Γιώργος Τζεδάκης: O άνθρωπος που με την κάμερα και την «τρέλα του» μας μαθαίνει την ιστορία μας

Pοδούλα Λουλουδάκη

Οπτικοποιημένη η ιστορία της Ρόδου, από έναν δικηγόρο που έχει όρεξη να αφήσει ωραίο αποτύπωμα

Γράφει η Ροδούλα Λουλουδάκη

Αυτό, που κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται καθήκον τους, χωρίς να έχουν κανένα προσωπικό όφελος, καμιά ανταμοιβή, να κάνουν πράγματα που ωφελούν το σύνολο… αυτό είναι ο θησαυρός!

Είναι πολλοί εκεί έξω και ένας εξ αυτών είναι ο Γιώργος Τζεδάκης, πετυχημένος στα υπόλοιπά του που αντί να επαναπαυτεί, τρέχει με μια κάμερα και τους φίλους, παίρνει τα βουνά, κινείται σε σημεία που παραπέμπουν απευθείας στην ιστορία της Ρόδου και δημιουργεί ταινίες που καταγράφουν τη νεότερη ιστορία της ή τα δικά του ολιγόλεπτα, εύπεπτα βιντεάκια που μπορεί να αναζητήσει εύκολα κανείς και να μάθει συμπυκνωμένα ό,τι δεν γνώριζε.

Οπτικοποιημένη την ιστορία της Ρόδου δηλαδή για όποιον θέλει να τη χρησιμοποιήσει είτε για δική του κατανάλωση είτε για το σχολείο είτε για οτιδήποτε άλλο. Δηλαδή μπράβο, και εύγε του, που η δική του τρέλα κάνει καλό στο σύνολο!

«Κάποια πράγματα ήταν και είναι ακόμη για εμένα άγνωστα, στη Ρόδο, μου λέει. Αποφάσισα να ξεκινήσω τις εξερευνήσεις ακόμα και τώρα που μεγάλωσα. Όταν πηγαίνεις σχολείο είναι τέτοια η πίεση για τα μαθήματα που χάνεις τον ενθουσιασμό σου για οτιδήποτε άλλο. Αυτό έπαθα κι εγώ, αυτό παθαίνουν κι οι μαθητές σήμερα.

Μ’ αυτό το κενό της γνώσης της νεότερης ιστορίας της Ρόδου θέλησα να ασχοληθώ γιατί παρότι υπάρχουν βιβλία δεν υπάρχει η κουλτούρα του διαβάσματος ειδικά στις νεότερες γενιές.

Επίσης υπάρχουν ταινίες όπως είναι αυτές που κάναμε κι εμείς με το Cine Chevalier, τη Ροδιακή Ταινιοθήκη. Η πρώτη ταινία μας ήταν «Ο Γιώργος Σεφέρης στα χνάρια της δωρικής κρήνης», η δεύτερη «Ο Σάμυ Μοντιάνο: Η αποστολή από τη Ρόδο στο Άουσβιτς» και η τρίτη «Το Κοντσεντραμέντο της Ρόδου! Κρυφομιλώντας με τη λευτεριά». Όλα αυτά μπορεί να τα δει κανείς στην ιστοσελίδα του ιδρύματος Σταματίου ενώ τώρα ετοιμάζουμε το αφιέρωμα για τον ζωγράφο Κόντογλου και το πέρασμά του από τη Ρόδο.

Οι νέοι ωστόσο και οι μαθητές, δεν θα δουν μία ταινία διάρκειας μίας ώρας. Σκέφτηκα λοιπόν να απευθυνθώ στους θιασώτες του Facebook και του διαδικτύου, σ’ αυτούς δηλαδή που ήδη είναι μέσα στην τεχνολογία και να τους στήσω κατά κάποιο τρόπο μία παγίδα».

Μία παγίδα που είναι προς όφελός τους όμως!
Αυτό το βλέπω κι από τον κόσμο που ενδιαφέρεται, υπάρχει ανταπόκριση. Το να δει ένα ολιγόλεπτο βιντεάκι του είναι πιο εύκολο, δεν του δίνω πολλές λεπτομέρειες, και η προσέγγιση μπορεί να είναι λίγο πιο φρέσκια, η μουσική διαφορετική, είναι και η χρήση drone…

Πότε ξεκινήσατε μ’ αυτή την ωραία ιδέα;
Το κανάλι ξεκίνησε εν μέσω της πρώτης πανδημίας, της σκληρής. Πάντα πίστευα ότι κάθε κρίση είναι ευκαιρία. Κλισέ αυτή η έκφραση, αλλά είναι αληθινή. Δεν τα φοβάμαι τα κλισέ! Ο στόχος είναι, ξεκινάμε με κλισέ και τελειώνουμε με ανατροπή! Στην καραντίνα λοιπόν ήμουν μόνος μου, δεν μπορούσα να βρεθώ με τα άτομα τα οποία είναι φίλοι μου και συνεργάζομαι και είναι πολλά αυτά τα άτομα. Από το Cine Chevalier είναι γύρω στα 80, στο πλαίσιο των έξι χρόνων που δημιουργούμε αυτές τις ταινίες και ο σκληρός πυρήνας είναι γύρω στα δέκα άτομα. Στην καραντίνα λοιπόν βγήκα έξω, κινήθηκα στην πόλη πάλι θέλοντας να δείξω κάποια γνωστά μνημεία, αλλά με άλλη οπτική και τη σωστή τους διάσταση. Κι έτσι ξεκίνησε το Επεισόδιο 1, το Επεισόδιο 2 … κι έτσι ξεκίνησα να παίρνω μαζί μου κι έναν φίλο μου, ή έναν συνεργάτη μου, γιατί έτσι γίνεται πολύ καλύτερο το αποτέλεσμα, ενώ έχω και τη χαρά να το μοιραστώ με τους φίλους μου. Τώρα πια έχω βγει από την πόλη, πάω στα χωριά, έχω φτάσει μέχρι Πρασονήσι, και τον οικισμό Βρουλιά, που υπήρχε εκεί πριν από τους Δωριείς, απέναντι από το Πρασονήσι, με τα περίφημα πιάτα! Έχετε δει τα 32, ενώ σε σύνολο είναι 35 έτοιμα. Την ίδια ώρα, τραβάει πλάνα, αντλώ πληροφορίες, έχω αρχείο κι όταν έρθει η ώρα και είναι κατάλληλες οι συνθήκες, ξεπετιέται το επεισόδιο.

Η χαρά της εξερεύνησης, της ανακάλυψης, είναι, λοιπόν! Πώς μπορεί να τα αναζητήσει κανείς για να τα δει όλα αυτά;
Πολύ εύκολα μπορεί να τα βρει κάποιος στο YouTube, αλλά μπορεί και στο Coοgle γράφοντας τον τίτλο του καναλιού «Μια σταγόνα Ροδιακής Ιστορίας». Είναι ολιγόλεπτα, αποτελούν οπτικές νύξεις, όπως λέω εγώ, ώστε να δοθεί το έναυσμα σε κάποιον κι αν τον ενδιαφέρει το θέμα, να το ψάξει περισσότερο. Ακόμα όμως κι αν δεν το ψάξει περισσότερο, την επόμενη φορά που θα περάσει από εκεί ίσως το δει με άλλη ματιά.

Πολλή δουλειά και παράλληλα με την εργασία σας όλα αυτά!
Πολλή ευχαρίστηση. Μου στέλνουν μηνύματα, έχω μια λίστα με μελλοντικά θέματα. Με τη βοήθεια της έβδομης τέχνης, που είναι μια παγκόσμια γλώσσα, κινούμαι σε δύο επίπεδα: το ένα είναι για θεατές που ούτως ή άλλως ενδιαφέρονται, ούτως ή άλλως διαβάζουν βιβλία κι έρχονται να δουν αυτές τις ταινίες και το άλλο είναι το διαδικτυακό που είναι εκεί για να μείνει. Να τα δουν όσο περισσότερος κόσμος μπορεί. Είναι το ιερό καθήκον που νιώθω ως πολίτης και ως κινηματογραφιστής, να προσπαθήσω κι εγώ να συνδράμω στη διάδοση της ιστορικής μνήμης μέσω της ανάδειξης της τοπικής ιστορίας.

Τι αισθάνεστε ως ανταμοιβή;
Ανταμοιβή μου είναι η ανταπόκριση του κόσμου. Αλλά ακόμα κι αν δεν τα έβλεπε άνθρωπος, ο κερδισμένος θα ήμουν εγώ. Εγώ κι οι φίλοι μου. Γιατί αν δεις στα επεισόδια, γράφω με ποιον έχω πάει. Και το εκτιμώ αυτό που έρχονται μαζί μου.

«Μία σταγόνα Ροδιακής Ιστορίας» στο YouTube: https:||www.youtube.com|channel|UCV1PU R AXZdg2JX70kYhYg
Ο σύνδεσμος για την ιστοσελίδα του Ιδρύματος Σταματίου για τη «Ροδιακή Ταινιοθήκη»: https:||emstamatiou.gr|