Θ. Καραθανάσης: Μία είναι η πιο σημαντική μεταρρύθμιση

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Θανάσης Καραθανάσης

Αγαπημένη λέξη του πρωθυπουργού και των συνεργατών του είναι η μεταρρύθμιση. Αυτήν μας σερβίρουν συχνά. Αναμφίβολα χρειάζονται μεταρρυθμίσεις στην παιδεία στην Υγεία και σε άλλους τομείς.

Υπόσχονται, ότι κατά το τρέχον έτος θα πραγματοποιήσουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Μένει να τις δούμε στην πράξη. Μία μεταρρύθμιση όμως, η πλέον σημαντική και αναγκαία λείπει από το λεξιλόγιο του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του. Είναι η ίδια μεταρρύθμιση οπυ δεν τόλμησαν να κάνουν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και βεβαίως η σημερινή. Εννοώ εδώ και έτσι την ονομάζω: Κατάλυση του συγκεντρωτικού κράτους.

Ακούγεται σαν επαναστατική πράξη και έτσι είναι. Δεν γίνεται να ξεκινά η πολιτική και να καταλήγει πάντα στην κεντρική εξουσία, στην Αθήνα. Δεν γίνεται να μην έχει λόγο σε τοπικά θέματα η τοπική αυτοδιοίκηση, πρώτου και δευτέρου βαθμού και να έχουν τη διαχείρισή τους οι υπουργοί.

Δεν αρκεί να έχουμε επιτελικό κράτος, πρέπει να έχουμε και επιτελική κυβέρνηση. Να φύγουν εξουσίες που δεν ανήκουν στους υπουργούς και να μεταφερθούν στην περιφέρεια. Να γίνει, με άλλα λόγια, πραγματική αποκέντρωση. Να αποκτήσει η τοπική αυτοδιοίκηση διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια.

Είναι αδιανόητο και πέραν από κάθε λογική να τρέχουν οι δήμαρχοι από κάθε γωνιά της χώρας στην πρωτεύουσα για να διευθετήσουν τοπικά ζητήματα. Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει τέτοιο «μοντέλο». Τα κατά τόπους δημοτικά σημβούλια να έχουν την αποκλειστική αρμοδιότητα να διαχειρίζονται τα της περιοχής τους.

Δεν γίνεται, για παράδειγμα, ακίνητα εντός των ορίων ενός δήμου, να τα διαχειρίζεται ένας απρόσωπος και απόμακρος κεντρικός οργανισμός και ο οικείος δήμος να μένει απ’ έξω. Υπάρχει τρόπος να ελέγχονται οι δραστηριότητες της Τ.Α. και να μην σκορπούν οι δήμαρχοι το δημόσιο χρήμα από ‘δω και από κεί. Η κατάλυση του συγκεντρωτικού κράτους πρέπει κάποτε να τεθεί σε δημόσια συζήτηση με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων και των φορέων της Τ.Α.

Χρειάζεται τόλμη να συμφωνήσουν όλοι, ότι είναι αναγκαίο να γίνει επιτέλους η χώρα μας σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Μέρος μιας τόσο σημαντικής μεταρρύθμισης πρέπει επίσης να είναι η μείωση των μελών του Κοινοβουλίου στο μισό.

Μ’ αυτό τον τρόπο θα εξοικονομηθεί χρόνος και χρήμα, ενώ οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες θα γίνουν πιο σφιχτές και πιο ουσιαστικές. Χρειάζεται επίσης το κυβερνητικό σχήμα να μην ξεπερνά τα 15 μέλη, να πάψει ο λαππάς των 60 υπουργών, αναπληρωτών και υφυπουργών που είναι σήμερα.

Ένα τέτοιο ολιγομελές σχήμα θα μπορεί να παράγει πολιτική για όλη τη χώρα. Την πρακτική εφαρμογή των κυβερνητικών αποφάσεων θα εκτελούν οι γραμματείς των υπουργείων, άνθρωποι με γνώση και επαγγελματικές ικανότητες.

Έτσι, νομίζω θα απαλλαγούμε από παλαιοκομματικές πρακτικές, από ρουσφέτια και κάθε είδους αδιαφανείς εξυπηρετήσεις. Θα πάψει να υφίσταται το σαράκι του λεγόμενου «πολιτικού κόστους» που καθηλώνει την ανάπτυξη. Δύο αλλαγές ακόμη: η μία είναι να καθιερωθεί πάγιος εκλογικός νόμος με μεγαλύτερη χρονική ισχύ για να μην τον αλλάζει κάθε κυβέρνηση οπότε γουστάρει.

Η άλλη αφορά τη φορολογική νομοθεσία. Κι εδώ πρέπει να σταματήσουν οι αλλαγές από χρόνο σε χρόνο. Να νομοθετηθεί ένα απλούστερο νομοθετικό σύστημα που θα καταλαβαίνει και ο τελευταίος πολίτης και όχι μόνον οι επαγγελματίες του χώρου. Απλές ιδέες εκφράζω που θα μπορούσαν να δώσουν ερέθισμα για πιο σοβαρές και πιο εξειδικευμένες σκέψεις επί του θέματος.

Η πολιτική ηγεσία έχει την ευθύνη να μελετήσει και να προχωρήσει σε τέτοιας σημασίας αλλαγές. Αρκετά ματώνει η ελληνική περιφέρεια για να συντηρείται «το κράτος των Αθηνών».