Διμυλιά και Ελεούσα έχουν καταφέρει να συγκρατήσουν τον πληθυσμό τους

Rodiaki NewsRoom

Η κοινότητα διεκδικεί το κτήριο του παλαιού Σανατορίου, όπως δηλώνει ο πρόεδρος Ν. Σαρούκος

Μέσα σε δέντρα και τρεχούμενα νερά, η Διμυλιά και ο οικισμός της η Ελεούσα, έχουν καταφέρει να συγκρατήσουν τον πληθυσμό τους και να μην ερημώσουν από κατοίκους, λόγω της ποιότητας ζωής που προσφέρουν σε ένα μοναδικό περιβάλλον, στην ευρύτερη περιοχή του Προφήτη Ηλία.

Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα ευημερούν και, οι περίπου 600 κάτοικοί τους δεν εγκαταλείπουν τον τόπο τους αλλά απεναντίας, όλο και περισσότερα νέα ζευγάρια επιλέγουν να ζήσουν εκεί και να δημιουργήσουν οικογένεια.

Άλλωστε, το ότι σήμερα στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο υπάρχουν συνολικά 40 παιδιά χωρίς να υπολογίζονται τα μεγαλύτερα του γυμνασίου και του λυκείου, είναι ενδεικτικό αυτής της αγάπης που δείχνουν οι κάτοικοι για τα χωριά τους, ενώ και ο κοινοτάρχης Νίκος Σαρούκος δηλώνει στη «Ροδιακή» ότι είναι υπερήφανος που είναι πρόεδρος εκεί καθώς, όπως λέει, οι νέοι παντρεύονται, μένουν στα χωριά και δημιουργούνται καινούριες οικογένειες.

Οι περισσότεροι από τους κατοίκους είναι ξενοδοχοϋπάλληλοι και αγρότες ενώ υπάρχουν και ελεύθεροι επαγγελματίες που μετακινούνται προς την πόλη.
Η περιοχή δέχεται πολλούς ημερήσιους τουρίστες, που σταματούν και θαυμάζουν τα παλιά ιταλικά κτήρια στο Σανατόριο της Ελεούσας, το σιντριβάνι στην πηγή της Κοσκινιστής, το εξωκκλήσι του Αγίου Νικολάου στο Φουντουκλί του 14ου αιώνα, καθώς και την αγία Ελεούσα με την ιστορική και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Για την εξυπηρέτησή τους, υπάρχει αναψυκτήριο στη Διμυλιά και ταβέρνα στην Ελεούσα.

Οι επισκέπτες μπορούν επίσης να δουν το μάγγανο (παλιό ελαιοτριβείο) στη Διμυλιά, να παραβρεθούν στη γιορτή καρυδιού που φέτος θα πραγματοποιηθεί στις 2 Οκτωβρίου, στο πανηγύρι της παναγίας Ελεούσας στις 7 Σεπτεμβρίου και να προσκυνήσουν στο μοναστήρι του Άη Γιάννη στη Διμυλιά, όπου επίσης γίνεται πανηγύρι. Μπορεί επίσης να παρατηρήσει το γκιζάνι το μικρό ενδημικό ψάρι στην κρήνη της Κοσκινιστής, και να επισκεφτεί τον καρυδώνα που δημιουργήθηκε σε χώρο της εκκλησίας δίπλα στο δημοτικό σχολείο της Διμυλιάς κατόπιν συνεργασίας του Πολιτιστικού Συλλόγου με την κοινότητα.

Το... καμάρι των κατοίκων της περιοχής όμως, είναι το γήπεδο στο οποίο τοποθετήθηκε φυσικός χλοοτάπητας, με συντονισμένες ενέργειες και προσπάθειες του προέδρου και της διοίκησης της ομάδας ποδοσφαίρου, καθώς και των εθελοντών των δύο χωριών. Μάλιστα, τον επόμενο μήνα θα τοποθετηθεί από την περιφέρεια και ο φωτισμός, ενώ έχουν δημιουργηθεί και νέα αποδυτήρια. Μάλιστα, με μέριμνα της ομάδας, περίπου 30 παιδιά συμμετέχουν δωρεάν στην ακαδημία μικρών παιδιών.

Σε ό,τι αφορά την εκτέλεση έργων, η επέκταση του κοιμητηρίου, ένα μακροχρόνιο αίτημα των κατοίκων, θα ξεκινήσει να υλοποιείται εντός του Σεπτεμβρίου, αναφέρει ο κ. Σαρούκος και προσθέτει: «προσπαθούμε να ανακαινίσουμε τα σχολεία μας. Πριν δύο χρόνια αλλάξαμε στο νηπιαγωγείο το δάπεδο και εντός των ημερών θα ξεκινήσουν έργα για νέες τουαλέτες. Στο δημοτικό κάναμε ελαιοχρωματισμούς, στο ολοήμερο θα μπουν νέα πλακάκια ενώ θα φτιαχτεί και η μόνωση. Έχουμε επίσης σε εξέλιξη τη συντήρηση του κτηρίου της κοινότητας με διάφορες εργασίες και παρεμβάσεις».

Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως έκανε επίσης γνωστό, έχουν γίνει ενέργειες προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ώστε να παραχωρηθεί στην κοινότητα ο χώρος με το ξύλινο κιόσκι στη Διμυλιά που παλαιότερα λειτουργούσε ως αναψυκτήριο. Μάλιστα, υπάρχει θετική απάντηση και αναμένεται η ολοκλήρωση των διαδικασιών. Υπάρχει η σκέψη να δημιουργηθεί εκεί ένα πολιτιστικό κέντρο στο οποίο θα τοποθετηθεί και ο ιστορικός καταρράκτης ξύλων που αποκτήθηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού.

Με αυτό τον τρόπο θα αναδειχτεί η ιστορία των χωριών Διμυλιάς και Ελεούσας, καθώς έχει συγκεντρωθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό το οποίο θα εκτεθεί. Έτσι, θα παρουσιαστεί η ιστορία των ξυλοκόπων εκείνης της εποχής οι οποίοι με αυτό το εργαλείο έκοβαν τα ξύλα από τον Προφήτη Ηλία κατά την ιταλοκρατία, το χωριό διέθετε τότε τους καλύτερους ξυλοκόπους που είχαν έρθει από τη βόρεια Ιταλία και έμεναν εκεί δημιουργώντας το ιταλικό χωριό Campo Chiaro.

Η κοινότητα όμως, έχει βάλει και έναν άλλο υψηλό στόχο: να πάρει τα ακίνητα του παλιού Σανατορίου στην Ελεούσα και για τον λόγο αυτό σκοπεύει να καταθέσει αίτημα στο ΤΑΙΠΕΔ όπου και ανήκουν.

Αναφερόμενος σε αυτή την πρωτοβουλία ο κ. Σαρούκος, δήλωσε τα εξής: «Παράλληλα γίνονται ενέργειες για να πάρουμε στην ιδιοκτησία μας τα κτήρια του παλιού Σανατορίου. Δημιουργήσαμε μία ομάδα ανθρώπων του πολιτισμού, των γραμμάτων, της τέχνης, της τηλεόρασης. Τώρα γίνεται μελέτη από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου σε συνεργασία και με άλλα πανεπιστήμια, και τον άλλο μήνα θα είμαστε έτοιμοι για να καταθέσουμε στο δημοτικό συμβούλιο την πρότασή μας», σημειώνεται ότι το ταμείο έβγαλε παλαιότερα τα κτήρια σε πλειστηριασμό, αλλά δεν βρέθηκε ενδιαφερόμενος για να τα αξιοποιήσει.
Τέλος, ο πρόεδρος της κοινότητας μίλησε και για τα προβλήματα που υπάρχουν ξεκινώντας από τον προβληματισμό που δημιουργεί ο υπερπληθυσμός των ελαφιών. Μάλιστα, όπως είπε, ο δρόμος προς τη Διμυλιά είναι πάρα πολύ επικίνδυνος, καθώς έχουν γίνει πάρα πολλά ατυχήματα.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην αγροτική οδοποιία εκφράζοντας την ελπίδα ότι σύντομα θα ξεκινήσει το έργο που έχει ήδη καθυστερήσει.
Καταλήγοντας, ο πρόεδρος της Διμυλιάς-Ελεούσας υπογράμμισε ότι υπάρχει μία καλή συνεργασία με όλους τους φορείς και συλλόγους του χωριού όπως ο Αθλητικός και ο Πολιτιστικός Σύλλογος και οι Εκκλησιαστικές Επιτροπές ενώ αναφέρθηκε και στην ίδρυση της Εθελοντικής Ομάδας Διμυλιάς-Ελεούσας που θα λειτουργεί ως παράρτημα της ΕΘΟΜΑΚ Σαλάκου, κάνοντας καθαρισμούς και επιβλέποντας το υπέροχο δάσος της περιοχής για περιστατικά φωτιάς. Μάλιστα, όπως τονίζει, η Ελεούσα είναι το πιο πράσινο χωριό στο νησί ενώ μέσα στον οικισμό βρίσκονται 468 πεύκα.

Η καθημερινότητα αντιμετωπίζεται σε καλά επίπεδα ενώ πρόβλημα υδροδότησης δεν υπάρχει στην περιοχή καθώς η Διμυλιά και ο οικισμός της Ελεούσας υδροδοτούνται από γεώτρηση και από την πηγή της Κοσκινιστής. Μάλιστα, το νερό εκεί, αν και είναι σε τόσο μεγάλες ποσότητες, δεν αξιοποιείται και χάνεται στα χωράφια. Σημειώνεται ότι προ ετών, η πόλη της Ρόδου υδροδοτούνταν από το δίκτυο της Ελεούσας.