Αλ. Χατζηιωάννου: Αχ Ρόδος μου, Αχ Ελλάδα

Αλ. Χατζηιωάννου: Αχ Ρόδος μου, Αχ Ελλάδα

Αλ. Χατζηιωάννου: Αχ Ρόδος μου, Αχ Ελλάδα

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 2534 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο
Αλέξανδρος Χατζηιωάννου

 

Δεν υπάρχουν λόγια όταν βλέπεις το νησί σου να καίγεται. Είμαι πολύ λυπημένος και πολύ ανήσυχος, παρόλο που παρακολουθώ από μακριά την τρέχουσα κατάσταση στη Ρόδο.

Όταν ξεκίνησε αυτή η κόλαση, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ την έκταση που θα έπαιρνε. Εν τω μεταξύ, σχεδόν ολόκληρη η πυκνοφυτεμένη γραμμή ζωής του νησιού, ο πράσινος πυρήνας, από τον Προφήτη Ηλία μέχρι τη θάλασσα στο Γεννάδι/Λίνδος, στα ανατολικά, έχει καεί ή καίγεται. Χωριά και ξενοδοχεία εκκενώθηκαν γιατί η φωτιά δε σταμάτησε σε αυτά.

Για περισσότερο από μία εβδομάδα, η ήδη εξαντλημένη πυροσβεστική, ο Ερυθρός Σταυρός, ξένοι υποστηρικτές και πάνω απ' όλα οι πολίτες του νησιού, δίνουν μάχη με τη φωτιά.

Ο άνεμος και οι υψηλές θερμοκρασίες δε βοηθούν ιδιαίτερα, ούτε οι αρχές και η κυβέρνηση. Έχω τον μεγαλύτερο σεβασμό για τους μαχητές της Ρόδου. Είστε ήρωες και ηρωίδες, είστε πρότυπα. Ό,τι κι αν λέγεται ή γράφεται, είστε πάνω απ' όλα. Είμαι πολύ περήφανος που είμαι Ροδίτης.

Οι ιδιώτες προσφέρουν καταλύματα για τους τουρίστες που έπρεπε να εγκαταλείψουν τα ξενοδοχεία τους. Γυμνάσια, σχολεία και δημόσια κτήρια ανοίγουν για να λειτουργήσουν ως καταλύματα.

Στρώματα, ποτά καθώς και τρόφιμα προσφέρονται από παντού. Άλλα ξενοδοχεία προσφέρουν καταφύγιο και φαγητό στους πληγέντες.

Δεν έχει ξαναγίνει τέτοια καταστροφή, τέτοια πυρκαγιά. Είναι η μεγαλύτερη καταστροφή που είχε συμβεί ποτέ στο νησί.

Όταν διάβασα ότι η κυρία φον ντερ Λάιεν, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεσμεύτηκε να στηρίξει τον Έλληνα πρωθυπουργό, τον κ. Μητσοτάκη, αναρωτήθηκα τι έχει προσφέρει o πρωθυπουργός για το όλο θέμα; ΤΙΠΟΤΑ!

Σηκώθηκε στη Βουλή και έκανε τη δήλωση ότι υπάρχει αρκετή υποστήριξη και δεν πρέπει να αναστατωθούμε.

Οι άνθρωποι παλεύουν για την επιβίωση και αυτός κάνει τέτοιες δηλώσεις; Η κυρία φον ντερ Λάιεν θα πρέπει να διαβεβαιώσει τους Ροδίτες τη στήριξή της, γιατί παλεύουν με όλη τους την ψυχή πάνω από μια εβδομάδα.

Όλοι θέλουν να βοηθήσουν, να βοηθήσουν να σωθεί το σπίτι τους, το όμορφο νησί τους.

Πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση και οι υπεύθυνοι μιας χώρας να μην κάνουν τίποτα ή να παρεμβαίνουν πολύ αργά, όταν ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της χώρας καίγεται κατά το ήμισυ; Ένα νησί υπέρπληρες από τουρίστες που περνούν τις διακοπές τους εδώ. Ποια εικόνα παρουσιάζεται στον έξω κόσμο.

Οι τουρίστες που έχουν εκκενωθεί και έχουν επιστρέψει στα σπίτια τους αναφέρουν αποδιοργανωμένες συνθήκες και χάος. Νομίζω ότι αυτό είναι κατανοητό, αφού κανείς υπεύθυνος δεν έχει λάβει έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα.

Δεν μπορεί κανείς να περιμένει από τον απλό πολίτη να έχει ένα οργανωμένο και δομημένο σχέδιο εκκένωσης ή στρατηγική πυρόσβεσης για μια δασική πυρκαγιά.

Φυσικά, τέτοιες καταστάσεις χρειάζονται σωστή και καλή διαχείριση από ειδικούς και κατάλληλα άτομα που είναι εκπαιδευμένα και πληρώνονται για τέτοια πράγματα.

Είναι ακριβώς αυτά τα άτομα που δεν έχουν κάνει ποτέ την εμφάνισή τους ή την έχουν κάνει πολύ αργά.

Ποιος είναι σε υπηρεσία μέρα και νύχτα για περισσότερο από μία εβδομάδα. Ο απλός πολίτης, ο αγρότης που θέλει να σώσει το χωράφι του και το σπίτι του, ο απλός χωρικός που θέλει να σώσει το χωριό του και το δάσος.

Θα ήθελα να επαναλάβω εκφράζοντας τον μεγαλύτερο σεβασμό και την εκτίμησή μου στους Ροδίτες συμπατριώτες μου, φίλους και παλιούς συμμαθητές που δίνουν τις τελευταίες τους δυνάμεις για να σώσουν το νησί μας.

Παρά τη σημερινή καταστροφή στη Ρόδο, παίρνω το θάρρος να εκφράσω τη γνώμη μου με τη μορφή κριτικής.

ΦΩΤΟ: ΕΘ.ΟΜ.Α.Κ.
ΦΩΤΟ: ΕΘ.ΟΜ.Α.Κ.

Από τους υπεύθυνους της ομοσπονδιακής και της τοπικής κυβέρνησης, που αντέδρασαν πολύ αργά και ανοργάνωτα, μέχρι τα μέσα ενημέρωσης, που συχνά διαδίδουν διαστρεβλωμένες πληροφορίες ή καθόλου πληροφορίες.

Όπως γράφει ο κ. Ζέλκας ( https://www.rodiaki.gr/article/497960/thanos-zelkas-poios-ta-kaiei-ta-dash-mas) στο άρθρο του, είμαι της γνώμης ότι μία τέτοια πυρκαγιά θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί ή μάλλον να ελεγχθεί, παρά τον άνεμο και τη ζέστη.

Κάθε άνθρωπος, από τους απλούς πολίτες μέχρι την ανώτατη αρχή, την κυβέρνηση της Ελλάδας, είναι υπεύθυνος για τη χώρα, τους ανθρώπους, τη φύση, τον πολιτισμό και το μέλλον της.

Η κυβέρνηση εκλέγεται από τον λαό. Συνεπώς, κάθε πολίτης της Ελλάδας πρέπει να είναι υπόλογος.

Οι εκλογές διεξήχθησαν προσφάτως. Παρά τη μεγάλη δυσαρέσκεια, ποιος επανεξελέγη; Ακριβώς, οι ίδιοι που βρίσκονται στην εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες, οι οποίοι μιλούν πολύ αλλά δεν αλλάζουν τίποτα, πραγματικά τίποτα.

Βγαίνουν στο προσκήνιο όταν θέλουν να πάρουν τα εύσημα. Αλλά πριν από αυτό, απλά κάθονται άπραγοι, μιλούν έξυπνα ή παρεμβαίνουν πολύ αργά.

Αυτά τα άτομα και οι ομάδες φέρουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το ότι αυτή η όμορφη χώρα έχει μείνει τόσο πίσω σε πολλούς τομείς.

Απλά λυπηρό και απαράδεκτο.

Κατοικώ εκτός Ελλάδας για σχεδόν 2 δεκαετίες, στην Αυστρία και τώρα στην Ελβετία.

Η οργάνωση, η δομή, η ασφάλεια και η καλή ποιότητα ζωής είναι πολύ σημαντικά σε αυτές τις χώρες. Όταν μιλάω γι’ αυτό το θέμα με συγγενείς και φίλους στην Ελλάδα, μου λένε «θα έπρεπε να χαίρομαι που μετακόμισα μακριά».

Αλλά αυτή η δήλωση στην πραγματικότητα με στενοχωρεί αφάνταστα.

Με πληγώνει πάρα πολύ να βλέπω μία τόσο υπέροχη χώρα, με σπουδαία, αν όχι τη σπουδαιότερη ιστορία και πολιτισμό στον κόσμο, μία πανέμορφη και μαγευτική φύση, μια χώρα όπου γεννήθηκαν πολλές επιστήμες, όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, να κυβερνάται με τέτοιο τρόπο και επιπλέον οι πολίτες της να μην αφυπνίζονται και να μη βγαίνουν επιτέλους από τη ζώνη άνεσής τους και να προσαρμόζουν τη στάση και τον τρόπο σκέψης τους όπως σε άλλες χώρες.

Από την αποδιοργάνωση, την αδράνεια, την περίπλοκη γραφειοκρατία έως τις κακές αμοιβές και τους υψηλούς φόρους, πρέπει να επέλθει ριζική αλλαγή το συντομότερο δυνατόν. Αναδιοργάνωση των γραφείων, των νόμων και των δομών.

Πρέπει επίσης να αλλάξει η στάση απέναντι στη ζωή, τη φύση και την κοινωνία. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν ο κάθε πολίτης κάνει την αρχή και δεν αναμένεται να αλλάξει από την κορυφή (κυβέρνηση) προς τα κάτω.

Ο καθένας πρέπει να τολμήσει να κάνει τη διαφορά και την αρχή. Αυτοί που βρίσκονται στην κυβέρνηση και την πολιτική θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν. Αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από αυτούς γιατί κάθονται στις άνετες θέσεις τους απολαμβάνοντας τα προνόμια τους.

Θα ήθελα να θέσω το εξής ερώτημα με αφορμή αυτή την πυρκαγιά: «Γιατί οι άνθρωποι απορούν και ξαφνιάζονται εφόσον κάθε χρόνο έχουμε τέτοιες καταστάσεις;

Γιατί δεν υπάρχει κατάλληλη προετοιμασία;» Κάθε χρόνο υπάρχει μία πυρκαγιά στην Ελλάδα.

Κάθε χρόνο είναι o καιρός ξηρός και πολύ ζεστός. Κάθε χρόνο, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπάρχει μια δασική πυρκαγιά κάπου σε όλη την Ελλάδα. Είτε την έβαλαν είτε την προκάλεσε η ζέστη.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι «ειδικός» στην πυρόσβεση. Σίγουρα υπάρχουν οργανισμοί αρμόδιοι για τέτοια πράγματα, αλλά δε φαίνεται να είναι σωστά δομημένοι ή οργανωμένοι.

Πρέπει να υπάρχει ένας οργανισμός από την κυβέρνηση, αποτελούμενος από ειδικούς και πυροσβέστες, εξειδικευμένους σε δασικές πυρκαγιές και άλλα παρόμοια, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τη δομημένη πυρόσβεση, την οργανωμένη απομάκρυνση των πληγέντων και, κυρίως, την πρόληψη των πυρκαγιών στα δάση, στα χωριά και τις πόλεις που σχετίζονται με τα δάση.

Ιδιωτικές εταιρείες μπορούν επίσης να εξειδικευτούν στις δασικές πυρκαγιές, όπως συμβαίνει ήδη σε άλλες χώρες.

Ο οργανισμός αυτός ή οι εταιρείες που διαθέτουν την απαραίτητη τεχνογνωσία και τον απαραίτητο εξοπλισμό, και αναλαμβάνουν δράση σε περιπτώσεις όπως τώρα στη Ρόδο.

Όλα αυτά φυσικά πέραν του ήδη υπάρχοντος πυροσβεστικού σώματος.

Απευθύνομαι στους συμπατριώτες μου, σε όλους τους Έλληνες της όμορφης πατρίδας μου.

Ήρθε επιτέλους η ώρα να κάνουμε μία αλλαγή. Ήρθε η ώρα να προσαρμόσουμε τη στάση, την οπτική των πραγμάτων και να ευθυγραμμιστούμε με τη σύγχρονη, βιώσιμη και σύγχρονη Ευρώπη.

Ήρθε η ώρα να ξανακάνουμε την Ελλάδα μία από τις σπουδαιότερες χώρες του κόσμου και να βγούμε από τη σημερινή μιζέρια. Η Ελλάδα ήταν κάποτε αξεπέραστο υπόδειγμα πολιτισμού.

Δυστυχώς, αυτό συνέβη πριν από χιλιάδες χρόνια, αλλά δεν είναι αδύνατο να επιστρέψουμε στο παλιό μεγαλείο. Χρειάζεται θέληση, σκληρή δουλειά, τόλμη να βγεις από τη ζώνη άνεσής σου και άνοιγμα στο καινούργιο.

Η ελληνική πολιτική, και δεν εννοώ μόνο την κυβέρνηση, αλλά κάθε κόμμα, μικρό ή μεγάλο, είναι υπεύθυνο για τη νέα αυτή πορεία. Αφήστε στην άκρη τις περιττές και άσκοπες συζητήσεις, τις ιδεολογίες και τους εγωισμούς σας. Αλλάξτε στάση και νοοτροπία. Το θέμα δεν είναι ποιος ωφελείται ή ποιος βγάζει τα περισσότερα χρήματα.

Πρόκειται για μία ολόκληρη χώρα, πρόκειται για τον κάθε κάτοικο. Πλούσιος ή φτωχός, επιχειρηματίας ή αγρότης. Η Ελλάδα είναι όλοι μαζί, όχι κάποιοι λίγοι.

Επιτέλους, τολμήστε να κάνετε το σωστό, να τολμήσετε να κάνετε ένα βήμα και ενδεχομένως να γράψετε νέα ιστορία.

Να διοικήσετε τη χώρα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να την απολαύσουν οι επόμενες γενιές και, κατά τη γνώμη μου, το πιο σημαντικό είναι να αρέσει στους νέους και τις νέες να μένουν εδώ και να μη φεύγουν από τη χώρα επειδή δε βλέπουν μέλλον εδώ.

Η Ελλάδα έχει τόσα πολλά να προσφέρει που μπορούν να ωφελήσουν τη χώρα, την οικονομία και τον καθένα ξεχωριστά.

Είναι καιρός να βγάλουμε την Ελλάδα από τη σκιά και να τη φέρουμε στο προσκήνιο.

Είμαι περήφανος Έλληνας και πιστεύω με αυτοπεποίθηση σε αυτή τη χώρα και στη δυνατότητα να ξαναγίνει ένα σεβαστό και σύγχρονο έθνος.

Είμαι πρόθυμος να συνεισφέρω, με τα μέσα και τις δυνατότητες που διαθέτω και να βοηθήσω στην ανοικοδόμηση του νησιού μας, του περιβάλλοντός μας. Θα ήθελα να καλέσω όλους όσοι με γνωρίζουν ήδη και όλους τους ανθρώπους της Ρόδου, να με στηρίξουν στην προσπάθειά μου.

Διότι, όπως έχουμε παρατηρήσει, δεν μπορούμε να βασιστούμε στους υπεύθυνους.

Πρέπει να κάνουμε εμείς το πρώτο και βασικό βήμα!

Ζήτω η Ελλάδα

Ζήτω το ελληνικό έθνος

Ζήτω η Ρόδος

Ζήτω οι Ροδίτισσες και Ροδίτες.

Υ.Γ. Το κείμενο γράφτηκε καθώς η πυρκαγιά έκαιγε ακόμα.

Διαβάστε ακόμη

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους