Φ. Κωστόπουλος: Πρέπει να γίνει μουσείο το κτήριο του παλιού προξενείου

Rodiaki NewsRoom

Πρόταση προς την περιφερειακή αρχή να μην εγκαταλειφθεί η ιδέα της δημιουργίας Μουσείου Νεότερης Δωδεκανησιακής Ιστορίας στο κτήριο οπου στεγαζόταν το Ελληνικό Προξενείο επί Ιταλοκρατίας, κάνει με ανοικτή επιστολή του, ο δικηγόρος Ρόδου κ. Φώτης Κωστόπουλος.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων, είναι πολύ καλός γνώστης του θέματος καθώς η Νομαρχιακή Παράταξη «Δωδεκάνησα Δύναμη Ελπίδας, της οποίας ήταν επικεφαλής, ψήφισε θετικά για την απευθείας αγορά του ακινήτου και έτσι σχηματίσθηκε η απαιτούμενη από τον νόμο πλειοψηφία των 2/3 του Νομαρχιακού Συμβουλίου».

Ο κ. Κωστόπουλος εξηγεί ότι βασικός λόγος της αγοράς του κτηρίου και μάλιστα με τον τρόπου που έγινε, ήταν η εγκατάσταση σ’ αυτό Μουσείου της Νεότερης Δωδεκανησιακής Ιστορίας, κάτι τελικά δεν έγινε και, όπως τονίζει, οι ευθύνες για αυτό «βαρύνουν όλες τις Νομαρχιακές και Περιφερειακές αρχές που υπήρξαν από την αγορά του, 22 χρόνια πριν (1999) μέχρι και σήμερα».

Ο γνωστός δικηγόρος Ρόδου, ο οποίος έχει ασχοληθεί αρκετά χρόνια με τα κοινά του τόπου μας, ζητάει από την Περιφέρεια και τον Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου, «να μην εγκαταλειφθεί η ιδία και ο σκοπός δημιουργίας του Μουσείου» στο συγκεκριμένο κτήριο αλλά και «να ξεκινήσει άμεσα, με απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, η διαδικασία και ανάθεση συγκέντρωσης, καταγραφής και αξιολόγησης των εκθεμάτων που θα στεγαστούν στο μέλλον στο συγκεκριμένο κτήριο, όπως και η δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού, έτσι ώστε να μείνει ζωντανή η ιδέα δημιουργίας Μουσείου της Νεότερης Δωδεκανησιακής Ιστορίας, ενώ με τον τρόπο αυτό θα διασωθούν ιστορικά στοιχεία και κειμήλια που μπορεί να χαθούν ή καταστραφούν».

Αναλυτικά, στην επιστολή του ο κ. Φώτης Κωστόπουλος αναφέρει τα εξής:
«κ. Δ/ντά
Σχετικά με τη δημόσια συζήτηση που γίνεται τις τελευταίες ημέρες, όσον αφορά την εγκατάσταση της υπηρεσίας διαχείρισης αποβλήτων, στο κτήριο οπου στεγαζόταν το Ελληνικό Προξενείο επί Ιταλοκρατίας, αναφέρω τα ακόλουθα:

Ήμουν από αυτούς που συνέβαλαν στην αγορά του κτηρίου, αφού η Νομαρχιακή Παράταξη «Δωδεκάνησα Δύναμη Ελπίδας», της οποίας ήμουν επικεφαλής, ψήφισε θετικά για την απευθείας αγορά του ακινήτου και έτσι σχηματίσθηκε η απαιτούμενη από τον νόμο πλειοψηφία των 2/3 του Νομαρχιακού Συμβουλίου.

Ο λόγος που ψηφίσαμε για την αγορά ήταν γιατί επρόκειτο για ένα κτήριο-σύμβολο της νεότερης ιστορίας μας και επειδή οι ιδιοκτήτες του είχαν αποφασίσει να το πουλήσουν, δεν θέλαμε να δούμε να λειτουργεί σ’ έναν ιστορικό χώρο, κάποιο BAR ή εστιατόριο.

Ο λόγος που επέτρεψε την απευθείας αγορά του ακινήτου ήταν διττός, δηλαδή η ιστορική μοναδικότητα του ακινήτου και ο σκοπός εγκατάστασης σ’ αυτό Μουσείου της Νεότερης Δωδεκανησιακής Ιστορίας.

Εάν δεν συνέτρεχαν και οι δύο αυτοί λόγοι, δε θα υπήρχε νομικό έρεισμα για την απευθείας αγορά του ακινήτου, δηλαδή χωρίς διαγωνισμό.

Οι ευθύνες της μη υλοποίησης του σκοπού για τον οποίο αγοράσθηκε το κτήριο, βαρύνουν όλες τις Νομαρχιακές και Περιφερειακές αρχές που υπήρξαν από την αγορά του, 22 χρόνια πριν (1999) μέχρι και σήμερα.

Δε με ενοχλεί το γεγονός ότι εγκαταστάθηκε η συγκεκριμένη υπηρεσία στο κτήριο, αφού πρόκειται για υπηρεσία που συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος, για το οποίο όλοι αγωνιούμε.

Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο, είναι ότι χάθηκε άλλη μια ευκαιρία για να δημιουργηθεί ένα Μουσείο της νεώτερης Δωδεκανησιακής Ιστορίας που υπήρξε πολυσήμαντη και πολυκύμαντη και δεν είναι γνωστή στις νεότερες γενιές, ενώ η δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού, που με σύγχρονα μέσα θα αναβίωνε την ιστορία της Δωδεκανήσου, θα αποτελούσε πόλο έλξης για σχολεία και επισκέπτες του νησιού μας.

Γι’ αυτό με την παρούσα μου υποβάλλω την πρόταση στην Περιφέρεια και τον Περιφερειάρχη, να μην εγκαταλειφθεί η ιδέα και ο σκοπός δημιουργίας Μουσείου της Νεότερης Δωδεκανησιακής Ιστορίας στο κτήριο και η εγκατάσταση της Υπηρεσίας Διαχείρισης Αποβλήτων να θεωρηθεί προσωρινή, μέχρις ότου βρεθεί ένα άλλο κτήριο για να τη στεγάσει (δόξα τω Θεώ έχουμε πολλά).

Να ξεκινήσει δε άμεσα, με απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, η διαδικασία και ανάθεση συγκέντρωσης, καταγραφής και αξιολόγησης των εκθεμάτων που θα στεγαστούν στο μέλλον στο συγκεκριμένο κτήριο, όπως και η δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού, έτσι ώστε να μείνει ζωντανή η ιδέα δημιουργίας μουσείου της νεότερης Δωδεκανησιακής Ιστορίας, ενώ με τον τρόπο αυτό θα διασωθούν ιστορικά στοιχεία και κειμήλια που μπορεί να χαθούν ή καταστραφούν.

Οι στείρες αντιπαραθέσεις με ποδοσφαιρικούς όρους δε συμβάλλουν στη νηφάλια και εποικοδομητική αντιμετώπιση του θέματος. Ας μη χωριζόμαστε σε τιμητές και επικριτές, όλοι αγαπάμε αυτό τον τόπο και δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος που θέλει να σβήσει την ιστορία του. Πιστεύω ότι με νηφάλια συζήτηση υπάρχει λύση για όλα τα θέματα».