Η επανεκκίνηση στην οικονομία με τα δεδομένα του Covid-19 όπως έχουν διαμορφωθεί

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η Ελένη Καραγιάννη*

Γίνονται πολλές συζητήσεις για το startup της οικονομίας μετά τα νέα δεδομένα της Πανδημίας του Κορωνοϊού λαμβάνοντας υπόψη τα υγειονομικά πρωτόκολλα και τις καινοτομίες στο θέμα υγείας με πρόσφατες τον εμβολιασμό τμηματικά των ηλικιακών ομάδων με σκοπό ν’ αποκτήσει ανοσία ένα μεγάλο ποσοστό του γενικού πληθυσμού.

Αν αναλογιστούμε όμως τις συνέπειες του Κορωνοϊού είτε στην οικονομία, είτε στην ψυχολογία αλλά και σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας καταλαβαίνουμε ότι αυτό που πέρασε ή ακόμη περνάμε, μιας και έχουμε αρχίσει όλοι να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο μετά τον εμβολιασμό, θα επιδρά για πολλές δεκαετίες σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής και της οικονομίας.

Έγιναν ριζικές αλλαγές στην υγεία, στην οικονομία, στα εργασιακά, στην εκπαίδευση, στο Δημόσιο, στο λιανικό εμπόριο, στην εκπαίδευση, στον αθλητισμό, στη διασκέδαση, στις τεχνολογίες, στις μεταφορές, στον ταξιδιωτικό τομέα, στον τουρισμό ακόμα και στον τρόπο λατρείας μιας και πολλοί προσπάθησαν να διχάσουν τους πιστούς με το θέμα της μάσκας κ.λπ.

Η Πανδημία μας άλλαξε όχι μόνο εξωτερικά, κυρίως άλλαξε τον εσωτερικό μας κόσμο.
Έπαψε η καθημερινότητά μας να θεωρείται δεδομένη κι από κει που γκρινιάζαμε για το ποιο τρόπο διασκέδασης θ’ ακολουθούσαμε η σκέψη μας ήταν εδώ και ένα χρόνο για το ποια μέτρα προφύλαξης θα πρέπει να πάρουμε προκειμένου ν’ αποφύγουμε τις τρομερές συνέπειες της εξάπλωσης του κορωνοϊού στο κοινωνικό μας περίγυρο.

Χιλιοειπωμένα αλλά όσο και ν’ αναμοχλεύσουμε τις καταστάσεις που περάσαμε, όπως το να μετράμε συνεχώς τους γύρω μας ή αν υπάρχει η απόσταση ασφαλείας από τους γύρω μας δεν συνηθίζεται αυτή η περίοδος και σίγουρα έχει αφήσει τα κατάλοιπα για τους επόμενους.

Ας σκεφτούμε λοιπόν το νέο ξεκίνημα για την οικονομία λαμβάνοντας τα δεδομένα της Πανδημίας ως μια βάση για την επόμενη μέρα.

Οι άνθρωποι αλλάξαμε μέσα από αυτή τη δοκιμασία του κορωνοϊού.
Η ψυχολογία μας, η υπομονή μας, τα εισοδήματα, οι συνήθειές μας εν τέλει όλα άλλαξαν προκειμένου να επιβιώσουμε.

Το κυριότερο: γαλουχήσαμε τη νέα γενιά με φοβίες και εγκλωβισμό για έναν κόσμο καλύτερο και ασφαλέστερο από ιώσεις και ασθένειες.

Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό το πέρασμα που είχαμε μέσα στον χρόνο ισορρόπησε τα προηγούμενα χρόνια του καταναλωτισμού και του χρόνου που μας έλλειπε από τη σκέψη και τον στοχασμό, το σίγουρο είναι πάντως ότι ένας χρόνος ήταν αρκετός για ν’ αλλάξει πολλά πράγματα γύρω μας.

Την εμπειρία της Πανδημίας, θα πρέπει να τη διαφυλάξουμε και να τη χρησιμοποιήσουμε προς όφελος μιας νέας εποχής για ένα νέο ξεκίνημα.

Ό,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς λένε κι αυτό είναι ένα γεγονός.

Οι καλές και οι κακές μνήμες από τη διαχείριση της Πανδημίας θα πρέπει να γίνουν η μαγιά για ένα νέο ξεκίνημα για να βοηθήσει τους νέους που πριν προλάβουν να ζήσουν θα έπρεπε ν’ αντιμετωπίσουν τον φόβο της επιβίωσης από τον Κορωνοϊό θυσιάζοντας όνειρα, σχολικά και φοιτητικά χρόνια, το μέλλον τους.

* Η Ελένη Καραγιάννη είναι απόφοιτη τμήματος Μεσογειακών Σπουδών, απόφοιτη ΑΣΠΑΙΤΕ ΕΠΠΑΙΚ και ΠΕΣΥΠ και Αθλήτρια Τριάθλου.