Ηλίας Καραβόλιας: Το κοινωνικό μεταξύ του ιδιωτικού και του δημοσίου

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Ηλίας
Καραβόλιας

«Έχεις-πληρώνεις- μορφώνεσαι - γιατρεύεσαι» : η κατάκτηση του καπιταλισμού είναι και μια μορφή «στρέβλωσης» ταυτόχρονα.

Η δυνατότητα επιλογής μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα για τον πολίτη είναι δημοκρατικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Όμως, η έλλειψη αυτής της δυνατότητας για την πλειονότητα των μελών μιας κοινωνίας, είναι το μείζον παγκόσμιο πρόβλημα.

Τα ιδιωτικά νοσοκομεία, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα ιδιωτικά ιατρεία, δεν είναι απλώς «κατόρθωμα» του συστήματος: είναι το αποτέλεσμα των κοινωνικών ανισοτήτων που γεννάει ο καπιταλισμός παντού. Η δε ουτοπία τής εντελώς δωρεάν παροχής των δημοσίων αγαθών δεν πρέπει να οδηγεί τα κράτη στον περιορισμό των κοινωνικών δαπανών για όλους τους πολίτες. «Επιλέγω ιδιωτική σχολή, κλινική, ασφάλιση» είναι επειδή μπορώ.

Δεν πρόκειται για καθολικά προσβάσιμες επιλογές. Εάν όμως ως ιδιωτικές επιλογές στηρίζονται υπερβολικά από κυβερνήσεις, με βάση και την πρόσφατη θεωρία της παρώθησης (nudge) των Thaler, Sunstein, τότε καταλήγουν να επικρατούν οπότε και λόγω ασύμμετρης πληροφόρησης (Stiglitz) οδηγούν τα οικονομικά υποκείμενα σε εξαναγκαστικές και ανορθολογικές πολλές φορές επιλογές.

Και αυτό φυσικά καταλήγει μεσοπρόθεσμα σε βάρος της δημόσιας κοινωφελούς επιλογής, απορρυθμίζοντας τις κοινωνίες και αμβλύνοντας τις ανισότητες.Για παράδειγμα, πουθενά στην Ευρώπη δεν ήλθαν τα αμερικανικά Πανεπιστήμια και πουθενά στην Αμερική δεν πήγαν τα ευρωπαϊκά... ας μην κοροϊδευόμαστε.

Όπως επίσης, επειδή ξενιτεύονται για σπουδές οι Έλληνες ή επειδή κάνουν κατάληψη οι φοιτητές στις κρατικές σχολές, αυτό δεν είναι λόγος για να επιτρέπουμε με νόμο σε funds και αμφιβόλου ποιότητας ιδρύματα να ανοίγουν εδώ δήθεν πανεπιστήμια, μέσα από το σύστημα του franchising.

Το ΕΚΠΑ, το ΑΠΘ, το Μετσόβειο, το Κρήτης, το Δημοκρίτειο, κ.ά είναι επιστημονικά ιδρύματα υψηλού κύρους και απαιτούν τον ανάλογο σεβασμό και μόχθο από τους φοιτητές και τους διδάσκοντες.

Μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια θα έπρεπε να ιδρύσει επιτέλους η Εκκλησία και διάφορα ευγενή Ταμεία και Κοινωφελή Ιδρύματα.

Αυτά να φροντίσουμε για τον τόπο και τους νέους, και όχι ν’ ανοίξουμε μαγαζάκια διπλωμάτων και πιστοποιήσεων…

Υ.Γ.: Αρχηγοί κομμάτων και βουλευτές που δεν φοίτησαν καθόλου σε αυτά τα καλά δημόσια μας πανεπιστήμια, στις περισσότερες περιπτώσεις μένει αναπάντητο το ερώτημα αν θα μπορούσαν τελικά να το κάνουν….