Tα παγκάκια, τα φανάρια και οι λακκούβες στη Ρόδο

Tα παγκάκια, τα φανάρια και οι λακκούβες στη Ρόδο

Tα παγκάκια, τα φανάρια και οι λακκούβες στη Ρόδο

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 783 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο Θανάσης Καραναστάσης

ΤΑ ΠΑΓΚΑΚΙΑ
Τα παγκάκια στους πεζόδρομους της πόλης μας για ποιον λόγο τοποθετήθηκαν;
Υποθέτω για να κάθονται οι άνθρωποι, κυρίως ηλικιωμένοι, άτομα με κινητικά προβλήματα και μητέρες με μωρά.
Λάθος μου. Τα παγκάκια τοποθετήθηκαν για να αυξήσουν το δυναμικό τους σε τραπεζοκαθίσματα οι παρακείμενες καφετέριες και τα μπαρ. Τα περικύκλωσαν με καρέκλες και τραπέζια και ουσιαστικά τα «απαλλοτρίωσαν». Ξοδεύτηκε δημοτικό χρήμα για να κατασκευαστούν τα παγκάκια αυτά, αλλά κάποιοι αυθαίρετα άλλαξαν τη χρήση τους. Και η δημοτική αρχή τι κάνει; Ποια δημοτική αρχή; Αυτή είναι απασχολημένη με τη σύλληψη υψηλών οραμάτων.

ΤΑ ΦΑΝΑΡΙΑ
Είναι μια μεγάλη ντροπή για τη Ρόδο. Υποθέτει κανείς ότι οι φωτεινοί σηματοδότες υπάρχουν για να ρυθμίζεται η κυκλοφορία και να παρέχεται ασφάλεια σε οδηγούς και πεζούς. Πάλι λάθος. Σκοπός των φαναριών στο νησί μας είναι να διακοσμούν τις διασταυρώσεις. Γι’ αυτό δεν είναι απαραίτητο να λειτουργούν κανονικά. Έχουν ρυθμιστεί να λειτουργούν με... μπονάτσα. Άμα βρέχει, άμα φυσά σοροκάδα ή δραμουντάνα παύουν αυτομάτως να λειτουργούν. Όταν καίγεται κάποια λάμπα, βιασύνη δεν υπάρχει. Μπορεί να περάσει ένας και ενάμιση μήνας για να αλλαχθεί. Είναι δε τόσο έξυπνη η ρύθμισή τους που κάθε 200 ή 300 μέτρα «κοκκαλώνει» η κυκλοφορία επειδή πέφτει κόκκινο...
Και η δημοτική αρχή δεν ενδιαφέρεται να λύσει το πρόβλημα; Άλλη ερώτηση παρακαλώ.

ΟΙ ΛΑΚΚΟΥΒΕΣ
Κάθε φορά που βρέχει δημιουργούνται λακκούβες στους δρόμους. Περνά κάποιο συνεργείο, ρίχνει δυο φτιαριές άσφαλτο και φεύγει. Ξαναβρέχει, φεύγει η άσφαλτος, ακολουθείται η ίδια διαδικασία. Και όταν ρίχνουν την άσφαλτο ποτέ δεν φροντίζουν να την φέρνουν στο ίδιο επίπεδο με το οδόστρωμα. Έτσι οι δρόμοι είναι γεμάτοι με «καμπούρες» που κάνουν τα τροχοφόρα να χοροπηδούν με χάρη... Και η δημοτική αρχή δεν έχει τρόπο να λύσει το πρόβλημα; Άντε πάλι, τα ίδια θα λέμε;

Διαβάστε ακόμη

Ηλίας Καραβόλιας: Το μέλλον που δεν βλέπουμε

Γιάννης Παρασκευάς: Μία βόλτα στη Λίνδο

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες