Απίστευτο: Και πριν από 70 χρόνια στη Ρόδο για τα ίδια προβλήματα παλεύαμε

Μιχάλης Μαστής

Έρευνα:
Μιχάλης Μαστής
Mihalis@Rodiaki.gr

Η ιστορία λένε, ότι επαναλαμβάνεται, ως φάρσα. Στη δική μας περίπτωση, τι να είναι άραγε, αφού τα στραβά κι ανάποδα σε αυτό τον τόπο, επαναλαμβάνονται συνεχώς εδώ και 70 τουλάχιστον χρόνια;

Ούτε κι εμείς πιστεύαμε όταν ξεφυλλίζοντας ηλεκτρονικά (μέσω της δημόσιας βιβλιοθήκης Ρόδου και της υπέροχης αυτής δυνατότητας που δίνει σε κάθε αναγνώστη από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου) την «Ροδιακή» του 1953, βρεθήκαμε μπροστά σε καταστάσεις και γεγονότα που ταυτίζονταν απόλυτα ή έστω σχεδόν απόλυτα, με τη σημερινή μας εποχή. Με τα προβλήματα και τα ζητήματα αυτά με τα οποία και σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι.

Κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία μας, διαμαρτυρίες γονέων, αδέσποτα κατσίκια στους δρόμους της πόλεως και αυξημένοι κίνδυνοι για τροχαίο ατύχημα, κεντρικά κτήρια που έχρηζαν τεχνικών παρεμβάσεων, διακοπή επιδομάτων ανεργίας(!) φόρος στα ακίνητα, θέματα ανεξέλεγκτης κι επικίνδυνης στάθμευσης, ήταν μόνο ορισμένες από τις ειδήσεις που κυριαρχούσαν τότε στην επικαιρότητα του 1953!

Τι από όλα αυτά δεν συμβαίνει άραγε ακόμα στις μέρες μας;

Το γεγονός ότι 70 ακριβώς χρόνια μετά, η Ρόδος, τα Δωδεκάνησα και η κοινωνία μας, ασχολείται και απασχολείται ακόμα με παρόμοια προβλήματα, χωρίς να έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει ακόμα και τα στοιχειώδη (βλ. αδέσποτα κατσίκια), δείχνει ουσιαστικά και την αδυναμία ενός τόπου που ενώ οι πολίτες κι οι κάτοικοί του κατάφεραν να μεγαλουργήσουν σε επιχειρηματικό, επιστημονικό και κοινωνικό επίπεδο, εντούτοις δεν μπορέσαμε ακόμα να αντιμετωπίσουμε τα αυτονόητα, που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητά μας.

Τα αποσπάσματα που επιλέξαμε ξεφυλλίζοντας τις ειδήσεις της «Ροδιακής» του 1953, σε χρονικό διάστημα δύο περίπου μηνών, είναι ενδεικτικά των όσων αναφέρουμε παραπάνω:

Πριν από 70 χρόνια, δεν υπήρχαν, ούτε κομπιούτερς, ούτε μηχανοργάνωση, ούτε τόσα πολλά διευθυντικά στελέχη και… δικαίως, μπορούσαν να καταγράφονται κενά στα σχολεία μας. Σήμερα;
Τόσα χρόνια, γιατί άραγε δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να ξεκινούν τα σχολεία μας τη σχολική χρονιά χωρίς ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς;
ΡΟΔΙΑΚΗ 5 Νοεμβρίου 1953

• • • •
Τίποτα δεν αλλάζει τελικά σε αυτό τον τόπο:
Ακριβώς 69 χρόνια πριν! Έτσι, όπως σήμερα, έβοσκαν και τότε τα κατσίκια στους δρόμους μας. Το συγκεκριμένο σχόλιο, αφορά την περιοχή του Μόντε Σμιθ.
Σήμερα, αφορά ολόκληρη σχεδόν τη Ρόδο.
Να ελπίσουμε ότι 70 χρόνια μετά, τουλάχιστον οι επόμενες γενιές θα έχουν καταφέρει να το τακτοποιήσουν!
Ροδιακή, 19 Οκτωβρίου 1953

• • • •
Στο σημερινό κτήριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Δωδεκανήσου, δείχνει το σχόλιο.
Και τότε και σήμερα, λύσεις υπήρχαν για να μπορέσουν τα κτήρια αυτά (τα μεγαλοπρεπέστατα, όπως σωστά αναφέρεται) να συντηρηθούν σωστά.
Έξι δεκαετίες μετά, ακόμα τις αναζητούμε…
Ροδιακή, 9 Νοεμβρίου 1953

• • • •
Απίστευτη χρονική συγκυρία! Και τότε
και σήμερα, με το ψωμί το κόσμου έπαιζε
το βαθύ κράτος των Αθηνών. Σε λίγα χρόνια θα ξεκινούσε
η μεγάλη μετανάστευση κι ο ξεριζωμός των Ροδιτών, για
Αμερική, Αυστραλία, Καναδά, Γερμανία, Βέλγιο και Αφρική.
Η τραγωδία της ιστορίας, επαναλαμβάνεται…

• • • •
O φόρος στα ακίνητα, ήταν… άδικος και φασιστικής επιλογής. Καταργήθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα, από τον τότε δήμαρχο Ρόδου Φ. Φωτάρα.

• • • •
Μια πονεμένη και διαχρονική υπόθεση!
Η στέγαση των αυτοκινήτων σε ιδιόκτητα γκαράζ.
70 χρόνια πριν, τα αυτοκίνητα στο νησί μας ήταν ελάχιστα.
Σήμερα; Που είναι δεκάδες χιλιάδες, ακόμα αναζητούμε λύσεις...
Ροδιακή, 11 Νοεμβρίου 1953

• • • •
Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Το συγκοινωνιακό του νομού μας, ήταν και παραμένει από τα κυρίαρχα ζητήματα τον τελευταίο μισό αιώνα!
Ροδιακή 18 Νοεμβρίου 1953…

• • • •

Και τα θέματα καθαριότητας, από τότε κυριαρχούσαν.
Μαζί και οι εκστρατείες καθαριότητας, έδιναν κι έπαιρναν…
Ροδιακή, 18 Νοεμβρίου 1953

• • • •
Από τα τετράποδα υποζύγια, γλιτώσαμε πάντως.
Κάτι είναι κι αυτό…
7 Δεκεμβρίου 1953

Διαφήμιση στην Αθήνα για τη... χειμερινή σεζόν. Το all inclusive είχε αρχίσει μάλλον από τη δεκαετία του ’60 για τη Ρόδο (αρχείο: Billy Files)