Yπογράφεται τη Δευτέρα η σύμβαση για την αποκατάσταση του Εθνικού Θεάτρου

Rodiaki NewsRoom

Υπογράφεται την ερχόμενη Δευτέρα 12 Ιουνίου η εργολαβική σύμβαση για το έργο της Αποκατάστασης και Επαναλειτουργίας του Εθνικού Θεάτρου Ρόδου που θα εκτελεστεί από την εταιρεία «ΠΙ ΕΝΤ ΣΙ ΝΤΙΒΕΛΟΠΜΕΝΤ ΤΕΧΝΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» (P&C DEVELOPMENT S.A.)

Τη σύμβαση θα υπογράψουν ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, Γιώργος Χατζημάρκος, ο δήμαρχος Ρόδου, Αντώνης Καμπουράκης και ο εκπρόσωπος της αναδόχου εταιρείας που ανέλαβε το έργο.

Το έργο είχε συνολικό προϋπολογισμό 17.235.000 ευρώ χρηματοδοτείται με το ποσό των 16.800.000 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24% από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, με το ποσό των 400.000 ευρώ από την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και με το ποσό των 35.000 ευρώ από το Δήμο Ρόδου.

Η εταιρεία «ΠΙ ΕΝΤ ΣΙ ΝΤΙΒΕΛΟΠΜΕΝΤ ΤΕΧΝΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» (P&C DEVELOPMENT S.A.) που έχει αναδειχτεί στο διαγωνισμό προσέφερε έκπτωση σε ποσοστό 0,26% για το έργο ύψους 13.899.193,55 ευρώ χωρίς ΦΠΑ, με αποτέλεσμα η προσφορά να έχει διαμορφωθεί στο ποσό των 13.864.050,60 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Δηλαδή η έκπτωση που προσφέρθηκε ήταν της τάξης των 35.000 ευρώ.

Το έργο αφορά στην ολοκλήρωση των μελετών εφαρμογής και την εκτέλεση όλων των εργασιών (οικοδομικών, ηλεκτρομηχανολογικών κλπ) για την πλήρη αποκατάσταση του μνημείου, ώστε να είναι έτοιμο για λειτουργία ως κέντρο πολιτισμού, ανοικτό για το κοινό, με αίθουσες θεάτρου (λυρικού και πρόζας), χορού και μουσικής, αίθουσες μόνιμων και περιοδικών εκθέσεων, χώρους πολλαπλών χρήσεων, πωλητήριο και χώρο αναψυχής σύμφωνα με τις εγκεκριμένες οριστικές μελέτες.

Το Εθνικό Θέατρο της Ρόδου, εγκαινιάσθηκε το 1937 ως θέατρο Giacomo Puccini. Σχεδιάστηκε από τον νεαρό αρχιτέκτονα Αρμάντο Μπερναμπίτι και αποτελεί δείγμα «ορθολογιστικής αρχιτεκτονικής» κατά τους ειδικούς.

Οι επιβλητικοί καμπύλοι γωνιακοί όγκοι του, τα γραμμικά ανοίγματα, οι πρωτοποριακές τεχνολογικές καινοτομίες όπως το σύστημα των τεσσάρων αφαιρούμενων μεγάλων φωταγωγών οροφής που μετέτρεπαν τα καλοκαίρια τον κλειστό χώρο σε ημιυπαίθριο επιτρέποντας την πραγματοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων τα ζεστά βράδια, η εξαιρετική ακουστική του, η άρτια διαρρύθμιση της σκηνής (25 μέτρα βάθος και 16 μέτρα ύψος) ώστε να φιλοξενεί με άνεση διάσημες όπερες με σύστημα χειροκίνητης εναλλαγής σκηνικών και αυλαίας, τα ενδοδαπέδια φρεάτια εξαερισμού στον ευρύτερο χώρο της πλατείας και κάτω από τα καθίσματα, είχαν αφήσει εποχή.

Το πρώτο έργο που ανέβηκε στην τεράστια για τα δεδομένα της χώρας σκηνή του, ήταν η όπερα Μαντάμ Μπάτερφλάι του Τζιάκομο Πουτσίνι τον Μάιο του 1937.Το 1965 περνά στην κυριότητα του δήμου και λειτουργεί σαν κινηματογράφος μέχρι το 1969. Επί χούντας το 1969 με τη δικαιολογία επισκευής, η οποία κράτησε μέχρι το 1982, ξοδεύτηκαν ένα σωρό χρήματα με μόνο αποτέλεσμα να μειώσουν τη μοναδική ηχητική του θεάτρου.

Κατεδάφισαν τη γαλαρία που εξυπηρετούσε τους θεατές του φτωχού βαλαντίου και την ένωσαν με τα θεωρεία. Έκλεισαν μόνιμα την ανοιγόμενη κινητή στέγη που εξυπηρετούσε τις καλοκαιρινές παραστάσεις, αχρήστευσαν τους υπάρχοντες αγωγούς εξαερισμού και τους αντικατέστησαν με καινούργιους για κλιματισμό. Το μόνο που χρειαζόταν τότε, ήταν η αντικατάσταση των καθισμάτων της πλατείας. Το 1982 λειτούργησε ξανά σαν κινηματογράφος.

Ο «Φον Δημητράκης» από το ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου έμελλε να είναι μία από τις τελευταίες παραστάσεις στην κεντρική σκηνή του θεάτρου. Η τελευταία μουσική παράσταση δόθηκε το 2005 και έκτοτε το μνημείο έκλεισε, με τα γνωστά αποτελέσματα που βλέπουμε όλοι σήμερα.