Αγαπητός Ξάνθης: Μία ερασιτεχνική ομάδα που κάνει θεατρικά θαύματα

Rodiaki NewsRoom

Η περίπτωση του Εργαστηρίου Αρχαγγέλου «Αστήρ»

Γράφει o Αγαπητός Ξάνθης*
Αρχιτέκτονας

Η παράσταση του Θεατρικού Εργαστηρίου Αρχαγγέλου «Αστήρ» με τίτλο «θα σε κάμω δήμαρκο» ήταν μία θετική έκπληξη στο πιεστικό περιβάλλον του νησιού της Ρόδου.

Σε κείμενα της Ζωής Κοντόγιαννου, σε σκηνοθεσία της Βίκυς Θεολόγη και σε σκηνικά Δήμητρας Κάττη και Νικόλαου Κολιάδη, το έργο έβγαζε ένα άρωμα γνησιότητας, μία ευωδία τοπικότητας αλλά περισσότερο έναν αυθορμητισμό όλων των συμμετεχόντων.

Ερασιτέχνες, με μόνο πτυχίο την αγάπη τους για τη γενέτειρα περιοχής τους και τη θέλησή τους για μετάδοση της κουλτούρας της Αρχαγγέλου στο κοινό οι:

1. Γιώργος Γέροντας, 2. Τσαμπίκα Γιασιράνη, 3. Ζωή Κοντόγιαννου, 4. Χρυσούλα Τσακίρη, 5. Μαρία Πατσάη, 6. Νικόλαος Κολιάδης, 7. Πόπη Τσαγκάρη, 8. Δήμητρα Κάττη 9. Χαριστούλα Αφαντενού και 10. ο Άρης Μητρούσης βάλθηκαν σε δύο ώρες μέσα να μας πείσουν ότι η ντοπολαλιά και τα έθιμα αποτελούν ένα βασικό συγκολλητικό δέσιμο της κοινωνίας για να μπορεί να περπατήσει στις σημερινές προκλήσεις της επίθεσης του τοπικού πολιτισμού από τη μαζικοποίηση της πάσης είδους παραγωγής...

Μία ευαισθητοποιημένη τοπική κοινωνία έχει μέσα της το μήνυμα της αυτενέργειας, σοβαρότητας, υπευθυνότητας και κυρίως αισιοδοξίας, στηριγμένα στις δυνάμεις των ευαισθητοποιημένων δημοτών, μαζί με τις ικανότητές τους. Είναι ένας δείκτης μέτρου και ελευθερίας. Είναι μία παράμετρος προοπτικής και επιβίωσης.
Είναι το σύνθημα για τη Ζωή και τη Δημιουργία.

Αυτά μας τα «ξεφύλλισε» το Ερασιτεχνικό Θεατρικό Εργαστήριο Αρχαγγέλου «Αστήρ».
Η ευαισθητοποιημένη κοινωνία μπορεί να εισπράξει τις αξίες της αλληλεγγύης, της αυτογνωσίας, της γνώσης των ορίων και των αντοχών, της υπευθυνότητας βασισμένη στο τρίγωνο: Αρμόνια-Επικοινωνία-Επιλογή για κάθε δημότη.

Ένα δημότη που νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τον/την δίπλα, έναν δημότη που συμμετέχει στα κοινά, όχι από συμφέρον αλλά από αγαθή και εθελοντική προσφορά. Έναν δημότη που γνωρίζει τις δυνατότητές του.

Ένα δημότη που κτίζει την τοπική, τη συμπαγή κοινωνία, τη μικρότερη, την πλησιέστερη στην οικογένεια, κοινωνική ομάδα ή μονάδα, για να καταλήξουμε στην παγκοσμιοποιήμενη μορφή λειτουργίας μέσα από τις πανανθρώπινες όμως αξίες και όχι μέσα από το στεγνό χρηματοπιστωτικό σύστημα μεγέθυνσης.
Αυτά μας τα «διάβασε» το Ερασιτεχνικό Θεατρικό Εργαστήριο Αρχαγγέλου «Αστήρ».

Η ευαισθητοποιημένη τοπική κοινωνία «μιλάει» με τη βιωσιμότητα, σκέπτεται το αύριο χωρίς να λησμονεί την ιστορία της, τις αρχές της, τα βιώματά της. Προσφέρει έναν άνθρωπο γεμάτο δραστηριότητα κι ελπίδα, ταλαντούχο και μάστορα τουλάχιστον σε κάτι, που επιδιώκει να αυξήσει τους βαθμούς παροχής μέσα από το ελεύθερο πνεύμα του.

Αυτά μας τα «εκχώρησε» το Ερασιτεχνικό Θεατρικό Εργαστήριο Αρχαγγέλου «Αστήρ».
Γιατί απλά «Τόπος» είναι μια μορφή σύλληψης μιας ιδέας, ένα κομμάτι του εδάφους που κτίζεις τα όνειρά σου μέσα από το δικό σου σπίτι.

Είναι μία ανοιχτή σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον για να μπορεί να καταθέσει την αποκλίνουσα σκέψη για την εφαρμογή του ονείρου του. Ο «Τόπος» κατά τον Αριστοτέλη, είναι το πρώτο ακίνητο κέλυφος στο οποίο περιλαμβάνονται σώματα που μπορούν να τοποθετηθούν και να μετακινηθούν.

Ουσιαστικά είναι ένα κουκούλι ως προς το ότι ανοίγει την αντίληψη για ένα ηθικό περίγραμμα κι ένα φανταστικό μέλλον γεμάτο προσδοκίες. Δημιουργεί αυτός ο τόπος ένα ευέλικτο όριο που το περιεχόμενό του είναι δυναμικό, κοινωνικό, λογικό και πάντως συναρτησιακό.

Κι αυτόν τον τόπο, του χωριού της Αρχαγγέλου, αυτή τη μοναδική κοινωνία, το τοπικό Ερασιτεχνικό Θεατρικό Εργαστήριο «Αστήρ» τα «παρέδωσε» στην κρίση μας, στο δικό μας φιλτράρισμα, στη δική μας άποψη.

Μια άποψη που γεύτηκε τη χαρά των πλούσιων μηνυμάτων της παράστασης του Εργαστηρίου. Από το ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του μέχρι το ότι δεν κάνουμε όλοι μας για δήμαρχοι!

Από την εξουσία που είναι γεμάτη διαφθορά, αλλά και από τις αυθεντικές αντιστάσεις για μία κοινωνία γεμάτη αλήθεια, αγάπη και συγχώρεση.
Μια κοινωνία γεμάτη χαμόγελο, ειλικρίνεια αλλά και πονηράδα.

Ο δρόμος που πρέπει να διανύσουμε δεν είναι εύκολος με το πλήθος των απειλών, του φόβου και της αναλήθειας. Η σίγουρη ευτυχία φαίνεται να είναι απόμακρη. Άρα, η δράση μας είναι αναγκαία και απαιτητή μπροστά στην πρέπουσα αλήθεια.

Η ώρα της απόδειξης της ικανότητας μας για μία δίκαιη κοινωνία, ισότητας κι σεβασμού, ηθικότητας κι εκτίμησης για τον άλλον/άλλη δεν μπορεί να περιμένει, Είναι τώρα, η στιγμή!

Ο τόπος μας, η Ρόδος μας, είναι γεμάτος από αλήθειες και «εξορύξεις». Το γαλάζιο του Αιγαίου αλλά και τα έθιμα, τα γραφικά χωριά μας και οι άνθρωποί τους, μας χαρίζουν το ατέλειωτο αθροιστικό κεφάλαιο της ιστορίας για να μπορούμε να παραδώσουμε με συνέπεια στα παιδιά μας την προίκα των αξιών που παραλάβαμε εμείς από τους γονείς μας.

Το Ερασιτεχνικό Θεατρικό Εργαστήριο Αρχαγγέλου «Αστήρ» μας προσέφερε το μεγάλο φως του δρόμου, το πρωτοσέλιδο του βιβλίου των χωριών μας, τον σταθμό για να μπορούμε να κοιταζόμαστε και να λέμε:

«Τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι καν τα πράγματα, αλλά η πίστη στη δημιουργία και η απόδοση της αλήθειας».
Ευχαριστούμε το Εργαστήριο που μας θύμισε όλα αυτά μέσα στις δύο μαγικές ώρες προφοράς και προβολής!

* Ο αρθρογράφος είναι αρχιτέκτονας, μεταδιδακτορικός υπότροφος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και διδάσκων στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών.