Αυτοί που φεύγουν: Στέλιος Τριαντάφυλλος

Αυτοί που φεύγουν: Στέλιος Τριαντάφυλλος

Αυτοί που φεύγουν: Στέλιος Τριαντάφυλλος

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 762 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο Μανώλης Κασσώτης

Το 1941 όταν η Αμερική μπήκε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, γύρω στις 15.000 ήταν οι Δωδεκανήσιοι που ζούσαν ήδη στη χώρα και απ’ αυτούς τρεις περίπου χιλιάδες κατετάγησαν στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Πολέμησαν σε διάφορα πολεμικά μέτωπα, για να βοηθήσουν τον κοινό Συμμαχικό Αγώνα αλλά και για να προωθήσουν τον προαιώνιο πόθο των Δωδεκανησίων, που μπορούσε να πραγματοποιήσει η Συμμαχική νίκη.

Οι Δωδεκανήσιοι υπηρέτησαν στον στρατό, στην αεροπορία, στο ναυτικό και στο πεζοναυτικό και πήραν μέρος στις αποβάσεις στη Βόρεια Αφρική, στη Σικελία, στο Salerno και Anzio και στη Νορμανδία.

Άλλοι Δωδεκανήσιοι, συμμετείχαν στην προέλαση των Αμερικανών στον Ειρηνικό και πήραν μέρος στις φονικές μάχες της Tarawa, της Iwo Jima, του Guadalcanal, της Okinawa και σε πολλές άλλες πολεμικές επιχειρήσεις. Ορισμένοι Δωδεκανήσιοι υπηρέτησαν στο Greek Battalion και στη μυστική υπηρεσία OSS και έδρασαν στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Αδριατική και στα Βαλκάνια.

Ένας απ’ αυτούς τους συμπατριώτες ήταν ο Στέλιος Τριαντάφυλλος. Γεννήθηκε το 1920 στη Μικρά Ασία, με τη Μικρασιατική Καταστροφή πήγε στη Μακεδονία και μετά στην Τήλο και σε νεαρή ηλικία μετακόμισε στην Κάσο. Μπάρκαρε σε Κασιώτικο ποντοπόρο πλοίο και το 1938 βρέθηκε στο Hanoi της τότε Γαλλικής Ινδοκίνας. Αλλά μόλις άρχισε ο πόλεμος ξεμπάρκαρε στην Αμερική και μετά από λίγο κατεγάγη στον αμερικανικό στρατό.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου υπηρέτησε στο πολεμικό θέατρο του Ειρηνικού Ωκεανού, κυρίως στο South Pacific με τη στρατιά του Mac Arthur και έφτασε στον βαθμό του επιλοχία. Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες και διακρίθηκε για τον ηρωισμό και πατριωτισμό του και τιμήθηκε από την Αμερική.

Μετά την αποστράτευσή του επέστρεψε στην Αμερική και ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις εστιατορίων με μεγάλη επιτυχία. Ασχολήθηκε με τα συλλογικά, όχι μόνο με των Τηλίων, αλλά και των Κασίων και γενικά των Δωδεκανησίων. Ήταν πολύ φιλόξενος και πάντοτε έδινε το «παρόών»ν στις δωδεκανησιακές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις. Όταν βρισκόταν σε κασιώτικο περιβάλλον μιλούσε με την κασιώτικη προφορά και δεν μπορούσες να τον ξεχωρίσεις από τους Κασιώτες.

Στις 4 Φεβρουαρίου ο Στέλιος Τριαντάφυλλος έφυγε για το αιώνιο ταξίδι πλήρης ημερών. Η κηδεία του έγινε στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην Αστόρια. Το φέρετρό του ήταν σκεπασμένο με την Αμερικάνικη σημαία για τις υπηρεσίες που προσέφερε στη θετή του πατρίδα, αλλά και στον κοινό Συμμαχικό αγώνα. Φεύγοντας απ’ αυτή τη ζωή άφησε το αιώνιο χαμόγελό του και την αγάπη του για τον συνάνθρωπό του.

Διαβάστε ακόμη

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους

Φίλιππος Ζάχαρης: Εσωτερικός κόσμος, εικόνες και ορισμός του χρόνου