Αγαπητός Ξάνθης: Η Ευαγγελία Πλατανιώτη ως άλλος «Γλάρος Ιωνάθαν»

Rodiaki NewsRoom

Γράφει o
Αγαπητός Ξάνθης
Αρχιτέκτονας

Ο πιο ξακουστός γλάρος είναι αυτός με το όνομα Ιωνάθαν Λίβινγκστον του συγγραφέα Ρίτσαρντ Μπαχ, όπου στο επώνυμο βιβλίο στο εισηγητικό σημείωμα διατυπώνεται η αναφορά «όλοι όσοι λατρεύουν την ελευθερία, όσοι προχωρούν με πείσμα όταν ξέρουν πως έχουν δίκιο, όσοι χαίρονται όταν κάνουν και καλό, όσοι ξέρουν ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα στον κόσμο εκτός από αυτά που φαίνονται, θα πετούν πάντα μαζί με τον Ιωνάθαν.

Ο καθένας μας θα βρει κομμάτια από τον εαυτό του στον Γλάρο Ιωνάθαν».
Βλέποντας τον παραλληλισμό με την πρόσφατη παγκόσμια πρωταθλήτρια Ευαγγελία Πλατανιώτη, που με πείσμα και διάρκεια κατέκτησε την κορυφή στο τεχνικό πρόγραμμα του καλλιτεχνικού σόλο στην κολύμβηση στη Ντόχα, το ασημένιο μετάλλιο στο ελεύθερο πρόγραμμα και στην πρόκριση στο ντουέτο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, φαίνεται ότι μπορούμε όλοι να βρούμε την κλίμακά μας στο πέταγμα αυτού του γλάρου, αυτής της ανάτασης.

Για την Ελλάδα, το άθλημα που ακολουθεί είναι στα μη δημοφιλή, παρότι η θάλασσα είναι το στοιχείο που προσδιορίζει την Ελλάδα. Σκέφθηκε να εγκαταλείψει, σκέφθηκε να αποσυρθεί, όμως η αγάπη της για τον στόχο την έκαναν να παλέψει, να χορέψει στο νερό, να νικήσει τη φθορά.

Όπως και ο Γλάρος Ιωνάθαν, «ασκώντας το ίδιο εσωτερικό έλεγχο, πετούσε μέσα από πυκνές θαλασσινές ομίχλες και ανέβαινε ψηλά από πάνω τους σε αστραφτερούς καταγάλανους ουκρανούς…την ίδια στιγμή που οι άλλοι γλάροι στεκόντουσαν στο έδαφος και δεν ήξεραν τίποτε άλλο εκτός από ομίχλες και βροχές» (σ. 40).

Αυτή η σύγκριση με έκανε να ψάξω δυο φωτογραφίες σχετικές. Δεν κουράστηκα πολύ, μιας και η φωτογραφία της πρωταθλήτριας δεν είναι καθόλου μακριά από το ιχνογράφημα ενός γνησίου γλάρου, ενός κατάλευκου πουλιού που συνοδεύει το κάθε ταξίδι για την «Ιθάκη» μας.

Πριν από χρόνια μια άλλη πρωταθλήτρια στο άθλημα του άλματος επί κοντώ κατακτούσε το 2016, το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο με άλμα στα 4,85 μ. με το όνομα Κατερίνα Στεφανίδη. Και αυτή πέταξε σαν γλάρος στα αιθέρια για ν’ αποδείξει ότι όλα είναι θέματα σκοπού και στοχοθέτησης.

Το φευγιό προς τα εμπρός είναι το δίδαγμα, είναι το φως που πρέπει να ακολουθήσουμε εμείς οι ταπεινοί έχοντας σαν ζωντανά παραδείγματα από τις δύο αναφερόμενες Κυρίες.

Στον διάλογο δεν μπορεί να απουσιάζει ο «αρχιτέκτονας» του ελληνικού μπάσκετ, ο Νίκος Γκάλης, που μετέτρεψε το άθλημα σε εθνικό σπορ πρωταθλητών και διεθνών διακρίσεων.

Οι τηλεπερσόνες, οι προβαλλόμενοι/νες από το ΤΙΚ-ΤΟΚ, οι “influencers” δεν μπορούν να σταθούν μπροστά στο μεγαλείο των δύο, οι οποίες ανοίγουν δρόμους ισχυρούς για το αύριο πάνω σε θεμέλια αγωνιστικότητας και αξιών.

Πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό, «τρώμε τις σάρκες» μας κριτικάροντας τους άλλους/άλλες χωρίς να διακρίνουμε τη δική μας θέληση της επιτυχίας του κοινού καλού.

Ζητήματα και διαχείρισης χωροθέτησης λειτουργιών της πόλης (βλ. Μαρίνα-Τουρισμός), κοινωνικά, περιβαλλοντικά, οικονομικά, πολιτιστικά, εκπαιδευτικά, υγείας, θεσμικά-δημοκρατίας δείχνουν το εύρος κρίσης και ανταπόκρισης του συλλογικού ευ ζην για τον δείκτη της ανθρώπινης ανάπτυξης του τόπου μας.

Ακόμη και αυτό το «αισχρό» της κλοπής των επτά προσκυνημάτων από τον λοφίσκο της Φιλερήμου με αναπαραστάσεις από τα Πάθη του Χριστού, δείχνει τη στασιμότητα της πνευματικής μας ροής (ευτυχώς και βρεθήκαν). Ο πνευματικός μαρασμός ξεκινάει από την απουσία ατόμων-Σύμβολων, που μπορούν να σηκώσουν τα βάρη της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας-καινούργιας- μέσα από το Ίντερνετ και τα δίκτυα, μέσα από την τεχνητή νοημοσύνη και τις σύγχρονες προκλήσεις, που μεταλλάσσεται χωρίς σύνορα και ταυτοποίηση.

Αυτό το άτομο-Σύμβολο, δεν προκύπτει μόνο από την πολιτική, από τη Βουλή, από την τηλεόραση και το facebook. Αλλά δομείται από το έργο του, την τέχνη του, τη φιλοσοφία του, το «Ευ Αγωνίζεσθαι».

Δεν είναι όλα προβολή-επικοινωνία, μάζα και καθοδήγηση, αλλά επιλογή και γνώση, επιμόρφωση και σθένος για τον ποιοτικό στόχο.

Η βία στα γήπεδα και στους νέους, η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά των νέων δεν είναι μακριά από το εκτροφείο της αδικίας, της ανισότητας, του ρουσφετιού που προκαλούνται από τις υπερφίαλες ατάκες των «ολίγιστων».

Το « Ευ Αγωνίζεσθαι» αφορά όλους. Ενσωματώνει τις ιδέες της φιλίας, της αξιοπρέπειας, του σεβασμού προς τους άλλους, της καλής συμπεριφοράς και των ίσων ευκαιριών. Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης, το φίλαθλο πνεύμα ορίζεται ως ένας τρόπος σκέψης και όχι μόνο ως ένας τρόπος συμπεριφοράς, το οποίο μπορεί να βρεθεί σε όλες τις φάσεις και φράσεις του βίου.

Αφορά ένα έντιμο παιχνίδι με ίσους όρους και όχι βέβαια με κομματικούς-εξαρτώμενους εναγκαλισμούς.

Αυτά μας δίδαξε η μοναδική Ευαγγελία Πλατανιώτη, να κάνει πιρουέτες μέσα στο νερό και να πετά σαν γλαρός γιατί αισθάνεται ελεύθερη και σπουδαία.

Την ευχαριστούμε για το μάθημα!