Συζητήθηκε η αγωγή των 56 πρώην υπαλλήλων της ΔΕΥΑΡ

Rodiaki NewsRoom

Υπέρ των εργαζομένων κατέθεσε ο δήμαρχος Ρόδου Αντ. Καμπουράκης

Συζητήθηκε χθες στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου (διαδικασία εργατικών διαφορών) η αγωγή που έχουν καταθέσει οι 56 πρώην υπάλληλοι της ΔΕΥΑ Ιαλυσού, με την οποία ζητούν την αναγνώριση της ακυρότητας της καταγγελίας της εργασιακής τους σχέσης, δηλαδή να διατηρήσουν τις θέσεις τους στη ΔΕΥΑΡ.

Ενώπιον του δικαστηρίου βρέθηκαν και κατέθεσαν υπέρ των εργαζομένων ο Δήμαρχος Ρόδου Αντώνης Καμπουράκης, καθώς και ο πρώην γενικός διευθυντής της επιχείρησης κ. Γιώργος Υψηλάντης.

Οι δύο άνδρες επεσήμαναν με στοιχεία την έλλειψη προσωπικού αλλά και την ανάγκη οι 56 εργαζόμενοι να παραμείνουν στις θέσεις τους στη ΔΕΥΑΡ, καθώς σε διαφορετική περίπτωση δεν θα μπορεί να λειτουργήσει η επιχείρηση!

Όπως τόνισαν στις καταθέσεις τους οι κ.κ. Καμπουράκης και Υψηλάντης, οι οργανικές θέσεις που προβλέπονται για την επιχείρηση είναι 360, ωστόσο σήμερα απασχολούνται 238 άτομα (μεταξύ αυτών και οι 56) εκ των οποίων τουλάχιστον τα 40 μέχρι το 2023 θα αποχωρήσουν λόγω συνταξιοδότησης.

Αν λοιπόν σταματήσουν να εργάζονται και οι 56 υπάλληλοι, τότε η λειτουργία της ΔΕΥΑΡ θα είναι αδύνατη και θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε παύση παροχής των υπηρεσιών της.

«Δεν μιλάμε για προβληματική λειτουργία αλλά για αδυναμία λειτουργίας» είπε χαρακτηριστικά ο πρώην γενικός διευθυντής της ΔΕΥΑΡ κ. Γιώργος Υψηλάντης στο δικαστήριο.

Από την πλευρά του ο δήμαρχος Ρόδου κ. Καμπουράκης είπε μεταξύ άλλων: «Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι αναντικατάστατοι. Αν φύγουν, ακόμη και αν δεν καταρρεύσει η επιχείρηση, θα μείνει πολύς κόσμος χωρίς νερό.

Ως δήμαρχος Ρόδου και πρώην πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ θεωρώ ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει η επιχείρηση χωρίς αυτούς. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από τη δουλειά τους όλα αυτά τα χρόνια και η δικαίωση τους είναι δικαίωση του Δήμου»!

Κατά την ακροαματική διαδικασία επισημάνθηκε επίσης η ταλαιπωρία που υφίστανται οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι για περίπου 18 χρόνια που υπάρχει το θέμα αυτό.

Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται να εκδοθεί το επόμενο διάστημα. Τους εργαζομένους στο δικαστήριο εκπροσώπησαν οι δικηγόροι κ.κ. Δήμος Μουτάφης και Παναγιώτης Δημητρόπουλος, ενώ για λογαριασμό της ΔΕΥΑΡ που συνηγορεί στη διατήρηση των θέσεων εργασίας από τους 56, οι κ.κ. Άκης Δημητριάδης και Καλλιρόη Νικολιδάκη.

Η προσωρινή διαταγή
Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Φεβρουάριο του 2020, οι εργαζόμενοι προσέφυγαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, καταθέτοντας διά του δικηγόρου τους κ. Δήμου Μουτάφη, ασφαλιστικά μέτρα και ζητώντας με αυτά προσωρινή διαταγή (προσωρινή ρύθμιση κατάστασης), να τους επιτρέψει δηλαδή το δικαστήριο, να επιστρέψουν στις εργασίες τους και να πληρώνονται κανονικά για τις παροχές των υπηρεσιών τους, έως την εκδίκαση της αγωγής που εξετάστηκε χθες.

Η αίτηση προσωρινής ρύθμισης κατάστασης συζητήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2020 και ενώπιον του αρμόδιου δικαστή είχε εμφανιστεί και καταθέσει και τότε, υπέρ των εργαζομένων ο Δήμαρχος Ρόδου κ. Αντώνης Καμπουράκης, ενώ παρόντες ήταν ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ κ. Βασίλης Μανέττας μαζί με τον Γενικό Διευθυντή της κ. Γιώργο Υψηλάντη, καθώς και οι νομικοί σύμβουλοι της ΔΕΥΑΡ κ.κ. Άκης Δημητριάδης και Καληρώη Νικολιδάκη, όπως και οι συνάδελφοί τους από τον Δήμο Ρόδου κ.κ. Θεόδωρος Παπαγεωργίου και Κώστας Γιαννακός.

Ο Δήμαρχος Ρόδου μεταξύ άλλων είχε και πάλι επισημάνει ότι οι 56 εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης και πως η πρόσληψή τους είναι απόλυτα νόμιμη.

Το δικαστήριο με απόφαση που εξέδωσε στη συνέχεια, έκανε δεκτό το αίτημα και έτσι οι 56 εργαζόμενοι επέστρεψαν κανονικά στις εργασίες τους.

Σημειώνεται ότι μεταξύ άλλων στην αίτησή τους οι εργαζόμενοι αναφέρονταν αναλυτικά στο ιστορικό της πρόσληψής τους (η πλειοψηφία αυτών πριν από το 2001) τόσο από τη ΔΕΥΑ Ιαλυσού όσο και από τη ΔΕΥΑ Αρχαγγέλου, τον τρόπο με τον οποίο με τη συνένωση των δήμων «απορροφήθηκαν» από τη ΔΕΥΑΡ, στην ανώνυμη καταγγελία που έγινε το 2014 αναφορικά με την αμφισβήτηση της νομιμότητας της μετατροπής των συμβάσεών τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.

Η καταγγελία δε αυτή είχε ως αποτέλεσμα την τότε απόλυσή τους και την επαναπρόσληψή τους τρία χρόνια αργότερα μετά την έκδοση νόμου που αφορούσε την «Κατάταξη προσωπικού Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης που προέκυψαν από συγχωνεύσεις», για να απολυθούν και πάλι πριν από λίγο καιρό με απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Στην ίδια αίτηση οι εργαζόμενοι έκαναν λόγο για «παράνομη απόλυσή τους και παραβίαση του σχετικού νόμου», καθώς, όπως τονίζουν, συγκεκριμένες διατάξεις αυτού του νόμου «κυριολεκτικά αγνοήθηκαν από την πράξη του Ελεγκτικού Συνεδρίου ενώ σε όποια περίπτωση ελήφθησαν υπόψη το περιεχόμενό τους διαστρεβλώθηκε πλήρως.

Έτσι ενώ υφίσταται μία διάταξη που ξεκάθαρα αναγνωρίζει την κατάταξη των υπαλλήλων σε θέσεις εργασίας αορίστου χρόνου, η προσβαλλόμενη πράξη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν υφίσταται τέτοια περίπτωση».

Οι 56 εργαζόμενοι είχαν τονίσει επίσης ότι η απόφαση που είχε ληφθεί (μετά την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου) από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΥΑΡ και αφορούσε την απομάκρυνσή τους από τις εργασίες τους, βλάπτει σαφέστατα και βαρύτατα τα έννομα συμφέροντά τους.

«Όλοι μας έχουμε ως μοναδική πηγή βιοπορισμού, ημών και των οικογενειών μας, την εργασία μας στη ΔΕΥΑΡ. Πρέπει δε να επισημάνουμε το γεγονός ότι πρόκειται κατ’ ουσίαν για τη δεύτερη φορά που απολυόμαστε από την επιχείρηση, αφού η πρώτη μας απόλυση έλαβε χώρα το έτος 2014.

Και ενώ είχαμε τρόπον τινά δρομολογήσει τη ζωή μας, εμπιστευθήκαμε τη διάταξη του νόμου, εμπιστευθήκαμε τη Βουλή και τον νομοθέτη, αφήσαμε τις όποιες εργασίες είχαμε βρει και επιστρέψαμε στη ΔΕΥΑΡ.

Αποτέλεσμα αυτής της εμπιστοσύνης είναι σήμερα πάλι, 5 χρόνια μετά να βρεθούμε ξανά απολυμένοι βλέποντας τις ζωές μας να καταστρέφονται», τόνιζαν στην αίτησή τους οι εργαζόμενοι.