Γιώργος Ζαχαριάδης: Το ιστορικό της Σύμβασης για τη Mεσαιωνική Πόλη

Γιώργος Ζαχαριάδης: Το ιστορικό της Σύμβασης για τη Mεσαιωνική Πόλη

Γιώργος Ζαχαριάδης: Το ιστορικό της Σύμβασης για τη Mεσαιωνική Πόλη

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1498 ΦΟΡΕΣ

Ποιοι πρωτοστάτησαν για να γίνουν τα έργα

Γράφει ο δημοσιογράφος
Γιώργος Ζαχαριάδης

 

Δικαιολογημένος ο πανηγυρισμός για την Προγραμματική Σύμβαση που αφορά τη Μεσαιωνική Πόλη,αλλά υπάρχει και η προϊστορία της. Που δεν πρέπει να την ξεχνούμε και να δούμε γιατί και πώς δεν προχώρησε και χρειάστηκαν να περάσουν 39 ολόκληρα χρόνια από τότε που κάποιοι (έχουν όνομα και ρόλο) την ονειρεύτηκαν και τη σχεδίασαν, με αποτέλεσμα να ξαναζωντανέψει μια περιοχή που έσβηνε...

Εχουμε, λοιπόν, και λέμε:

Η πρώτη Προγραμματική Σύμβαση για τη Μεσαιωνική Πόλη έγινε το 1984 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ύστερα από προτροπή της υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη προς τον υπουργό Εσωτερικών Γιώργο Γεννηματά και τη νομοθετική προετοιμασία είχε αναλάβει ο Αλέκος Παπαδόπουλος.

Επρόκειτο για μια ανατρεπτική τομή κατεστημένων δομών που άνοιξε και της συμμετοχής του δήμου Ρόδου στη διαφύλαξη και ανάδειξη του σπουδαίου μνημείου της Μεσαιωνικής Πόλης.

Δήμαρχος ήταν ο Σάββας Καραγιάννης (τότε ΠΑΣΟΚ) που ανέλαβε το δύσκολο και πρωτοποριακό έργο για το οποίο υπήρχε συγκεκριμένη ετήσια επιχορήγηση από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠΑ) ,συγκεκριμένη συμμετοχή του Δήμου με εκτελεστικές αρμοδιότητες, αλλά και του υπουργείου Παιδείας, του ΕΟΤ, του ΥΠΕΧΩΔΕ κ.α.

Παράλληλα (και με την ευκαιρία της Διάσκεψης Κορυφής της ΕΟΚ) έγιναν σημαντικές παρεμβάσεις στο Μέγαρο των Ιπποτών, όπως επίσης και άλλα σημαντικά έργα, όπως π.χ. το Θέατρο της Μεσαιωνικής Πόλης με τη συμβολή κυρίως του υπουργείου Πολιτισμού, πάντοτε με τη μοναδική Μελίνα Μερκούρη!..

Η σύμβαση προέβλεπε ακόμη επεμβάσεις σε ακίνητα του ΤΑΠΑ τα οποία ήσαν μισθωμένα σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα και αφορούσαν π.χ. στεγανοποιήσεις σε στέγες,κατασκευές τουαλετών κ.α. που άλλαξαν τις συνθήκες ζωής των κατοίκων που ένιωθαν για πρώτη φορά θαλπωρή και φροντίδα από το Κράτος. Τότε στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ και ο δήμος ήταν «πράσινος»!...

Ακολουθεί ένα σπουδαίο γεγονός για τη Ρόδο. Ο αείμνηστος Ηλίας Κόλλιας ετοίμασε το φάκελο για την υπαγωγή της Ρόδου στις πόλεις της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς του καταλόγου της UNESCO και υποβλήθηκε από τη Μελίνα Μερκούρη, η οποία και τελικά πέτυχε να συμπεριληφθεί !

Αυτό έδωσε τεράστια ώθηση στη Ρόδο και μάλιστα στο συστατικό συνέδριο του Οργανισμού των Πόλεων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1993 εκ μέρους του δήμου Ροδίων και του τότε δημάρχου Μάνου Κόκκινου συμμετείχε ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Φώτης Κωστόπουλος.

Το 1994 με κυβέρνηση και πάλι ΠΑΣΟΚ υπογράφεται νέα αυτοτελής Προγραμματική σύμβαση για τα υπόγεια δίκτυα της Μεσαιωνικής Πόλης με συμμετοχή του ΥΠΕΧΩΔΕ, (με φορέα εκτέλεσης τη ΔΕΠΟΣ), του φήμου, της ΔΕΥΑΡ, της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και το 1998 επί δημαρχίας Γιώργου Γιαννόπουλου η σύμβαση αναμορφώνεται με τη συμμετοχή και της δημοτικής επιχείρησης ΑΔΕΚΤ για να εκτελέσει τα έργα.

Στο 60% της Μεσαιωνικής Πόλης εκτελούνται έργα αποχέτευσης, ύδρευσης, υπογείωσης του ηλεκτρονικού δικτύου και των τηλεφωνικών γραμμών ακόμη και καλωδιακής τηλεόρασης, ενώ αποκαθίστανται και τα χοχλακόστρωτα οδοστρώματα.

Το 2003 η Ρόδος φιλοξενεί το συνέδριο των Πόλεων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τις εργασίες του οποίου κήρυξε ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος, ενώ γίνονται και τα εγκαίνια του «Νεστορίδειου» (που είχε δωρίσει στον δήμο η Πάολα Νεστορίδου ) και είχε μετατραπεί σε Πινακοθήκη με τη χρηματοδότηση των έργων από το υπουργείο Εσωτερικών με υπουργό τον Κώστα Σκανδαλίδη.

Στο συνέδριο αυτό ο δήμαρχος Ρόδου Γιώργος Γιαννόπουλος εκλέγεται πρόεδρος του Οργανισμού των Πόλεων Πολιτιστικής Κληρονομιάς και επανεκλέγεται το 2005 σε παγκόσμια αναγνώριση του έργου που γινόταν στο σπουδαίο μνημείο της Μεσαιωνικής Πόλης.

Και έρχεται «το σωτήριον έτος» 2004. Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία και υπουργός Πολιτισμού ο αλήστου μνήμης Μιχάλης Λιάπης (γνωστός από την υπόθεση με τις πινακίδες του αυτοκινήτου του). Η σύμβαση λήγει ,αλλά δεν την ανανεώνει , προφανώς επειδή ο δήμος είναι «πράσινος»!..

Ακολουθεί η δημαρχία Χατζή Χατζηευθυμίου που τοποθετεί τη σύμβαση στο... ψυγείο και δυστυχώς δεν καταβλήθηκε καμιά προσπάθεια να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί το έργο των υπογείων δικτύων.

Οι επόμενοι δήμαρχοι (Στάθης Κουσουρνάς και Φώτης Χατζηδιάκος) προσπάθησαν να την ανασύρουν , αλλά και αυτοί βρήκαν εμπόδια γιατί είναι «πράσινοι»!...

Για την μη ανανέωση της Σύμβασης υπάρχουν ευθύνες. Και της κυρίας Μενδώνη που υπηρέτησε -επί πολλά χρόνια στο υπουργείο Πολιτισμού επί ΠΑΣΟΚ και τώρα μεταπήδησε στη Νέα Δημοκρατία.

Και με την ευκαιρία: Χαιρόμαστε για τη Σύμβαση, αλλά δεν βλέπουμε να λέγεται και καμιά κουβέντα για την επιστροφή στη Ρόδο ενός ποσοστού από τις εισπράξεις των αρχαιολογικών χώρων. Τουλάχιστον, για να... ξεχορταριάσουν τα τείχη της Μεσαιωνικής Πόλης...

(Το σχόλιο αυτό έπρεπε να το γράψει η νομαρχιακή επιτροπή του ΠΑΣΟΚ. Και εάν δεν ήξερε, ας ρώταγε!...).

Διαβάστε ακόμη

Ηλίας Καραβόλιας: Το μέλλον που δεν βλέπουμε

Γιάννης Παρασκευάς: Μία βόλτα στη Λίνδο

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες