Αγαπητός Ξάνθης: Γιατί ζηλεύω τη Σαντορίνη και τη Μύκονο;

Rodiaki NewsRoom

(Η ένταξη των νησιών σ’ ένα σχέδιο αειφόρου σχεδιασμού)

Γράφει ο
Αγαπητός Ξάνθης
Αρχιτέκτονας

Διαβάζω σε αθηναϊκή εφημερίδα τα μέτρα που θα ληφθούν κατά του υπερ-τουρισμού και το σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης των δυο νησιών των Κυκλάδων, μέσα από διοικητικές και επενδυτικές παρεμβάσεις, οι οποίες μελετήθηκαν από μεγάλο διεθνή συμβουλευτικό οίκο για λογαριασμό της κυβερνήσεως.

Και ερωτάω; Γιατί όχι και η Ρόδος να συμπεριληφθεί στον προτεινόμενο σχεδιασμό για την αειφόρο ανάπτυξη;
Ο όλος σχεδιασμός προβλέπει:
1. Την εισαγωγή ενός πρότυπου μοντέλου διακυβέρνησης
2. Τον προσδιορισμό κριτηρίων, τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, τον αριθμό και τον βιώσιμο χρόνο των επισκεπτών που μπορεί να δέχεται μια περιοχή ή ένα νησί.
3. Την ανάπτυξη έξυπνου συστήματος έλεγχου και προγραμματισμού και,
4. Την στελέχωση ειδικής ομάδας προγραμματισμού για τις αφίξεις κρουαζιερόπλοιων, σχετικά με τον κατάλληλο χρόνο και χώρο για την αειφόρο πορεία του νησιού επίσκεψης.

Σε ακολουθία των κεντρικών στόχων εξειδικεύονται τα μέτρα διαχείρισης για τη Σαντορίνη και Μύκονο ανάλογα των τουριστικών αναγκών προσφοράς/ζήτησης, υποδομών, επέκτασης της τουριστικής περιόδου, εναλλακτικών μορφών τουρισμού αλλά και ρύθμιση της οικονομίας διαμοιρασμού στα τουριστικά καταλύματα. Όλα αυτά συνδυαζόμενα με την ψηφιακή τεχνολογία, ως εργαλείο άμεσης και αποτελεσματικής πράξης εδραιωμένης σε στοιχεία και δείκτες αειφορίας (σχετ. πλούσιο πρωτόκολλο).

Όλα αυτά δείχνουν το ενδιαφέρον της Πολιτείας για τα δύο νησιά-πυλώνες, κερδίζοντας το αειφόρο μέλλον αλλά και χρηματοδοτικούς σίγουρους πόρους από το ΕΣΠΑ, από το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων και τέλος από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης.

Τα αναφερόμενα συγχρωτίζουν και προβληματίζουν τη σκέψη μας για το νησί της Ρόδου, τη λεγόμενη ναυαρχίδα που ταξιδεύει χωρίς ένα συγκροτημένο σχέδιο αειφόρου πορείας σε σχέση με την πυκνότητα, το οικολογικό αποτύπωμα, τον αριθμό των τουριστών, τις αντοχές υποδομών, το πλήθος των λουόμενων, την ποιότητα των ακτών, τις μεταφορές, τις προσελεύσεις των φιλοξενουμένων, την ανθεκτικότητα των φυσικών πηγών-πόρων, το ανθρώπινο κεφάλαιο, το δείκτης αγωνιστικότητας, την τουριστική εκπαίδευση και διαμόρφωση παιδείας, την τεχνολογία και τη συμβολή της, το «πράσινο ξενοδοχείο» κ.α.

Διακρίνοντας όλα τα παραπάνω, παρατηρούμε την αδυναμία σχεδιασμού ενός σχεδίου-project σε μια διάδραση τοπικού-περιφερειακού αλλά και κυβερνητικής πολιτικής (πράγμα που φαίνεται να πραγματοποιείται για τη Μύκονο και Σαντορίνη-και καλώς) για τη Ρόδο και γιατί όχι και για την Κω, η οποία φαίνεται έντονα και επιφέρει επεκτατικά την ανορθόδοξη ανάπτυξη, κάτω από σημειακές ασύμμετρες παρεμβάσεις.

Η πρόταση της Κυβέρνησης (υπό κατάθεση νομοσχέδιο Τουρισμού) για τον λεγόμενο Οργανισμό Διαχείρισης-Προώθησης Προορισμού [«DMO»] από την Τ.Α. αποβλέπει κυρίως στην αρμοδιότητα για την διαχείριση και προώθηση του συγκεκριμένου τουριστικού προορισμού.

Όμως αυτός (ο Οργανισμός) συνδυάζεται με το περιφερειακό Παρατηρητήριο Βιώσιμης Τουριστικής Ανάπτυξης, το οποίο δύναται να εντάσσεται – συνεργάζεται και με άλλα διεθνή δίκτυα αλλά και να «ψάχνεται» για τον αειφόρο δρόμο της περιοχής αναφοράς.

Συνεπώς, το θεσμικό εργαλείο είναι εδώ (σε λίγο!) και αυτό θα οδηγήσει την Πόλη μας, η οποία πρόσφατα επιτυχώς εντάχτηκε στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Αειφόρου Τουρισμού (GSTC) μέσω της «Κολοσσός 2047» και σε συνεργασία με τον ΠΡΟΤΟΥΡ, σ’ ένα ολικό ρεαλιστικό σχεδιασμό παράλληλο με εκείνο της Σαντορίνης ή της Μυκόνου που ήδη σχεδιάστηκε από το Υπουργείο και από συνεργαζόμενο εξωτερικό φορέα.

Είναι ένα κίνητρο, μια πρόκληση να δούμε την Πόλη μας από Ψηλά σαν ζωγραφιά (όπως τραγουδάει ο Κώστας Χατζής) εξαλείφοντας πολεοδομικές και αρχιτεκτονικές χρόνιες παραφωνίες, αισθητικές χωρικές αντικρούσεις, ανοίγοντας παραθύρια στο αειφόρο μέλλον.

Η Πόλη είναι δική μας, είναι το μεγάλο σπίτι μας. Οφείλουμε να φροντίσουμε με ένα καθολικό τρόπο την αειφόρο πορεία του νησιού της Ρόδου.

Δεν μπορεί η Σαντορίνη και η Μύκονος να προηγείται σε θέση σημαιοφόρου στην τουριστική ομάδα του τόξου του Αιγαίου;

Η Ρόδος έχει θέση, έχει ανθρώπους, έχει πυρήνες σκέψεις, έχει εκτίμηση για τον εξαίσιο τόπο, έχει τα ιδανικά για μια στροφή ανθεκτικότητας αλλά και ελκυστικότητας μέσα από ένα καθολικό σχεδιασμό χωρίς μεμψιμοιρίες αλλά με ανοιχτά μάτια προόδου και σύγχρονης αντίληψης ότι η Πολη επιζητεί την αναζωογόνηση της όχι μόνο για τους τουρίστες αλλά για τους κατοίκους και τα παιδιά τους.

Οι καιροί ου μενετοί.

Καλά Χριστούγεννα.