Οι εξελίξεις τρέχουν...

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Θανάσης Καραναστάσης

Είναι το γνωστό δημοσιογραφικό κλισέ.
Πράγματι, τα γεγονότα έρχονται το ένα πίσω από το άλλο και μεταδίδονται τη στιγμή που συμβαίνουν χάρις στα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα. Διαγράφουν τον κύκλο τους στη δημόσια σφαίρα και καταλήγουν στη... χωματερή της ενημέρωσης.
Για να γίνω πιο κατανοητός: το ένα γεγονός «μπαζώνει» το άλλο και όλα μαζί βυθίζονται στη λήθη.

Πόσοι θυμούνται σήμερα, για παράδειγμα την Πισπιρίγκου, τον φόνο του Άλκη Καμπανού ή άλλες τέτοιες περιπτώσεις; Ελάχιστοι. Οι ενεργοί δημοσιογράφοι βέβαια, αν τα γεγονότα έχουν κάποια σύνδεση.Τέτοιο αρχείο εγώ δεν διαθέτω, αλλά ούτε και το χρειάζομαι. Έρχονται όμως κάποιες στιγμές που με «τρώει» να σχολιάσω ορισμένα γεγονότα πριν αυτά ξεχαστούν τελείως.

Αυτό κάνω σήμερα αναφέροντας τρία-τέσσερα γεγονότα που μας απασχόλησαν τον προηγούμενο μήνα.

Η αλληλεγγύη
Βγήκαν οι Γερμανοί και ζήτησαν αλληλεγγύη από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες για να αντιμετωπίσουν την ενεργειακή κρίση. Ωραίο ανέκδοτο. Γιατί, όταν άλλες χώρες αντιμετώπιζαν προβλήματα, ποτέ δεν εκδήλωσαν αλληλεγγύη απέναντί τους.
Ήξεραν μόνο να επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες, στηρίζοντας πάντα τα δικά τους συμφέροντα. Επί πολλά χρόνια έκαναν χρυσές δουλειές με το φθηνό ρωσικό αέριο.

Παρήγαγαν ανταγωνιστικά προϊόντα και έκαναν τεράστιες εξαγωγές εις βάρος των οικονομιών των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Μετέτρεψαν την Ευρωπαϊκή Ένωση σε γερμανική Ευρώπη και τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν συμφωνούν αυτοί.
Ξαφνικά βρήκαν μπροστά τους μεγάλα ζόρια και απαιτούν αλληλεγγύη από τους άλλους. Αλλά, όπως λέει μια παροιμία «βρήκαν κάμπο και πηλαλούν».

Γκρίζοι Λύκοι
Ο Μπαχτσελί, αυτό το καμάρι της Τουρκίας, βγήκε και μας έδειξε έναν χάρτη που του είχαν δωρίσει «οι γκρίζοι λύκοι» με κόκκινο χρωματισμένο το μισό Αιγαίο και την Κρήτη.
Αν αυτοί έχουν «γκρίζους λύκους», εμείς έχουμε «καφέ αρκούδες» που κι αυτές δαγκώνουν.
Να τους το πούμε κάποτε αυτό.

Να κάνουμε και κάτι άλλο: να τους στείλουμε ένα δικό μας χάρτη με βαμμένα γαλανά τα μικρασιατικά παράλια και τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας και να τους πούμε, ότι αυτή είναι η δική μας «Γαλάζια Πατρίδα». Είναι αυτές οι περιοχές όπου επί 3.000 χρόνια αναπτύχθηκε ένας με οικουμενική διάσταση ανυπέρβλητος πολιτισμός. Ζουν επί 600 χρόνια σ’ αυτά τα χώματα και από τον πολιτισμό τους δεν διδάχτηκαν τίποτα. Τα δικά τους ιστορικά επιτεύγματα είναι οι γενοκτονίες και ο εξισλαμισμός ορισμένων βαλκανικών πληθυσμών. Να πάψουμε να είμαστε ευγενικοί απέναντι σ’ αυτούς τους άξεστους.

Ο Ντράγκι
Ο Μάριο Ντράγκι είναι σοβαρός άνθρωπος και ικανότατος τεχνοκράτης. Το έδειξε όταν διοικούσε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η «πρωθυπουργοποίησή» του, ήταν λαχείο για τους Ιταλούς. Τράκαρε όμως πάνω στο «κίνημα» ενός Καραγκιόζη και αναγκάστηκε να παραιτηθεί.

Τώρα ετοιμάζονται να κυβερνήσουν τη χώρα μια πρώην μπαργούμαν (Μελόνι), κι ένας πρώην διασκεδαστής σε κρουαζιερόπλοια (Μπερλουσκόνι). Οι ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί. Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν πολλοί τσαρλατάνοι στην ήπειρό μας.

Ο Γκορμπατσόφ
Πριν από λίγες ημέρες έφυγε από τη ζωή ο Μ. Γκορμπατσόφ, ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.
Πολλοί τον αγάπησαν και άλλοι τόσοι τον μίσησαν γιατί τον θεώρησαν υπεύθυνο για την κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος. Με ή χωρίς τον Γκορμπατσόφ όμως, το καθεστώς αυτό θα κατέρρεε, όπως και συνέβη. Ένα προειδοποιητικό σήμα γι’ αυτή την εξέλιξη είχε δώσει το 1987 ένας νεαρός Γερμανός, ο οποίος μπήκε με το αεροπλάνο του στον εναέριο χώρο της χώρας, χωρίς να τον πάρουν χαμπάρι οι σοβιετικές αρχές και προσγειώθηκε στην Κόκκινη Πλατεία, έξω από το Κρεμλίνο!

Στον εκλιπόντα πιστώνεται το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η ατυχία ήταν ότι τον διαδέχτηκε ο Μπόρις Γέλσιν! Υ.Γ. Στις φετινές πυρκαγιές ακουγόταν κατά κόρον η λέξη «οριοθέτηση».

Οι πυροσβέστες προσπαθούν να «οριοθετήσουν» τη φωτιά, «οριοθετήθηκε» η φωτιά κ.ο.κ. Η απορία μου είναι πώς οριοθετείται μια πυρκαγιά. Τοποθετούν «πασσαλάκια» γύρω-γύρω ή την περικυκλώνουν με τη γνωστή ερυθρόλευκη κορδέλα; Νομίζω, ότι πολλοί δεν έχουν καλή σχέση με τις λέξεις.