Θλίψη και συγκίνηση: Έφυγε από τη ζωή ο συμπολίτης μας Δανιήλ Σπάρταλης

Rodiaki NewsRoom

Έφυγε σήμερα το πρωί από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών, ένας από τους πιο γνωστούς Ροδίτες, ο Δανιήλ Σπάρταλης.
Συγγραφέας και ποιητής βραβευμένος, μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου, ο εκλιπών ήταν ιδιαίτερα αγαπητός για αυτό και η είδηση του χαμού του βύθισε στο πένθος και στη θλίψη την οικογένεια, τους συγγενείς και τους φίλους του.
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί την Τετάρτη 30 Αυγ. στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού πόλεως Ρόδου στις 11 π.μ. η δε ταφή θα πραγματοποιηθεί στο κοιμητήριο Αγίων Σεργίου και Βάκχου Φιλερήμου.
Λόγω της εγνωσμένης δια βίου αγάπης του εκλιπόντος προς τα Γράμματα, παράκλησις της οικογενείας του, αντί στεφάνων να κατατεθούν προσφορές στα διάφορα Ιδρύματα Υποτροφιών της Δωδεκανήσου.

Η δημοσίευση γίνεται στην ηλεκτρονική έκδοση της ΡΟΔΙΑΚΗΣ κατόπιν σχετικού αιτήματος της οικογένειας προκειμένου να ενημερωθεί ευρύτερα η τοπική κοινωνία. Η οικογένεια της Ροδιακής, εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά του Δανιήλ Σπάρταλη.

To στερνό αντίο στον Δανιήλ Σπάρταλη από τον Κώστα Σκανδαλίδη

Σε συλλυπητήρια επιστολή του για την απώλεια του Δανιήλ Σπάρταλη ο κ. Σκανδαλίδης σκιαγραφεί τον χαρακτήρα του αγαπητού συμπολίτη μας, ενώ τη συνόδευσε και με ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα:

Δανιήλ Σπάρταλης του Ευαγγέλου, ένα γνήσιο τέκνο του ακριτικού Καστελλόριζου, γέννημα θρέμμα της παρίσθμιας πόλης του Πορτ Σάιτ και του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού.

Από σήμερα το μεσημέρι, 29 Αυγούστου του 2023, θα απουσιάζει του λοιπού ως φυσική παρουσία, θα είναι όμως εσαεί παρών πνευμα-τικά. Είχε τα τέλη του, όπως του έπρεπαν: χριστιανά, ανώδυνα, ανε-παίσχυντα και ειρηνικά. Όπως έζησε όλο του τον βίο. Ως ένας ωραίος Έλλην της Διασποράς του γένους των Ρωμιών.

Ταπεινόφρων και ευγενής, σοβαρός και χαμογελαστός, μειλίχιος, μελίρρυτος και πράος, άνθρωπος συγκροτημένος, καλός κἀγαθός και ένθερμος πατριώτης, υποδειγματικός Χριστιανός, αλλά και συνάμα ά-ριστος χρήστης της ελληνικής γλώσσας, αλλά και αυτής του Ευαγγε-λίου. Κι όλα τούτα αποκτήματα του οικογενειακού του περιβάλλοντος και της παιδείας που έλαβε στη Νειλοχώρα από δασκάλους διαπρεπείς στην γεραρά Αμπέτειο Σχολή, αλλά και την Ορθόδοξη Εκκλησία των Ελλήνων.

Είχα την τύχη να με συμπεριλάβει στους μόνιμους φίλους του εδώ στη Ρόδο από το 1985. Και μείναμε ως τα τέλη του, ο ένας

προσηλωμένος στον άλλο. Και οι δύο με τα κέρδη της αγαστής φι-λίας. Και νομίζω, πιο πολύ εγώ, αφού απέναντί μου είχα πάντα έναν Δάνο ευαίσθητο και συναισθηματικό, στοχαστικό, ζεστό κι ανθρώ-πινο, βαθιά θρησκευόμενο, αντιρατσιστή, ειρηνικό, ονειρικό, επανα-στάτη, αμφισβητία, πειστικό και ικανό να σε οδηγεί πάντα στα δικά του μονοπάτια.

Θα μου λείψουν, ειλικρινά, οι ατέλειωτες ώρες των συνευρέσεών μας με τις πνευματικές και κοινωνικές ανησυχίες μας, ακόμα και τις οικονομικές, τους στοχασμούς μας στα βαθιά της ελληνικής λογοτε-χνίας, την τοπική διανόηση, την ελληνική γλώσσα, την πατρίδα, την Ορθοδοξία κι άλλα, κι άλλα πολλά δίχως τελειωμό.

Του άρεσε να διαλογίζεται συνεχώς και αδιαλείπτως, να γράφει α-κατάπαυστα και με αξιοθαύμαστη καλλιγραφία, προσφέροντας έτσι στο κοινωνικό σύνολο έναν κόσμο γεμάτο καλοσύνη, ευπρέπεια, ευ-σέβεια, αξιοπρέπεια, σοβαρότητα, ήθος, μεγαθυμία και μεγαλοσύνη.

Και πώς να ξεχάσω τις στιγμές των συζητήσεών μας για την απώ-λεια της αγαπημένης του Κατίνας, όταν εκείνος προσπαθούσε να με πείσει πως μετά τον θάνατό της συζητούσε ώρες ατέλειωτες μαζί της στο σπίτι τους, κι εκείνος της μιλούσε κι εκείνη του απαντούσε κι ύ-στερα εκστασιασμένος προσπαθούσε να με πείσει ότι λέει αλήθεια και ότι πρέπει να τον πιστέψω. Τι όμορφες στιγμές…

Φίλε Δάνο, προσωπικά, σου είμαι ευγνώμων για όλον αυτό τον πλούτο που μου χάρισες εν ζωή.

Απαλαίωτη να είναι η μνήμη σου και ο Θεός να δίνει ζωή στην όμορφη οικογένεια που αφήνεις πίσω σου ως την σοβαρότερη επέν-δυση της γήινης παρουσίας σου.

Βιογραφικό

Ο Δανιήλ Σπάρταλης γεννήθηκε το 1934 στο Πορτ-Σάιτ.

Οι σφοδροί βομβαρδισμοί (1941-42) που έπληξαν την παρίσθμια αυτή πόλη -που είναι και η είσοδος της Διώρυγας- είχαν σαν αποτέ-λεσμα την ισοπέδωση του μαγαζιού του πατέρα και το γκρέμισμα του σπιτιού...

Η οικογένεια με ό,τι περισώζεται ανεβαίνει στο Κάιρο, μακριά από τους στόχους των φονικών επιδρομών της ναζιστικής και ιταλοφασι-στικής αεροπορίας.

Η «Πατριαρχική Σχολή» στην αρχή και η γεραρά «Αμπέτειος» στη συνέχεια γίνονται οι πνευματικοί του τροφοί.

Πρωτοεμφανίζεται στα ελληνικά γράμματα με διηγήματα στον «Ταχυδρόμο» και στο λογοτεχνικό περιοδικό «Βίας» της Αλεξάν-δρειας.

Οι λογοτεχνικές σελίδες της Καϊρινής εφημερίδας το «Φως» φιλο-ξενούν, επίσης, διηγήματά του. Στην εφημερίδα αυτή διατηρεί τη στήλη «Καθώς η ζωή κυλά...» με τακτικά χρονογραφήματα.

Το χρονογράφημα είναι το είδος της λογοτεχνίας στο οποίο ιδιαί-τερα επιδίδεται.

To 1962, ακολουθώντας το μεγάλο ρεύμα ης εξόδου του αιγυ-πτιώτη ελληνισμού, επαναπατρίζεται.

Εγκαθίσταται στη Ρόδο, λίγα -μόλις 72- ναυτικά μιλιά απ’ την πα-τρώα γη, το ακριτικό Καστελλόριζο που σε πολλά του διηγήματα κα-τέχει ξεχωριστή θέση και η λαογραφία του, τον απασχολεί ιδιαίτερα.

Υπήρξε μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου και κατά διαστήματα χρονογραφήματά του είδαν το φως της δημοσιό-τητας στον ροδίτικο τύπο.

Υπηρέτησε τον τουρισμό ως πράκτορας και ξεναγός.

Εργογραφία

-Αναζητώντας τ’ άστρο (πεζά) Αθήνα 1979

-Ανύχτωτο Φως (ποιήματα) Ρόδος 1980

-Το Καστελλόριζο ζει (πανηγυρικός) Αθήνα 1984

-Οδοιπορικό στην Παλαιστίνη του τότε...του σήμερα (ταξιδιωτικό) Αθήνα 1997

-Από το παλιό ξεχασμένο τετράδιο (ποιήματα) Ρόδος 2002

-Ο Χασάνης που’ γινε Γιάννης (διήγημα) Ρόδος 2003 «Βραβείο Α-μπτί Ιπεκτσί 1981»

-Ο άνανδρος (διήγημα) Ρόδος 2005

-Προσκύνημα στους «Αγ. Αναργύρους Σούμπρας» (πανηγυρικός) Α-θήνα 2007

-Εκεί, που ο ήλιος κλαίει....(ποιητικός περίπατος) Αθήνα 2008

-Τρεις φορές πρόσφυγας, Ρόδος, 2010

-Σελίδες ανάλεκτες από ένα ξεχωριστό κι αξέχαστο ταξίδι, Ρόδος, 2019.

Κώστας Ε. Σκανδαλίδης

Ρόδος 29.8.2023