για τη Μεταπολίτευση και το πανεπιστήμιο. Μάλλον επειδή εκεί οργανώθηκε το κίνημα αντίστασης και εκδημοκρατισμού της κοινωνίας, σε ανώμαλες περιόδους. Η ίδια μειοψηφική μερίδα πανικοβάλλεται ότι «η κοινωνιολογία κάνει τα παιδιά αριστερούς», καταργεί σε μια νύχτα τα σύγχρονα προγράμματα Ιστορίας που προσεγγίζουν την επιστήμη με κριτικό πνεύμα, αφυδατώνει την κοινωνική και πολιτική αγωγή, προσθέτοντας αντίθετα προσευχές και εκκλησιασμούς.

Για αυτό ισχυρίζομαι ότι η νομοθέτηση της ΝΔ εμφορείται από το πνεύμα ενός νέου εμφυλίου. Διακηρυγμένος της στόχος, να γίνει «παρένθεση» η αριστερή διακυβέρνηση και να εξοριστεί η Αριστερά από τη διεκδίκηση της εξουσίας. Δεν δείχνουν να μαθαίνουν. Η όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων δημιουργεί νέες δυνατότητες ριζοσπαστικής δημοκρατικής παρέμβασης. Εδώ είμαστε λοιπόν.

Διαβάστε ακόμη

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους