Ελευθερία Μουρσελλά: 28η Οκτωβρίου

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η
Ελευθερία Μουρσελλά - Δράκου

Η σκέψη και η καρδιά όλων των Ελλήνων είναι αφιερωμένη στην ομοψυχία του Έθνους στη δύσκολη και απρόσμενη εκείνη στιγμή που έμελλε να ζήσει η Ελλάδα μας.

Το βροντερό «ΟΧΙ» που είπε ο Ι. Μεταξάς στον Ιταλό πρέσβη και η μαγική λέξη «ΑΕΡΑ» έδωσαν φτερά και δύναμη στα ελληνικά νιάτα, χωρίς δισταγμό όρμησαν στις παγωμένες βουνοκορφές της Πίνδου για να συντρίψουν τον επίβουλο εχθρό της πατρίδας μας.

Το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη:
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και το δίκαιο. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί να πεθάνεις για να ζήσουν οι άλλοι».

Τα λόγια αυτά έκαναν πράξη τα ηρωικά παιδιά μας και με το σύνθημα «ΑΕΡΑ» έδωσαν ένα καλό μάθημα στον εχθρό για να ζήσει η Ελλάδα μας ελεύθερη και μ’ ένα καλύτερο αύριο.

Τα τραγούδια της αξέχαστης Βέμπο έδωσαν ανάσα ζωής στους λεβέντες μας και κυνήγησαν τον εχθρό. Όλος ο πληθυσμός της Πίνδου νέοι-γέροι, γυναίκες και παιδιά, αβίαστα και πρόθυμα συμμετείχαν στον άνισο αγώνα.

Τον αγώνα που και οι αντίπαλοί μας θαύμασαν το μεγαλείο της ελληνικής φυλής.
Το έπος του ‘40 όπως και τόσες άλλες νίκες είναι γραμμένες με τα χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ένδοξης Ιστορίας μας.

Με συγκίνηση καμαρώνουμε και τιμούμε τα παιδιά που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα και η Δωδεκάνησός μας προσέφερε τ’άξια παιδιά της στον αγώνα.
Δεν αναφέρω ονόματα γιατί είναι πασίγνωστα. Είναι και θα παραμείνουν χαραγμένα στην ψυχή όλων μας. Είναι οι φάροι που θα φωτίζουν κάθε νέο και νέα της πατρίδας μας.

Η Ιστορία μας είναι γεμάτη από κορυφαίες κρίσιμες στιγμές αλλά πάντα δοξασμένες. Είναι καλό οι λαοί να μην ξεχνούν την Ιστορία τους γιατί ξεχνώντας την παρακμάζουν. Ενώ όταν τη θυμούνται πάντα προκόβουν, δεν χάνονται αλλά ζουν!
Αλήθεια! Πως τα κατάφεραν οι λιγοστοί Έλληνες με τα ελάχιστα μέσα που διέθεταν να ξαναγράψουν ένα ένδοξο έπος; Η προσφορά της Ελλάδας στον συμμαχικό αγώνα, υπήρξε σπουδαία.

Γι’αυτό αναγνωρίστηκε με τον πιο επίσημο τρόπο. Η πατρίδα μας είναι σαν το δέντρο. Ποτέ δεν σκύβει. Ξέρει να πεθαίνει όρθια.
Μα πάλι μπορεί να ξαναγεννιέται.
Έχει και θα έχει τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας μας.