Νικόλαος Κοντεκάκης: Έχουμε άραγε δίκαιο ως παραγωγοί γεωργικών προϊόντων να διαμαρτυρόμαστε;

Νικόλαος Κοντεκάκης: Έχουμε άραγε δίκαιο ως παραγωγοί γεωργικών προϊόντων να διαμαρτυρόμαστε;

Νικόλαος Κοντεκάκης: Έχουμε άραγε δίκαιο ως παραγωγοί γεωργικών προϊόντων να διαμαρτυρόμαστε;

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 456 ΦΟΡΕΣ

Γράφει o Νικόλαος Κοντεκάκης
Παραγωγός γεωργικών προϊόντων, περιοχή «Πεταλούδες»-Δίκτυο Natura

Προς το περιφερειακό συμβούλιο.
Είναι ένα μεγάλο ερώτημα το παραπάνω. Η Λάρισα κατέχει τις περισσότερες πόρσε ανά κάτοικο στην Ευρώπη. Τα περισσότερα καφέ ανά κάτοικο.

Ρωτήστε τους όμως ως άνθρωποι, ποιο είναι το κοινωνικό και περιβαλλοντολογικό τους αποτύπωμα. Όταν τους δόθηκε από τον Θεό ως Ύψιστο δώρο, η γη.
Ας ρωτήσετε εδώ στα συσσίτια του δήμου οργανώσεις γυναικών για τους αδύναμους και παιδιών πολυτέκνων, ποια είναι η έμπρακτη συνεισφορά των γεωργών σε τακτική βάση προς τους ευάλωτους σε περίοδο οικονομικής ύφεσης... που είναι στην αρχή της ακόμα.

Ας ρωτήσει ο δήμαρχος της πόλης των Ροδίων τα συσσίτια του δήμου. Από εκεί ξεκινάμε πρώτα, αφού όλο απαιτούμε. Ας κοιτάξουμε τον εαυτό μας πρώτα. Παράγουμε τρόφιμα. Όχι ελαστικά αυτοκινήτων.

Για χρόνια εισπράττονται επιδοτήσεις. Χρήματα συνεχώς σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο. Φωνάζουν στη Νότια Ρόδο για τα ελάφια. Γιατί δεν περιφράζουν τη γη τους. Είμαι στη ζώνη Natura της Κοιλάδας των Πεταλούδων. Εδώ να δείτε κοπάδια ελαφιών. Περιέφραξα τη γηκαι συγκεκριμένα 100 στρέμματα.

Βοήθησε και λίγο το υπουργείο Γεωργίας. Εκμεταλλεύονται για πολλά χρόνια το φράγμα της Απολακκιάς. Καλέστε τον κ. Λέργο να να σας φέρει τις οικονομικές καταστάσεις των πληρωμών νερού από τη χρήση του νερού του Φράγματος.

Φωνάξτε τον. Μετά θα κατανοήσετε το μέγεθος της υποκρισίας μας. Αφού δεν πληρώνουμε ένα κοινωνικό αγαθό, όπως το νερό, με τα χρήματα αυτά ας περιφράξουμε την γη μας.

Αλλιώς ν’ αλλάξουμε δουλειά. Είμαστε ανεπρόκοποι άνθρωποι. Θέλουμε να περιορίσουμε τα ελάφια. Άδεια κυνηγιού. Να δυστυχήσουμε... την ομορφιά του νησιού μας. Η ομορφιά που όπως έλεγε ο Πλάτωνας έχει «Θεία Ουσία».

Να γίνουμε περίγελος όλης της οικουμένης. Ένας τόπος περιηγητικός για τόσους επισκέπτες μας που μας αγαπούν. Ντροπή μας να λέμε τέτοιες σκέψεις. Το κράτος μας εξαρτάται από το περπάτημα των υπήκοών του.

Μας αγαπούν ως ανθρώπους της Φύσης σε όλες τις υπηρεσίες. Είναι αρωγοί πάντα δίπλα μας και θα είναι και στο μέλλον, αν είμαστε ωφέλιμοι άνθρωποι. Τριπλασιάστηκαν τα χρήματα για την ένταξη στη γεωργική οικονομία νέων παιδιων.

Επιδοτούνται δράσεις μείωσης του κόστους στην ενέργεια. Ο προϋπολογισμός στη βιολογική γεωργίασυνεχως αυξάνεται ως οικονομική στήριξη.

Τι θέλουμε; Να καθόμαστε μήπως; Από εξαγωγική χώρα γίναμε εισαγωγική. Άμεσα πιστεύω πρέπει να δούμε ως κοινωνία την εθνικοποίηση της γεωργικής γης. Να δοθεί σε ομάδες νέων παιδιών των πόλεων και της υπαίθρου.

Σύμβουλοι δίπλα τους από το υπουργείο. Άμεσα. Πριν γίνει αυτό όμως, ας υπάρξει νομοθέτημα που να υποχρεώνει όλους τους κατόχους γεωργικών και κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων ένα 5 /100 των παραγόμενων προϊόντων τους να τα διαθέτουν στα συσσίτια των δήμων υποχρεωτικά.

Σε όσους αντιδρούν στα παραπάνω να γίνεται κατάσχεση της γης τους και αναδιανομή της σε νέους με όραμα και όρεξη για δουλειά. Τίποτα δεν μας ανήκει. Η γη ανήκει στον Θείο Δημιουργό και μόνο. Ο εγωισμός πατέρα μού, έλεγε ο γιος μου, Οδυσσέας, λίγο πριν πεθάνει είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο του ανθρώπου να συναντήσει τον Χριστό.

Y.Γ. Για πάνω από 15 χρόνια λόγω προβλημάτων στο υπόγειο δίκτυο νερού άρδευσης που μεταφέρει το νερό από το φράγμα στις καλλιεργούμενες εκτάσεις, ένα μεγάλο μέρος γλυκού νερού της Κοιλάδας χάνεται στη θάλασσα.

Ο τοπικός φορέας διαχείρισης του νερού ως κοινωνικού αγαθού αδυνατεί να συντηρήσει σωστά το έργο που παρελάβε από το υπουργείο Γεωργίας, λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων από τους καταναλωτές στον Πρωτογενη Τομέα.

Η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου πρέπει να εντάξει τη συντήρηση του υπόγειου δικτύου μεταφοράς νερού του Φράγματος στα χρηματοδοτούμενα έργα της και ό,τι άλλο είναι απαραίτητο για να γίνεται σωστή χρήση του.
Το νερό είναι πυλώνας διατροφικής επάρκειας και ασφάλειας. Πρέπει να το σεβόμαστε.

Διαβάστε ακόμη

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους

Φίλιππος Ζάχαρης: Εσωτερικός κόσμος, εικόνες και ορισμός του χρόνου