Σε απόγνωση βρίσκονται οι παραγωγοί μελιού στη Ρόδο

Rodiaki NewsRoom

Σε κρίσιμο σημείο βρίσκεται η παραγωγή μελιού στη Ρόδο καθώς μετά τις επιπτώσεις από την αλλαγή του κλίματος, που είναι ιδιαίτερα αισθητή τα τελευταία χρόνια, και την πρόσφατη μεγάλη πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο νησί, με τα τελευταία ΦΕΚ απαγορεύεται όχι μόνο το λεγόμενο «κάπνισμα» στα μελίσσια αλλά ακόμη και η πρόσβαση σ’ αυτά!

Σε απόγνωση βρίσκονται οι μελισσοκόμοι στο νησί της Ρόδου το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού κ. Σάββα Σαββούλη, λόγω των αυστηρών απαγορεύσεων στις οποίες έχει προβεί η Κεντρική Διοίκηση εξαιτίας των καταστροφικών πυρκαγιών που έχουν πλήξει αρκετά μέρη της χώρας.

Όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, με τα τελευταία ΦΕΚ στην ουσία τους απαγορεύεται να ασκήσουν το επάγγελμά τους ενώ υπήρξε περίοδος που δεν είχαν καν πρόσβαση στα μελίσσια τους εξαιτίας της απαγόρευσης κυκλοφορίας στις δασικές περιοχές.

Ο Συνεταιρισμός των μελισσοκόμων αποτελείται από 150 μέλη, εκτός από αυτά του Συλλόγου, και 40-50 άτομα στο νησί ζουν αποκλειστικά από τη μελισσοκομία. Συνήθως μετακινούν τα μελίσσια τους όπου υπάρχουν ανθοφορίες, ακόμη και σε γειτονικά νησιά ενώ ο Αύγουστος είναι ο μήνας που κατεξοχήν παράγεται το μέλι.

Σύμφωνα, μάλιστα, με τον κ. Σαββούλη, το μέλι της Ρόδου παραδοσιακά είναι πάρα πολύ καλής ποιότητας, κάτι που έχει διαπιστωθεί και με αναλύσεις που έχουν γίνει, καθώς λόγω του κλίματος τα προηγούμενα χρόνια αλλά και της πανίδας και της χλωρίδας του νησιού, έχει περισσότερα ιχνοστοιχεία και είναι ξεχωριστό-μάλιστα γίνονται προσπάθειες να πιστοποιηθεί ως προϊόν το λεγόμενο πευκόμελο.

Δεν παραλείπει, βέβαια, να αναφέρει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής κάτι που γίνεται αντιληπτό στα μελίσσια στο νησί. Όπως λέει, πριν από το 2015 είχαμε μία κανονικότητα εποχών και τα μελίσσια τους ήταν δυνατά και παραγωγικά. Από το 2016 όμως άρχισαν να υπάρχουν πολλές διακυμάνσεις λόγω ακριβώς της αλλαγής του κλίματος. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι μελισσοκόμοι έχουν να πάρουν ανοιξιάτικο μέλι εδώ και πέντε χρόνο ενώ έχουν χάσει και το πεύκο. Έτσι, τώρα υπάρχει η πρόσμιξη του πεύκου με το θυμάρι ενώ τα τελευταία δύο χρόνια τα πράγματα έχουν γίνει δύσκολα.

«Οι μέλισσες…μας ειδοποιούν», λέει χαρακτηριστικά ο έμπειρος μελισσοκόμος και εξηγεί ότι παρατηρούν ότι δεν τρέφονται σωστά, πέφτει ο πληθυσμός τους και δεν είναι πλέον δυνατές.

Το «κάπνισμα»

Όσο για το προκείμενο, όπως εξηγεί ο ίδιος, ο καπνός στο ειδικό καπνιστήρι χρησιμοποιείται από τους μελισσοκόμους για να ηρεμεί τις μέλισσες και να μπορούν να τις διαχειρίζονται αφού δεν γίνεται διαφορετικά.

Κατά την αντιπυρική περίοδο και όταν ο δείκτης επικινδυνότητας για πυρκαγιές είναι στα επίπεδα 1 και 2 μπορούσαν να κάνουν τη συγκεκριμένη πρακτική μέχρι τις 10:00 το πρωί. Μετά την εκδήλωση των τελευταίων πυρκαγιών όμως σε όλη τη χώρα και στο νησί μας, εκδόθηκε ένα έκτακτο ΦΕΚ για τον μήνα Αύγουστο με το οποίο απαγορεύθηκε στους μελισσοκόμους ακόμα και να πλησιάζουν τα μελίσσια τους, δηλαδή δεν είχαν ούτε καν πρόσβαση σ’ αυτά.

Ακολούθησε επαναληπτικό ΦΕΚ και στη συνέχεια ακόμα ένα με το οποίο αίρεται η απαγόρευση της πρόσβασης αλλά θα πρέπει οι μελισσοκόμοι να έχουν ψεκαστήρι με νερό για να κουμαντάρουν τα μελίσσια τους και όχι κανπνιστήρι. Σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύουν με «τσουχτερό» πρόστιμο και παραπομπή στη Δικαιοσύνη.

Όπως εξηγεί ο κ. Σαββούλης, το ψεκαστήρι νερού δεν λειτουργεί παρά μόνο σε πολύ μικρά μελίσσια και όχι στα μεγάλα τα παραγωγικά. Όπως λέει, στην ουσία αυτά είναι ανεφάρμοστα όταν θέλουν να ασκήσουν το επάγγελμά τους, με αποτέλεσμα, ειδικά οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι, να βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση αφού στην ουσία το Κράτος τους απαγορεύει να ασκήσουν το επάγγελμά τους. Επίσης, ούτε να μεταφέρουν τα μελίσσια τους μπορούν γιατί αυτό γίνεται κατά τις βραδινές ώρες, κάτι που απαγορεύεται.

«Το δάσος είναι η ζωή μας. Αν καεί το δάσος χάνεται η παραγωγή», λέει φορτισμένος ο κ. Σαββούλης και δεν παραλείπει να τονίσει πόσο το αγαπάνε και ότι και οι ίδιοι είναι εθελοντές κάθε φορά που εκδηλώνεται μία φωτιά. Μάλιστα, μεταφέρει τις ευχαριστίες τους στην Πυροσβεστική Υπηρεσία που προστατεύει τα δάση μας, εκφράζει όμως και το παράπονό τους ότι το Κράτος δεν μπορεί να είναι τόσο «ξύλινο».

Σημειώνεται ότι το προηγούμενο διάστημα είχαν επαφές για το πρόβλημά τους αυτό με εκπροσώπους της Περιφέρειας, που βέβαια το κατανοούν, ωστόσο πρόκειται για νόμο του Κράτους, οπότε πρέπει να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση.