Συναισθηματικό κενό...

Μαρία Καρίκη

Υπάρχουν φορές στη ζωή μας που νιώθουμε ότι φτάνουμε σε ένα αδιέξοδο. Τότε, πολλά από όσα μας απασχολούν μοιάζουν να είναι «βουνό». Δεν μπορούμε να σκεφτούμε καθαρά, ενώ σχεδόν όλα μας φαίνονται ανυπέρβλητα και δυσεπίλυτα.

Αναρωτιόμαστε πώς φτάσαμε ως εδώ και τελικά ανακαλύπτουμε ότι μπορεί να φταίνε περισσότερα από όσα νομίζαμε. Απορούμε γιατί δεν βοηθήσαμε τον εαυτό μας, γιατί δεν το καταλάβαμε πιο νωρίς, γιατί δεν πήραμε τις αποφάσεις που «έπρεπε» να πάρουμε. Τρέμουμε για την ψυχική ζημιά που μπορεί να έχει γίνει κι αν είναι αντιστρέψιμη…

Σε κάτι τέτοιες στιγμές μετράμε τα «κενά» μας, τα ανικανοποίητά μας, τα ανεκπλήρωτα και ανείπωτά μας. Ήρθε η ώρα που δεν μπορούμε να πείσουμε άλλο τον εαυτό μας ότι αντέχουμε. Ανακαλύπτουμε πόσα μπορεί να έχουμε δικαιολογήσει ως τώρα, πόσα μπορεί να συγκαλύψαμε. Η αφύπνιση και η συνειδητοποίηση σαφώς πονάνε. Ταυτόχρονα όμως σου δίνουν τις απαντήσεις που τόσο καιρό γύρευες εντός σου.

Περισσότερο, ίσως, πονάει που κατά βάθος ήξερες ότι μπορεί να φτάσεις σε αυτό το σημείο, αλλά παρ’όλα αυτά συνέχιζες σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Και κάπως έτσι συναντιέσαι με έναν εαυτό κουρασμένο, απογοητευμένο, αγανακτισμένο που θέλει να απομακρυνθεί από όσα του έκαναν κακό.

Δεν είναι εύκολη η αναμέτρηση με την αλήθεια και την παραδοχή. Δεν χωράνε υπεκφυγές, ούτε αναβολές. Το σώμα σου σού μιλάει μέσα από τα ψυχοσωματικά σου. Το μυαλό σου σε έχει εξαντλήσει με τις σκέψεις σου. Η ψυχολογία σου έχει τις μεταπτώσεις τις μέσα από την εναλλαγή των συναισθημάτων, της διάθεσης και της συμπεριφοράς σου. Και έτσι φτάνεις στη διαπίστωση «εγώ δεν ήμουν έτσι». «Τι έγινε;».

Πολλοί άνθρωποι πανικοβάλλονται όταν αντιλαμβάνονται ότι μέσα τους αισθάνονται ένα κενό που δεν φεύγει. Ο φόβος και το άγχος εντείνονται και ανησυχούν αν αυτό που τους συμβαίνει περνάει ή όχι.

Η ανηδονία μπορεί να είναι σύμπτωμα άλλων διαταραχών, αλλά μπορεί να παρουσιάζεται και μεμονωμένα.Το ζητούμενο είναι να βρεθεί η αιτία ή οι αιτίες που προκαλούν τη συγκεκριμένη κατάσταση. Προκειμένου να διερευνήσει το άτομο για ποιό λόγο έφτασε εδώ που έφτασε μπορεί να θέσει στον εαυτό του ενδεικτικά τις ακόλουθες ερωτήσεις:

- Τι μπορεί να με αγχώνει ή να με στεναχωρεί ή να με θυμώνει τον τελευταίο καιρό;
- Ποιοι άνθρωποι μου προκαλούν ένταση ή/και παρατεταμένους καβγάδες;
- Υπάρχει κάτι στην καθημερινότητά μου που δεν με ικανοποιεί;
- Η ρουτίνα μου με έχει μήπως κουράσει;

- Είμαι ευχαριστημένος από την προσωπική και κοινωνική μου ζωή;
- Φροντίζω τον εαυτό μου; Σέβομαι και ικανοποιώ όσο μπορώ τα «θέλω» μου;
- Έχω ελεύθερο χρόνο; Τον αξιοποιώ και προς όφελός μου;
- Ως προς την επαγελματική μου σταδιοδρομία, είμαι ευχαριστημένος;

- Βρίσκομαι για κάποιον λόγο σε παρατεταμένο δίλημμα;
- Θέλω να αλλάξω κάτι στη ζωή μου αλλά διστάζω;
- Κάνω πολλά πράγματα τελευταία και πιέζομαι πολύ;

Όλες αυτές οι ερωτήσεις αυτοδιερεύνησης και άλλες παρόμοιες έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τον άνθρωπο να βρει τι φταίει που ο ψυχισμός του έχει φτάσει τα όριά του και δεν μπορεί να νιώσει όπως παλιά. Και στη συνέχεια να βρει τρόπους να «γεμίσει» τα κενά που τον κάνουν να αισθάνεται άδειος…