Μήπως ο Πυθαγόρας δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα;

Οφείλουμε να μάθουμε ότι είναι Έλληνας και παρέδωσε μαθήματα μαθηματικής ειλικρινείας σε όλο το μετέπειτα δυτικό πολιτισμό.

Σε αθηναϊκή εφημερίδα διαβάζω «Εκτός κρουαζιέρας και το 2012, αιτία η βραδύτητα στην υλοποίηση της άρσης του καμποτάζ». Μένω έκπληκτος πιστεύοντας στο λόγο του Υπουργού, ο οποίος πριν λίγες ημέρες διαβεβαίωνε ότι η κρουαζιέρα γίνεται άμεσα ανταγωνιστική και ξάφνου αναγνωρίζω ότι η γραφειοκρατία και οι τρόποι της διαδικασίας επιβραδύνουν την εξαγγελία σε τρόπο ώστε η Ελλάδα κινδυνεύει (άλλη μια φορά) να βρεθεί εκτός της παγκόσμιας αγοράς. Σε πανελλήνιας εμβέλειας τηλεοπτικό κανάλι ακούω «Η επένδυση του COSTA NAVARINO & NAVARINO DUNES βρίσκονται στον αέρα, γιατί το ΣτΕ αποφάσισε να κηρύξει μη νόμιμες τις Αποφάσεις του Υπουργού, του 2004. Έτσι η τεράστια αξιόλογη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα τουριστική επένδυση στην Καλαμάτα, του εφοπλιστή κ. Βασίλη Κωνσταντακόπουλου με συνολικό ύψος πάνω από 1 τρις ευρώ είναι παράνομη και πρέπει ν’ αναθεωρηθεί από την βάση της». Συμπληρώνω ότι το αναφερόμενο έργο χρειάστηκε 10.000 υπογραφές υπηρεσιακών παραγόντων, 20 Κ.Υ.Α, 25 Αποφάσεις Νομαρχιακών Συμβουλίων, 40 Αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων, με την επίσημη διαδικασία να ξεκινάει το 1997 και να συμπληρώνεται το 2004, ενώ η οριοθέτηση για ΠΟΤΑ Μεσσηνίας έγινε το 2001. Αυτή η ξενοδοχειακή μονάδα εγκαινιάστηκε επίσημα από τον Υφ. Τουρισμού και Πολιτισμού, λειτουργεί και έχει αποσπάσει διεθνή εύσημα και επαίνους για την αρχιτεκτονική δομή, την λειτουργικότητα και την αρμονική συμβατότητα με το περιβάλλον. Η ελληνική ασυνέχεια, η ελληνική γραφειοκρατική σύγκρουση, το ελληνικό οξύμωρο σε όλο το μεγαλείο του! Δεν είναι μακριά άρθρο του υπογράφοντα, ο οποίος απαριθμεί τις υπογραφές που χρειάζονται για ένα μικρό ξενοδοχείο στην εκτός σχεδίου δόμηση στη Τήλο για την λήψη Ειδικού Σήματος Λειτουργίας να υπερβαίνουν τις 65! Το συγκεκριμένο άρθρο να εντυπωσιάζει και τον ίδιο τον Υπουργό, όμως η κατάσταση να παραμένει η ίδια και αμετάβλητη. Από τα χείλη του πρωθυπουργού ακούμε ότι η χώρα δεν μπορεί να στηρίζεται σε δανειακές δυνάμεις και οφείλει να πατήσει στα δικά της πλεονεκτήματα και να επιζητήσει επενδύσεις με κατεύθυνση της πράσινη ανάπτυξη. Όμως ακόμη και τώρα δεν έχουμε καθαρή εικόνα του ελλείμματος και με τις συνεχείς αναθεωρήσεις προσπαθούμε να φανούμε περισσότερο αξιόπιστοι στους «δανειστές» μας μέσα από τις γραφειοκρατικές και εξορθολογιστικές μας διαδικασίες. Η ανικανότητα να προσδιορίσουμε τα πραγματικά μεγέθη της οικονομίας, να ξεπεράσουμε στρεβλώσεις του γραφειοκρατικού μηχανισμού, να ανατρέψουμε εμπόδια για επενδύσεις είναι στοιχεία ριζωμένα στην ιδιοσυγκρασία μας. Στην Ελλάδα, ο φαύλος είναι ίσως αρεστός και ο κύκλος ίσως λατρευτός. Πρέπει να ξεπεράσουμε την αδυναμία να μην θέλουμε ν΄αντιληφθούμε ότι ο Πυθαγόρας γεννήθηκε στη Σάμο και εμείς είμαστε απόγονοί του. Δεν πρέπει να επιδεικνύουμε ότι δεν ξέρουμε να μετράμε σε όλη την άλλη Ευρώπη; Είναι ιστορικά βέβαιο ότι οι αριθμοί για τους Έλληνες έπαιζαν πρωτεύοντα ρόλο στη σκέψη και στην φιλοσοφία και προσδιόριζαν τις (μαθηματικά αποδεδειγμένες) εξελίξεις. Οι αριθμοί πάντοτε από τους Βαβυλωνίους και τους Αιγυπτίους έως τον Αϊνστάιν είχαν την τιμητική στην πορεία της ανθρωπότητας χορηγώντας τον χώρο αλλά κα τον χρόνο των πολιτικών αποφάσεων και των ανθρωπίνων αντιδράσεων. Ο χωροχρόνος είναι η έκτη διάσταση που υπολογίζει το σήμερα σε συνάρτηση με το χθες, χωρίς να λησμονεί το αύριο. Δυστυχώς η κοινωνική ανέχεια, η έλλειψη αξιολόγησης, η προχειρότητα της θεσμοθέτησης (ή μη) νόμων, ο παραγοντισμός, η κομματικοποίηση, έκτισαν ένα κόσμο απόμακρο από την πραγματική του διάσταση. Πολιτικές συμπεριφορές υπερπήδησαν νομικές διατάξεις, προϋπολογισμούς, οικονομικά στοιχεία τα οποία παραδινόντουσαν στους εταίρους μας εκφράζοντας την ελληνική (ψευτο)μαγκιά. Δεν βλέπαμε ότι ο λογαριασμός θα ερχόταν κάποτε ελπίζοντας στο ελληνικό ιδεώδες της αρχαίας ελληνικής κουλτούρας και της «υποχρέωσης» της Δύσης στον δικό μας «χρυσό» πολιτισμό. Ζούμε όμως σ’ έναν κόσμο σκληρό, ανταγωνιστικό, αλλοπρόσαλλο στον οποίο η οικονομική κρίση πάει να αποκαταστήσει νέο οικονομικό status, όπου δεν χωράει η ηθελημένη αδυναμία μέτρησης. Οφείλουμε να μάθουμε, όπως και στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, ότι ο Πυθαγόρας είναι Έλληνας και παρέδωσε μαθήματα μαθηματικής ειλικρινείας σε όλο το μετέπειτα δυτικό πολιτισμό. Μόνο όταν καταλάβουμε ότι η πολιτική συνδέεται άρρηκτα με τους αριθμούς, χωρίς βέβαια να χάνει την γοητεία του οράματος και της ανατροπής, μόνο τότε μπορούμε να αποδώσουμε την αλήθεια στον πολιτικό πολιτισμό και την απόδειξη στις πολιτικές συναρτήσεις της χώρας και της Ευρώπης. *Αγαπητός Ξάνθης Αρχιτέκτονας Μηχανικός