Να γίνει οργανισμός λιμένος για να υπάρξουν αποτελέσματα

Να γίνει οργανισμός λιμένος  για να υπάρξουν αποτελέσματα

Να γίνει οργανισμός λιμένος για να υπάρξουν αποτελέσματα

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 243 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο Νίκος Χαραλάμπης*

«Αγαπητέ κύριε Δήμαρχε Ροδίων,
Μετά από χρόνια ενασχόλησης με τα θέματα των λιμενικών εγκαταστάσεων, Παίρνω το θάρρος να απευθυνθώ σε εσάς πιστεύοντας ότι θα λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν αυτά που σας παραθέτω. Όλα τα παρακάτω τα αναφέρω καλή τη πίστη και δίχως καμία διάθεση κριτικής και αντιπαράθεσης.

Η σημερινή κατάσταση του Λιμενικού Ταμείου Νότιας Δωδεκανήσου είναι η έξης:
Εκτελεί έργα μικρής σημασίας και δίχως κανένα σχεδιασμό.

Στο μεγαλύτερο κεντρικό λιμάνι (της Ρόδου) δεν έχει εκτελεστεί καμιά βελτίωση και καμία επέκταση.
Στο υπόλοιπο νησί της Ρόδου δεν έχει γίνει, ούτε καν έχει σχεδιαστεί καμία άλλη υποδομή –
Λιμάνι Καμείρου Σκάλας –
Λιμάνι Λάρδου –
Δημιουργία λιμένος επικίνδυνων φορτίων –
Κατασκευή αποβάθρας Λίνδου
Κατασκευή ιχθυόσκαλας για αποσυμφόρηση και ανάδειξη της Κολώνας
Προγραμματισμός νέου λιμένα στη Νότια Ρόδο
Προγραμματισμός λιμενικού καταφυγίου και νέας Μαρίνας νότια της Ρόδου
Δημιουργία κρηπιδώματος (με πασσάλους) με κατεύθυνση προς τον Νοτιά για τα κρουαζερορόπλοια στην περιοχή «Ζέφυρος» και πολλές άλλες περιοχές που δεν έχουν υποστεί καμία βελτίωση και καμία πρόβλεψη.

Το 1992 ξεκινήσαμε ένα ξύλινο πεζόδρομο γύρω από την Κολώνα στην πόλη της Ρόδου και ακόμη σήμερα εν έτει 2021 αυτό συνεχίζουν. Το μοναδικό έργο που προχώρησε από τότε. Στο Λιμάνι της Ρόδου έχει κατασκευαστεί ένα υποτιθέμενο κτήριο επιβατών κάκιστης αρχιτεκτονικής και εμφάνισης που δεν αρμόζει σε μια τουριστική πόλη σαν την Ρόδο.

Χρειάζεται διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για ένα κτήριο που ταιριάζει με την πόλη. Το ίδιο ισχύει και στα υπόλοιπα νησιά αρμοδιότητας του Λιμενικού Ταμείου. Η Ρόδος έχει ανάγκη από επέκταση του υπάρχοντος λιμανιού για να υποδέχεται τουλάχιστον το καλοκαίρι τουριστικά πλοία.

Έχει ανάγκη από λιμάνι φορτοεκφόρτωσης κοντέινερς (σήμερα τα πάντα μεταφέρονται σε κοντέινερς) με γερανούς, χώρους αποθήκευσης, Κλαρκ κ.λπ. Έχει ανάγκη από λιμάνι φορτοεκφόρτωσης επικίνδυνων φορτίων και οχλουσών δραστηριοτήτων. Σε μερικά χρόνια δεν θα υπάρχει κανένας χώρος κοντά στη θάλασσα, αφού κτίζονται ξενοδοχεία και κατοικίες έτσι δεν θα μπορούν να κατασκευαστούν λιμάνια.

Στο Πλημμύρι χρειάζεται νέο λιμάνι, έχει εγκαταλειφτεί η μελέτη από το 1994. Στη Ρόδο υπάρχει πρόταση για ιχθυόσκαλα από το 2005. Το ίδιο ισχύει και στα υπόλοιπα νησιά. Δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός και καμία μελέτη. Όλα είναι αφημένα στη τύχη εδώ και τουλάχιστον πολλά χρόνια. Νέες Μαρίνες και αλιευτικά καταφύγια πρέπει άμεσα να προγραμματιστούν και θα χρησιμοποιούνται και ως χώροι υποδοχής μικρών σκαφών. Τα υπόλοιπα νησιά έχουν ανάγκη βελτίωσης –επέκτασης – δημιουργίας Μαρίνων γιατί η περιοχή είναι κατ’ εξοχήν θαλάσσιου τουρισμού. Κυριαρχεί μια απελπιστική κατάσταση που τώρα με την πανδημία καλύπτονται και δεν κάνουν τίποτα. Δεν μας αξίζει αυτό στη Ρόδο.

Με όλα αυτά χάνονται τεράστια έσοδα για την εθνική οικονομία και την τοπική οικονομία. Τα μόνα Λιμενικά Ταμεία που έχουν προοδέψει, είναι αυτά που πρόλαβαν να γίνουν Οργανισμοί και Ανώνυμες Εταιρείες. Το ίδιο χρειάζεται και η Δωδεκάνησος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτά που αναφέρω είναι τα παρακάτω στοιχεία που δεν μπορεί κανένας να αμφισβητήσει και δηλώνουν το σημείο στο οποίο βρίσκεται σήμερα το Λιμενικό Ταμείο.

Το Λιμενικό Ταμείο το 2019 είχε προϋπολογισμό 10 εκατομμύρια Ευρώ. Ο Δήμος Ρόδου το 2019 είχε προϋπολογισμό 200 εκατομμύρια ευρώ. Πριν από 28 χρόνια το Λιμενικό Ταμείο είχε προϋπολογισμό 7,5 δισεκατομμύρια δραχμές. Πριν από 28 Χρόνια ο Δήμος Ροδίου είχε Προϋπολογισμό 2,5 δισεκατομμύρια δραχμές. Δηλαδή πριν από 28 χρόνια ο προϋπολογισμός του Λιμενικού Ταμείου ήταν 3 φορές μεγαλύτερος από του Δήμου και τώρα ο προϋπολογισμός του Λιμενικού Ταμείου είναι 20 φόρες μικρότερος από αυτόν του Δήμου;

Και με αυτό μόνο καταλαβαίνουμε σε ποιο σημείο έφτασε το Λιμενικό Ταμείο, το οποίο ήταν το μεγαλύτερο της χώρας, και σήμερα είναι ένα από τα τελευταία.
Κύριε Δήμαρχε, δικαιολογίες, ότι φταίει η Αρχαιολογία, ότι οι μελέτες ωριμάζουν, ότι δεν υπάρχει χρηματοδότηση δεν μπορούν να σταθούν σήμερα. Η Περιφέρεια καταφέρνει και βρίσκει τεράστια ποσά από Εθνικούς πόρους και από ευρωπαϊκούς πόρους και εκτελεί ένα σωρό σοβαρά έργα. Τι αλλάζει εκεί; Μήπως πρέπει όλοι να προβληματιστούμε για το καλό του τόπου μας και όχι για να έχουν κάποιους τίτλους οι Δημοτικοί σύμβουλοι;

Η λύσεις είναι δύο:
Να γίνει οργανισμός λιμένος στα πρότυπα των υπολοίπων οργανισμών που απέδειξαν ότι λειτουργούν πολύ καλά αφού αποφεύγουν τη γραφειοκρατία προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και του κράτους.
Η δεύτερη λύση είναι να διορίζεται το Διοικητικό Συμβούλιο από τον Υπουργό Ναυτιλίας (ή από την Περιφέρεια) όπως παλαιότερα, με κριτήρια γνώσης και αξιοκρατίας, και όχι να τοποθετείται κάποιος δημοτικός σύμβουλος που έχει εκλεγεί.

Το Λιμενικό Ταμείο δεν είναι ένας οποιοδήποτε οργανισμός, ούτε παιδικός σταθμός, ούτε πολιτιστικός σύλλογος, ούτε ορφανοτροφείο. Χρειάζεται διοίκηση έμπειρη με γνώσεις στο αντικείμενο. Στην εποχή μας χρειάζεται τελείως εξειδικευμένο προσωπικό και διοίκηση, άλως θα πορεύεται όπως τώρα για πολλά χρόνια

Γνωρίζω ότι και εσείς και ο Κύριος Περιφερειάρχης έχετε εκφραστεί θετικά γι’ αυτή την εξέλιξη. Η ταπεινή μου Άποψη είναι ότι πρέπει να ζητήσετε το γρηγορότερο από τα αρμόδια υπουργεία την αλλαγή του καθεστώτος για το Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου. Πιστέψτε με, σας μεταφέρω αυτά με κάθε ειλικρίνεια δίχως καμία διάθεση κριτικής έξαλλου γνωρίζετε ότι σας εκτιμώ και σας στηρίζω στο δύσκολο έργο σας».

* Ο Νίκος Χαραλάμπης είναι Ναυπηγός Μηχανολόγος Μηχανικός, Τ. Πρόεδρος Λιμενικού Ταμείου/Τ. Αντιδήμαρχος/Επιθεωρητής Κεντρικών Λιμεναρχείων,
Πρώτος Μηχανικός Εμπορικών Πλοίων.

Διαβάστε ακόμη

Θάνος Ζέλκας: Μέτρα. Όχι ημίμετρα

Αγαπητός Ξάνθης: Ο κος Ζαχαριάδης, ένας ακάματος εργάτης της Δημοσιογραφίας και εκπομπής ήθους

Ηλίας Καραβόλιας: Το μέλλον που δεν βλέπουμε

Γιάννης Παρασκευάς: Μία βόλτα στη Λίνδο

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;