Ιατρείο για τη φροντίδα αδέσποτων ζώων στο Κυνοκομείο Ρόδου
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1029 ΦΟΡΕΣ
Στην τελική ευθεία βρίσκεται το ιατρείο ζώων συντροφιάς που θα λειτουργεί καθημερινά στο Δημοτικό Κυνοκομείο Ρόδου για τη φροντίδα των εγκαταλελειμμένων και αδέσποτων ζώων.
Οι εργασίες για τη διαμόρφωση ειδικού χώρου που θα στεγάσει το ιατρείο έχουν ολοκληρωθεί και ο δήμος βρίσκεται τώρα στη διαδικασία αναζήτησης κτηνιάτρου και ενός βοηθητικού υπαλλήλου που θα στελεχώσουν το ιατρείο και θα παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες φροντίδας σε ζώα.
Η σχετική προκήρυξη έχει ήδη δημοσιευθεί στο «Διαύγεια» από τον Αναπτυξιακό Οργανισμό δήμου Ρόδου «Κολοσσός 2047» και οι ενδιαφερόμενοι έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν αιτήσεις έως και τη Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου.
Σημειώνεται πως φέτος το καλοκαίρι στο κυνοκομείο πραγματοποιήθηκαν εργασίες ανακαίνισης με σκοπό την αναβάθμιση της δομής, η οποία όμως συνεχίζει να αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα χώρου καθώς αδυνατεί να φιλοξενήσει τα δεκάδες ζώα που εγκαταλείπουν καθημερινά οι πολίτες.
Όπως αναφέρει η εντεταλμένη δημοτική σύμβουλος πρωτογενούς τομέα δήμου Ρόδου, κ. Ευδοκία Αποστολίδη-Πάττα, το φαινόμενο έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή στο Κυνοκομείο να φιλοξενούνται 300 περίπου ζώα όταν υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο μέγιστος αριθμός ζώων δεν θα έπρεπε να ξεπερνάει τα 150.
Aναλυτικά, η κ. Αποστολίδη – Πάττα, σε ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναφέρει τα εξής:
«Δυστυχώς έχουν ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό οι εγκαταλείψεις των ζώων...
Ανεξέλεγκτες γέννες, εγκαταλείψεις, κυνηγοί.
Όταν δεν τα χρειάζονται τα αφήνουν στο δρόμο και δυστυχώς δεν θέλουν να καταλάβουν ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα...
Δεν παίρνω ζωάκι αν δεν μπορώ.
Δεν αγοράζω αλλά υιοθετώ από το Δημοτικό Κυνοκομείο.
Πόσο κακό κάνουμε...
Το Δημοτικό Κυνοκομείο του δήμου Ρόδου δεν μπορεί να φιλοξενήσει πλέον αλλά ζώα και δεν είναι βάσει νόμου πλέον αυτή η χρήση του...
Είναι χώρος φιλοξενίας για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς όπου εκεί περιθάλπονται και επιστρέφουν στο μέρος όπου τα έχουμε περισυλλέξει...
Έχετε δει ποτέ τα μάτια ενός γέρικου εγκαταλελειμμένου ζώου όταν φτάσει πια η στιγμή να πεθάνει;
Εγώ πάντως στη συγκεκριμένη στιγμή στεναχωρήθηκα πάρα πάρα πολύ...
Και ξέρετε γιατί...
Προσπαθούμε. και χρειάζεται να προσπαθούμε όλοι...
Ας το κάνουμε επιτέλους πράξη...».