Ένας χρόνος χωρίς τον Σάββα Γιαννίκη

Επιστολή από τον φίλο του Εμμανουήλ Καρυδάκη.

"Αγαπημένε μου Σάββα, αξέχαστε φίλε μου. Πέρασε ήδη ένας χρόνος από τότε που έφυγες ξαφνικά από κοντά μας. Ο απροσδόκητος θάνατός σου, μας συγκλόνισε όλους, γιατί χάσαμε ένα καλό φίλο, ένα πλατύ χαμόγελο και μια απέραντη καλοσύνη. Ήσουν άνθρωπος ειλικρινής και γνήσιος. Με την απλότητα του χαρακτήρα σου, την μεγάλη σου καρδιά και το φιλότιμό σου , κατάφερες να κερδίσεις την αγάπη και την εκτίμηση εκατοντάδων φίλων σου, αλλά και όλης της Ροδίτικης κοινωνίας. Ήσουν πάντα και παντού παράδειγμα ήθους. Υπερασπίστηκες πάντα με σθένος τις θέσεις σου για μια καλύτερη, πιο ανθρώπινη κοινωνία της Ρόδου, βοηθώντας όλους ανεξαιρέτως όπου και όπως μπορούσες. Όλοι όσοι σε γνώρισαν ή συνεργάστηκαν μαζί σου έχουν να λένε για την αγάπη και το ενδιαφέρον σου για τον τόπο μας. Υπήρξες ένας εξαίρετος γεωπόνος με πολύ αγάπη και μεράκι για την δουλειά του. ʼφησες παντού, σε ότι ασχολήθηκες το στίγμα σου, στην υπηρεσία που εργάστηκες, στην ΕΑΣΔ όπου υπήρξες Πρόεδρος, στα Ανθεστήρια και τους διαγωνισμούς για τους καλύτερους κήπους του Ρόδου. Με την προκοπή και τη σύνεση, που σε χαρακτήριζε, ανάθρεψες μαζί με τη σύζυγό σου τη Λουτσιλα, δυο υπέροχα παιδιά, τον Ατίλιο και την Έλενα, τα οποία σε έκαναν περήφανο με τις επιδόσεις τους στα πανεπιστήμια που φοίτησαν αλλά και με την επαγγελματική τους επιτυχία. Δύο υπέροχους απογόνους, στους οποίους κληροδότησες όλα τα εφόδια για να συνεχίσουν την άξια πορεία σου στη ζωή. Ευτυχώς πρόλαβες να χαρείς και τον εγγονό σου, από τον γυιο σου Ατίλιο, τον μικρό Σάββα που εύχομαι ολόψυχα, πέρα απο το όνομα σου να κληρονομήσει και την μεγάλη σου καρδιά, την λεβεντιά και το ήθος σου. Αγαπημένε μου Σάββα, έφυγες νωρίς, όμως άφησες πίσω σου μόνο φίλους, και υπέροχες αναμνήσεις. Σε ξέρω πάνω από 30 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή! Τι να πρωτοθυμηθώ: Τους χορούς μας στο Εθνικό Θέατρο, μαθητές ακόμα, εσύ ντυμένος τσολιάς και εγώ με την κρητική στολή σέρνοντας πάντα τον χορό! Τις όμορφες βραδιές με άλλους καλούς φίλους στις συνεστιάσεις και τα συνέδρια του Ομίλου μας. Την προσφορά σου στον σχεδιασμό του κήπου της Τράπεζας Δωδεκανήσου και την ελιά που αποφάσισες μόνος σου να φυτέψεις στην πίσω αυλή του κτιρίου. Τα γέλια μας και τις χάρες μας! Πολλές και πολύτιμες αναμνήσεις που τις κρατώ φυλαγμένες στην καρδιά μου και τις αναπολώ πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη. Θα σε θυμάμαι, θα σε θυμούμαστε όλοι πάντα με αγάπη, γιατί μόνο αγάπη έσπειρες και εσύ στο πέρασμα σου από τη ζωή. Να είσαι σίγουρος, ότι εγώ προσωπικά, αλλά και όλοι εμείς εδώ οι φίλοι σου, θα είμαστε στο πλευρό της οικογένειάς σου, όποτε αυτή μας χρειαστεί. Να σαι καλά όπου και να σαι καλέ μου φίλε, και χόρεψε σε ανάμνηση και της φιλίας μας ένα χορό εκεί ψηλά! Ο φίλος σου Εμμ. Καρυδάκης"