Εις μνήμη Σάββα Γιαννίκη

Φαίνεται σχεδόν απίστευτο αλλά έχει περάσει ήδη ένας χρόνος από τότε που ο Σάββας "άφησε" το Παραδείσι.

Φαίνεται σχεδόν απίστευτο αλλά έχει περάσει ήδη ένας χρόνος από τότε που ο Σάββας "άφησε" το Παραδείσι, το γενέθλιο χωριό στη Ρόδο, για τον Παράδεισο, την επουράνια κατοικία του. Σάββα, τώρα βρίσκεσαι σίγουρα σε καλύτερο μέρος, αλλά για εμάς η απουσία σου από τον κόσμο αυτόν, είναι περισσότερο αισθητή. Ως εκπρόσωπος της Καθολικής Εκκλησίας στη Ρόδο, ευχαριστώ το Θεό για το βίο του καλού και πιστού αυτού ανθρώπου, ο οποίος υποστήριξε και προσέφερε μεγάλη βοήθεια στην Καθολική Εκκλησία. Εκείνος ωστόσο, πάντοτε παρέμεινε πιστός στις Ελληνορθόδοξες ρίζες του. Ο Σάββας ήταν υπερήφανος που ήταν Έλληνας. Ήταν υπερήφανος για την όμορφη πλούσια γλώσσα του και ήταν υπερήφανος για την Ορθόδοξη Εκκλησία και για την Πίστη του. Υπήρξε για μένα πραγματικό παράδειγμα, καθώς διέθετε όλες τις αρετές εκείνες, για τις οποίες είναι γνωστός ο ελληνικός λαός, την καλοσύνη και τη γενναιοδωρία. Μου είναι δύσκολο να μην τον σκέφτομαι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στην καθημερινή μου ζωή στη Ρόδο. Οι κήποι του Μοναστηριού μας είναι γεμάτοι με τα έργα του, σε φυτά και σε άνθη. Οι καλές συμβουλές και τα σχέδιά του, τα οποία μετουσιώθηκαν σε δένδρα, φυτά και άνθη, μας υπενθυμίζουν σταθερά την παρουσία του. Ο Σάββας Γιαννίκης ήταν ένας άνθρωπος που πίστευε στη δικαιοσύνη και στα ίσα δικαιώματα για όλους. Φοίτησε στη Γεωπονική σχολή του Πανεπιστημίου του Μπάρι της Ιταλίας και έφερε την τεχνογνωσία του σε αυτό το νησί που αγαπούσε με όλη του την καρδιά, εφαρμόζοντας τις σημαντικές αυτές γνώσεις του στην πράξη, με ειλικρινή αφοσίωση. Στο νησί της Ρόδου αναδείχθηκε το φυσικό του χάρισμα να μεγαλώνει τα δώρα της φύσης κατά πολύχρωμο και αρμονικό τρόπο. Ο Σάββας δεν ήταν όμως μονάχα ένας άνθρωπος που προσέφερε καλές και σωστές συμβουλές, αλλά πάνω απ’ όλα, υπήρξε ένας προσωπικός φίλος για μένα. Μου δίδαξε την ιστορία αυτού του νησιού και αφιέρωσε χρόνο για να με οδηγήσει σε μέρη, τα οποία χωρίς εκείνον, δε θα είχα δει ποτέ στη Ρόδο. Ήταν γενναιόδωρος στο έπακρο. Μεγάλος στο ανάστημα και μεγάλος στην καρδιά. Στη Ρόδο, ζει επίσης ένας αδελφός μου, ο Robert Gregory. Κανείς δεν θα μπορούσε να κάνει περισσότερα για την προάσπιση της εργασίας του στην εκκλησία, από ό,τι έπραξε ο υπέροχος Σάββας. Και αυτό δεν το ξεχνώ ποτέ. Σάββα, μάς λείπεις καθημερινά. Μάς λείπει η καλοσύνη και η γενναιοδωρία σου, καθώς και το χάρισμά σου να φέρνεις ειρήνη και αρμονία. Πράγματι, την ημέρα της κηδείας, άκουσα κάποιον να λέει: "ο Σάββας δεν είχε εχθρούς, όλοι τον αγαπούσαν!". Πόσο αλήθεια είναι αυτό. Για τους λόγους αυτούς, Σάββα. η Θεία Λειτουργία για την ανάπαυση της ψυχής σου που προσφέρθηκε το Σάββατο στο Μοναστήρι του Τίμιου Σταυρού, είναι μία από τις πολλές λειτουργίες που θα προσφέρονται από εμένα τα επόμενα χρόνια ως καθολικό ιερέα, για την όμορφη ψυχή σου. Επιπλέον, το καρποφόρο δένδρο που φυτεύτηκε στο καθολικό κοιμητήριο θα υπενθυμίζει και στους άλλους τις ικανότητές σου, τις οποίες τόσο πρόθυμα και γενναιόδωρα προσέφερες στην Καθολική Εκκλησία. Υπήρξες και θα παραμείνεις Πρέσβης της όμορφης Ορθόδοξης Εκκλησίας σου αλλά και Πρέσβης της όμορφής σου Ρόδου. Από το Παραδείσι της Ρόδου στον Παράδεισο του Ουρανού.