Η διαφύλαξη της φύσης από τις πυρκαγιές, ιερό καθήκον

Πριν λίγες ημέρες ο Νομάρχης μαζί με το Διοικητή του Πυροσβεστικής Υπηρεσίας μοίρασαν ενημερωτικό έντυπο υλικό για την προστασία των δασών και την αποτροπή κινδύνου πρόκλησης πυρκαγιών.

Πριν λίγες ημέρες ο Νομάρχης μαζί με το Διοικητή του Πυροσβεστικής Υπηρεσίας μοίρασαν ενημερωτικό έντυπο υλικό για την προστασία των δασών και την αποτροπή κινδύνου πρόκλησης πυρκαγιών. Χειρονομία υψίστης σημασίας και απόδειξη ευθύνης. Σε μια εποχή που οι διοικούντες δέχονται τα πυρά της κριτικής και την απαξίωση των σχολίων έρχονται δύο άνδρες να αποδείξουν ότι υπάρχουν αποθέματα ευθύτητας και ωφελιμότητας. Η ευαισθητοποίηση του κοινού για δημόσιο καλό είναι πράξη πολιτικών ανδρών που νοιάζονται για το τόπο και για την αντοχή της Φύσης. Έλεγε ο Ιμάνουελ Καντ «Έχουμε διπλή αίσθηση, μια εξωτερική και μια εσωτερική, μπορούμε έτσι, σύμφωνα με τις δύο, να θεωρήσουμε τον κόσμο ως σύνολο όλων των εμπειρικών γνώσεων. Ο κόσμος ως αντικείμενο της εξωτερικής αίσθησης, είναι η Φύση, αλλά ως αντικείμενο της εσωτερικής αίσθησης, είναι Ψυχή, ή ο άνθρωπός». Με την διαφύλαξη της Φύσης προστατεύομαι την μια πλευρά του κόσμου, αλλά συγχρόνως ενδυναμώνουμε το περιβάλλον που αναπτύσσεται η άλλη πλευρά, δηλαδή ο άνθρωπος. Συνεπώς ο σεβασμός της Φύσης ενισχύει την «λειτουργία» της Ψυχής, ή του ανθρώπου. Η διέγερση του ενδιαφέροντος του ατόμου προς τον χώρο, ο οποίος τον περιβάλλει δημιουργεί ένα κραδασμό της νωχελικότητας ώστε να αισθανθεί την επικινδυνότητα της καταστροφής του χώρου. Δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς στις πυρκαγιές που καταβροχθίζουν στρέμματα πρασίνου, απολαμβάνοντας τα μπάνια μας. Η διπλή όψη της θερινής ραστώνης αντικρίζεται ζωντανά στα δελτία ειδήσεων όταν στην ίδια εικόνα ηλιοκαμένα σώματα λούζονται στις παραλίες και λίγα μέτρα από τις ακτές πύρινες γλώσσες κατατρώγουν τα πάντα στο διάβα τους. Οι πυρκαγιές αποτελούν την σύγχρονη μάστιγα δολοφονώντας ψυχές αλλά και υπάρξεις που τις φιλοξενούν. Ο εμπρησμός είναι η βιαιότερη πράξη του ανθρώπου προς το περιβάλλον, σκοτώνοντας το αύριο του. Ίσως να φαίνεται ποιητικό, όμως το να καις ένα δένδρο είναι σαν να αφαιρείς μια ζωή. Το κακό είναι ότι δεν μολύνθηκαν μόνο τα ποτάμια, ο αέρας, τα βουνά, δεν καήκαν μόνο τα μισά δάση μας. Μολύνθηκαν κυρίως τα μυαλά μας και κάηκαν οι ψυχές μας!! Δεν μπορώ να μην θυμηθώ τη μεγάλη φωτιά της Ρόδου, πριν από λίγα χρόνια όπου σε λίγες ημέρες εξαφανίστηκε δασικός πλούτος χιλιάδων στρεμμάτων. Εθελοντές με κίνδυνο της ζωής τους, αγέρωχοι πυροσβέστες στο άκρο της αντοχής, άνδρες των αεροπλάνων πυρόσβεσης σε μια μάχη με το «πύρινο» τέρας, διοικούντες μαζί με το Νομάρχη, όλοι μαζί σαν ένα κουβάρι αντίστασης στο «κόκκινο» εχθρό, αντίδρασης στην μαύρη μοίρα. Ακολούθησαν έργα ανάπλασης και πυροπροστασίας στο σχέδιο πρόληψης ενός νέου κακού. Σε μία χώρα που πλήττεται από την ανομβρία, με πρόγνωση θέρους υψηλών θερμοκρασιών και ελάχιστης υγρασίας, με απέραντες εκτάσεις πεύκων και εύφλεκτων θάμνων, που αποτελούν ιδανικό καύσιμο για την μετάδοση της πυρκαγιάς, μ΄ ένα απρόβλεπτο αντίπαλο χωρίς κατανόηση και συμπόνια, μένει να οργανώνεσαι σαν πολιτεία, να σκέπτεσαι ως πολίτης. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι με τις πυρκαγιές δεν διακυβεύονται μόνο περιουσίες και ανθρώπινες ζωές, δεν τίθεται σε κίνδυνο μόνο η τουριστική οικονομία μας, αλλά απειλείται με ανεπανόρθωτη καταστροφή η ισορροπία του ελληνικού οικοσυστήματος, της ίδιας της ζωής. Για την χώρα μας, η άμυνα απέναντι στις φωτιές δεν είναι απλώς «μία δράση», αποτελεί μείζον εθνικό ζήτημα, το οποίο πρέπει να πυροδοτήσει γενικευμένο συναγερμό. Αυτό το ξύπνημα συνείδησης οι δύο άνδρες με στολές πυρόσβεσης συνοδευόμενοι και με άλλους επιχείρησαν να πράξουν προς την κοινωνία της Ρόδου. Το εγερτήριο σοβαρό, το ξύπνημα αναγκαίο, η πράξη αξιοζήλευτη. * Του Αγαπητού Ξάνθη Αρχιτέκτονας Μηχανικός