15 Ιουλίου 1974: Η θλιβερή επέτειος του πραξικοπήματος στην Κύπρο...!

Rodiaki NewsRoom

Ο ρόλος της Ρόδου στα τραγικά γεγονότα της Μεγαλονήσου

Γράφει ο Γιώργος Ζαχαριάδης
Δημοσιογράφος

Θλιβερή επέτειος την ερχόμενη Παρασκευή 15 Ιουλίου...! Συμπληρώνονται 48 χρόνια από το προδοτικό πραξικόπημα εναντίον του αρχιεπισκόπου Μακαρίου που οργάνωσε η χούντα των Αθηνών με τους συνεργάτες της στην Κύπρο και είχε σαν αποτέλεσμα να ανοίξει η πόρτα, να εισβάλουν οι Τούρκοι στη Μεγαλόνησο και να κατέχουν παράνομα μέχρι και σήμερα, ένα μεγάλο τμήμα της!

Τα γεγονότα του Ιουλίου 1974, παραμένουν βαθειά ριζωμένα στη μνήμη των Ελλήνων, ιδιαίτερα των κατοίκων της Ρόδου και των άλλων νησιών της Δωδεκανήσου που έζησαν «πιο κοντά» την τραγωδία της Κύπρου...

Οι σχέσεις της Ρόδου με την Κύπρο χρονολογούνται από την αρχαιότητα, αλλά στα πρόσφατα χρόνια λόγω του πολέμου, ήταν πιο έντονες. Να μη ξεχνάμε ότι κατέφυγαν στη Μεγαλόνησο πολλοί Δωδεκανήσιοι κατά τη διάρκεια του β΄ παγκοσμίου πολέμου ,όπου βρήκαν καταφύγιο από τις διώξεις των κατοχικών δυνάμεων στα νησιά μας. Αυτό δεν το ξέχασαν ποτέ οι Δωδεκανήσιοι και όταν στις 31 Μαρτίου 1947 γινόταν στη Ρόδο η υποστολή της βρετανικής σημαίας και η έπαρση της ελληνικής, το συγκεντρωμένο πλήθος φώναζε: «και στην Κύπρο και στην Κύπρο!».

Ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ «ξεκίνησε» από τη Ρόδο. Ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας τον Νοέμβριο 1954 παρέμεινε κρυπτόμενος στο νησί μας, επειδή ο τότε πρωθυπουργός στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος διαφωνούσε με τη μετάβασή του στην Κύπρο. Τελικά στις 8 Νοεμβρίου 1954 ο Γρίβας έφυγε από τη Ρόδο με μικρό καίκι και ύστερα από ένα περιπετειώδες ταξίδι έφτασε στην Κύπρο και την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε τον ένοπλο αγώνα εναντίον των Βρετανών... (Σημ. αργότερα ο Παπάγος βοήθησε τον Γρίβα στην Κύπρο).

Μακάριος και Γρίβας με τους εξόριστους στη Ρόδο αγωνιστές της ΕΟΚΑ

Ο ένοπλος αγώνας των Κυπρίων σημαδεύτηκε από πολλές συλλήψεις και εκτελέσεις πατριωτών με αποτέλεσμα να προκληθεί ένα κύμα αντιδράσεων και διαδηλώσεων εναντίον της Βρετανίας στην Ελλάδα και όχι μόνο. Και στους αγώνες αυτούς πρωτοστάτησε η Ρόδος με τεράστιες διαδηλώσεις, κυρίως της νεολαίας. Μάλιστα, ο δήμος Ρόδου άλλαξε τότε τις ονοματοθεσίες δρόμων της πόλης που έφεραν βρετανικά ονόματα (κυρίως αξιωματικών που έδρασαν στον πόλεμο) και τις αντικατέστησε με ονόματα Κυπρίων! (Τα κυπριακά ονόματα διατηρούνται μέχρι σήμερα)

Αργότερα όταν υπεγράφησαν οι συνθήκες του Λονδίνου και της Ζυρίχης, η Ρόδος φιλοξένησε τη συνάντηση Μακαρίου-Γρίβα για να συζητήσουν τις διαφωνίες που είχαν για το περιεχόμενο τους. (Σημ. από τη συνάντηση της Ρόδου δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ των δύο ηγετών).
Ακόμη, την ίδια περίοδο η Ρόδος φιλοξένησε μια ομάδα Κυπρίων αγωνιστών της ΕΟΚΑ οι οποίοι είχαν απελαθεί από τη Μεγαλόνησο, όπως προέβλεπε η συμφωνία. Μεταξύ των εξόριστων ήταν και ο Νίκος Σαμψών, ο οποίος διαδραμάτισε ένα σημαντικό ρόλο στο πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου και μάλιστα διετέλεσε και Πρόεδρος της Δημοκρατίας για μια εβδομάδα μέχρι την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο!
Πολύ σημαντικό υπήρξε επίσης και το γεγονός της παγκόσμιας ενημέρωσης που έγινε από τη Ρόδο όταν έγινε το προδοτικό πραξικόπημα των χουντικών.

Συνάντηση Μακαρίου-Γρίβα στη Ρόδο. Διακρίνονται (άκρο δεξιά) ο τότε δήμαρχος Μιχαήλ Πετρίδης, ο πρώην δήμαρχος Αθανάσιος Καζούλλης , οι Αργύρης Θεοχάρης. Τάσος Μαραβέλιας, ο δημοσιογράφος Βασ.Χατζηπαπάς

Εκείνη την ημέρα (15 Ιουλίου 1974) οι πραξικοπηματίες φρόντισαν να διακόψουν κάθε τηλεφωνική επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο και μόνο το κρατικό ραδιόφωνο της Κύπρου (ΡΙΚ) μετέδιδε τα ανακοινωθέντα των χουντικών και τις εξελίξεις.

Και τότε η εφημερίδα «Ροδιακή» (που είχε την τιμή να διευθύνει ο γράφων) είχε τη δυνατότητα να ακούει το ραδιόφωνο της Κύπρου και να αναμεταδίδει σε όλο τον κόσμο τις εξελίξεις μέσω -κυρίως- των δημοσιογράφων του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη. Ακόμη και το μήνυμα του αρχιεπισκόπου Μακάριου με την συγκλονιστική δήλωση «είμαι ζωντανός» αναμεταδόθηκε μέσω της «Ροδιακής».
Αυτά τα λίγα για την ιστορία και για να μην ξεχνάμε ..!