Αγ. Ξάνθης: Η «Μύρτις» και η «Αυγή», δύο κορίτσια από το μακρύ παρελθόν περιμένουν να έλθουν στο νησί της Ιστορίας και του Κολοσσού

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Αγαπητός Ξάνθης
Αρχιτέκτονας

Όταν πριν λίγες ημέρες γράφαμε για τη «Μύρτιδα» το κορίτσι που συμπεριλαμβανόταν στα περίπου 50 χιλ. θύματα του φονικού λοιμού της Αθήνας το 430 π.χ και με αριστοτεχνικό τρόπο αναβίωσε η προτομή της από την επιστημονική ομάδα του καθηγητή οδοντιατρικής κ. Μανόλη Παπαγρηγοράκη και οφείλει άμεσα να φιλοξενηθεί στη Ρόδο και τα σχολεία της ως δείγμα ιστορίας και πολιτισμού, είχαμε τη δική μας σκοπιμότητα.

Το συγκεκριμένο πρόσωπο έχει ανακηρυχθεί «Φίλος των στόχων της Χιλιετίας» από τον ΟΗΕ!
Η πρωτογενής παρουσία της έγινε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στο πλαίσιο του μαθήματος του μεταπτυχιακού προγράμματος «αρχαίο θέατρο: εκπαιδευτικές και φιλολογικές προσεγγίσεις» του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών, υπό την εισήγηση του υπεύθυνου καθηγητή κ. Σπύρου Συρόπουλου.

Διαβάζοντας ακόμη περισσότερο γι’ αυτό το εγχείρημα διακρίναμε τα σπουδαία βήματα της ερευνητικής ομάδας του κ. Παπαγρηγοράκη. Τα πρώτα σκιρτήματα τέτοιας έρευνας έρχονται το 1980 και συνεχίζουν και μέχρι και σήμερα έντονα και εκπαιδευτικά.

Ουσιαστικά επιχειρείται ένα αμάλγαμα μεταξύ γνώσης της αρχαιότητας και της μελέτης της σημερινής κατάστασης σε στάδιο συγκρισιμότητας για να μπορούν να εξαχθούν κάποια συμπεράσματα, που μπορούν να αποδώσουν την αλόγιστη χρήση του πλανήτη από τον άνθρωπο και την πρόθεση συνύπαρξης με τη φύση και την ιστορία.

Το ταξίδι για την επιστημονική Ομάδα έχει βάση την ανάπλαση ιστορικών προσώπων. Έτσι ο «άρχοντας της Ασίνης» χαράσσει την πρώτη πλεύση μελέτης του αρχαιολογικού σκελετικού υλικού από τη Μαρώνεια και παράλληλα με τη μελέτη υλικού από τη Μεσοελλαδική εποχή του 1900 π.χ από τη Φωκίδα, μέχρι τους κλασικούς χρόνους δείχνουν τα σχετικά ερεθίσματα.

Στο πλαίσιο αυτό έρχεται και η «Αυγή» μια γυναίκα του 7.000 π.χ που βρέθηκε στο σπήλαιο της Θεόπετρας στα Τρίκαλα όπου και λαμβάνει το συμβατό όνομά της λόγω της «αυγής του πολιτισμού», από τον «νονό» της, αρχαιολόγο κ. Ορέστη Αποστολίκα. Είναι η εποχή που το άτομο από τροφοσυλλέκτης γίνεται τροφοκαλλιεργητής.

Η «Αυγή» παρουσιάζεται το 2018, στο Μουσείο της Ακρόπολης σε ακολουθία της «Μύρτιδας» του 11χρόνου κοριτσιού που χάθηκε από τυφική σαλμονέλα της τότε ελληνιστικής εποχής η οποία εκτέθηκε προγενεστέρα, το 2010.

Ουσιαστικά αποτελούν δυο πρόσωπα που ακόμη και σήμερα «μιλούν» με την αναπλαστική τους μορφή για τη ζωή τους, τα βάσανά τους ή τις χαρές τους.
Οι «επισκέψεις» των δύο πρόσωπων έχουν αφήσει εποχή για το Μουσείο της Ακρόπολης αναβιώνοντας παρουσίες της βαθιάς ιστορίας και που ξεφυλλίζουν νοήματα και συνθήματα που μέχρι και σήμερα είναι επίκαιρα.

Και μετά τη Μύρτιδα και την Αυγή, τι μπορεί να προκύψει;, είναι ένα ερώτημα που τέθηκε στον ερευνητή.
Απαντάει ο άοκνος κ. Παπαγρηγοράκης «Επίκειται η ανάπλαση της τρίτης κόρης, της μικρής Φερέας Ηδύλης, κοριτσάκι περίπου πεντέμισι χρόνων που βρέθηκε στις Φορές της Μαγνησίας σε ασύλητο κιβωτιόσχημο τάφο του 5ου αιώνα π.Χ», και συνεχίζει ο επιστήμονας για την πρόθεση οργάνωσης ενός “Summer School” για την επιμόρφωση αναπλάσεων προσώπων με τη βοήθεια του εξειδικευμένου Σουηδού γλύπτη Οσκαρ Νίλσον.

Αλλά η σπουδαία επιστημονική ομάδα των-μικρών θαυμάτων- των: «Αυγής και Μύρτιδας» σχεδιάζει έτι περαιτέρω. Να παρουσιάσει ένα project που θα αφορά τα άτομα με αναπηρία και πώς αυτά μπορούν να έχουν την ίδια προσβασιμότητα με τα άλλα στους μουσειακούς-εκπαιδευτικούς χώρους και δεύτερον να επιχειρηθεί η σύνταξη ενός «μικροβιακού χάρτη» της εποχής του Πελοποννησιακού Πολέμου (431-404 π.Χ.).

Ακόμη σκέπτεται συμπληρωματικά να σχεδιάσει την ανάπλαση ενός ανδρός και μιας γυναίκας που έζησαν την ίδια περίπου εποχή με τη Μύρτιδα (το 430 π.Χ.).
Όπως και να έχει, ο κ. Παπαγρηγοράκης με την ολιγόωρη παρουσία του στη Ρόδο, απέδειξε την Ελλάδα της υπερηφάνειας και του γοήτρου που δεν σταματάει να ερευνά, να δημιουργεί, να εξαπατά μεθοδικά τη μαλθακότητα και να βλέπει μόνο μπροστά μαζί με τη δημιουργία.

Από όλα τα προαναφερόμενα προκύπτει η πρόκληση της έλευσης των -μικρών θαυμάτων-: «Αυγής και της Μύρτιδας» στο νησί της Ρόδου, που «μυρίζει» ιστορία και πολιτισμό, όποια πέτρα και να σηκώσεις.

Το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης –Νεστορίδειο Μέλαθρο ή όποιος άλλος τοπικός φορέας έχει το σθένος να ανταπεξέλθει στην πρόσκληση, θεωρούμε ότι θα είναι επ’ ωφελεία της Ρόδου αλλά και της μεγάλης ζεστής αγκαλιάς στα μηνύματα ειρήνης και συνύπαρξης στο βίαιο τούτο κόσμο.
Η Ρόδος μπορεί, εμείς το θέλουμε…τα «κορίτσια» περιμένουν!!

Υ.Γ. Χαιρόμαστε που η διοίκηση του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου-Νεστορίδειο Μέλαθρο είναι στη διάθεση φιλοξενίας των «σημαντικών γυναικών» μετά από συνεννόηση με τον δημιουργό-επιστήμονα για το κοινό του νησιού και τον μαθητικό του κόσμο.