Το δικαίωμα των πολλών και η ενόχληση των ολίγων

Το δικαίωμα των πολλών και η ενόχληση των ολίγων

Το δικαίωμα των πολλών και η ενόχληση των ολίγων

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 538 ΦΟΡΕΣ

Ας ενώσουμε τη φωνή μας σε μια διαμαρτυρία για όσα παράλογα συμβαίνουν σ΄ αυτό τον τόπο που όπως είπε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής τείνει να μετατραπεί «σε απέραντο φρενοκομείο».

Διαβάζω στον ημερήσιο αθηναϊκό Τύπο (Ελευθεροτυπία, σελ. 7 – Πολιτική, 26/4/2011), την παρακάτω είδηση και θεωρώ ότι δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστη αφού το θέμα δεν μπορεί να περιοριστεί μέσα στα όρια του Δήμου Αθηναίων. Αντιγράφω απόσπασμα του άρθρου, ο τίτλος του οποίου είναι: «Η απουσία του αρχιεπισκόπου μήνυμα για τον Καμίνη». «Μήνυμα δια της απουσίας του από τα συσσίτια που χορηγούνται στο χώρο αστέγων , έστειλε ανήμερα το Πάσχα ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος που θέλησε να δείξει την ενόχληση του προς το δήμαρχο Αθηναίων Γ. Καμίνη που τις προηγούμενες μέρες σύστησε όχι μόνο στους παραγωγούς του «Αθήνα 9,84» αλλά και στη Διεύθυνση του Σταθμού να μην εύχονται «Χριστός Ανέστη» αλλά μόνο «Χρόνια πολλά», για να μην προσβληθούν οι μουσουλμάνοι που διαβιούν στη χώρα!» «Ο αρχιεπίσκοπος .. παρακολούθησε αν ο «9,84» τήρησε την εντολή να μη μεταδώσει μετά από πολλά χρόνια, τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας». Το άρθρο υπογράφει η δημοσιογράφος Μ. Πινή. Το πλέον εύστοχο σχόλιο για την ενέργεια αυτή του κ. Δημάρχου Αθηναίων που πάντα κατά το δημοσίευμα, κόπτεται να μην προσβληθούν οι ετερόδοξοι αποτελεί το διαχρονικό «Αρχή άνδρα δείκνυσι», (Ηθικά Νικομάχεια – Αριστοτέλης). Πριν ακόμα συμπληρώσει τετράμηνο στη Διοίκηση, ο δημοτικός άρχοντας φρόντισε να προκαλέσει με τρόπο ακραίο την μεγάλη πλειοψηφία των δημοτών του και των Ελλήνων γενικά. Ενδιαφέρθηκε να μην δυσφορήσουν οι λίγοι και αδιαφόρησε αν προσβληθούν οι πολλοί. Η θεσμική του θέση όμως και το αξίωμα του δημάρχου τον καθιστούν φύλακα της ισότητας και του Δικαίου που παραβιάζονται από την «πρωτοβουλία» του αυτή. Έστι δε άρχων φύλαξ του δικαίου, είδε του δικαίου και του ίσου. Επιδ΄ ουθέν αυτώ πλέον είναι δοκεί, υπέρ δίκαιος - «Αριστοτέλους, Ηθικά Νικομάχεια» Στο προσωπικό μου μήνυμα για την Ανάσταση στο διαδίκτυο γράφω: «..ευχές αγάπης και ελπίδας σε όλους. Χρόνια πολλά σε όλους τους φίλους άσχετα με το θρήσκευμα ή το δόγμα τους. Δύναμη , Υγεία και αισιοδοξία». Γνωρίζω ως Δωδεκανήσιος ότι ο σεβασμός στο θρήσκευμα ή το δόγμα του κάθε ανθρώπου αποτελεί δείγμα πολιτισμού και ηθική αξία. Στη Ρόδο ζουν, εργάζονται και δημιουργούν αποτελώντας ενεργά και πολύτιμα μέλη της τοπικής μας κοινωνίας, συμπατριώτες μας που είναι Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι ή άλλοι. Όλοι μαζί αποτελούν το μοναδικό και ιδιαίτερο κράμα των δημοτών της πόλης μας και κανείς δεν πρέπει να κατατάσσεται σε κατηγορίες ή να υφίσταται διάκρισης εξ αιτίας του θρησκεύματος του ή της δοξασίας του. Είχα μάλιστα τη χαρά να δεχθώ πολλές ευχές από μουσουλμάνους φίλους και συμπατριώτες που από καρδιάς μου ευχήθηκαν «Καλή Ανάσταση και χρόνια πολλά» χωρίς τούτο να αποτελεί προσβολή, ύβρη ή υποβάθμιση της δικής τους θρησκείας την οποία τιμούν με την πίστη τους και ευλαβικά θρησκεύονται. Η απρεπής παρέμβαση όμως να μην ακούγεται το «Χριστός Ανέστη» και οι λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας αποτελεί διάκριση κατά της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων. Πού οδηγούμαστε επιτέλους; Ποιο είναι άραγε το κίνητρο αυτής της πράξης αλλά και παρομοίων ενεργειών; Ας ενώσουμε τη φωνή μας σε μια διαμαρτυρία για όσα παράλογα συμβαίνουν σ΄ αυτό τον τόπο που όπως είπε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής τείνει να μετατραπεί «σε απέραντο φρενοκομείο». Δέον είναι λοιπόν, η τοπική αυτοδιοίκηση να αναζητεί πιο απλούς και πιο πρόσφορους τρόπους εξυπηρέτησης και επίλυσης των προβλημάτων των πολιτών από την επιβολή των ακατάληπτων απαγορεύσεων του «Χριστός Ανέστη». «Των δ΄ αρχόντων έργον εστί τους αρχομένους ταις εαυτόν επιμελίαις ποιείν ευδαιμονεστάτους» Ισοκράτης, Διογένης Λαέρτιος Με ιδιαίτερο προβληματισμό και έγερση σειράς ερωτημάτων ανέγνωσα το δημοσίευμα το οποίο αρχικά με ξάφνιασε γιατί λόγω των ημερών δεν παρακολούθησα ιδιαίτερα τον τύπο και τα ΜΜΕ. Όμως τα ερωτήματα διαδέχθηκε απόφαση για διαμαρτυρία και αντίδραση αφού αυτό που υποκρύπτουν τέτοιες ενέργειες πρέπει να διερευνάται για να χυθεί φως και να μην μένουν πράγματα στο σκοτάδι καθώς «Πονηρά φύσις, εξουσίας επιλαβομένη δημοσίας απεργάζεται συμφοράς» (Δημόκριτος). Γιατί ενοχλήθηκε ο δήμαρχος από την θρησκευτικότητα των ημερών, και τις Αναστάσιμες ευχές. Δεν γνωρίζει άραγε τους δεσμούς των Ελλήνων με την Ορθόδοξη πίστη και το κατανυκτικό κλίμα των ημερών που παραπέμπει ευθέως στην πατρίδα που σήμερα δοκιμάζεται και πανταχώθεν βάλλεται; Δεν συναισθάνεται την πικρία και την ανασφάλεια των πολιτών που για πολλούς λόγους νιώθουν προδομένοι και εκτεθειμένοι από την πολιτεία; Μήπως έκρινε χωρίς σύνεση, κακώς αποφάσισε, κακώς ομίλησε και προσχηματικά αιτιολόγησε την πράξη του; Είναι γνωστό ότι «Αφροσύνης δε εστί το κρίναι κακώς τα πράγματα, το βούλεσθαι κακώς, το ομιλήσαι κακώς, το χρήσται κακώς, τοις παρούσιν αγαθοίς, το ψευδώς δοξάζειν περί των εις τον βίον αγαθών και καλών. Παρακολουθεί δε τη αφροσύνη, απειρία , αμάθεια, ακρασία, επ΄αριστερότης και αμνημοσύνη». Αριστοτέλης «περί ψυχής». Μακάρι το ολίσθημα αυτό να είναι μια ατυχής παρένθεση στη θητεία του νέου και ως εκ τούτου άπειρου στην πολιτική και την αυτοδιοίκηση άνωθεν επιλεγμένου και εκλεγμένου δημάρχου αφού πρέπει επιδίωξη του να είναι, η άριστη άσκηση των καθηκόντων του και η αποτελεσματική λειτουργία του Δήμου και όχι πράξεις (ενδεχομένως) αρεστές σε κάποιους μουσουλμάνους μετανάστες που διαφωνούν με το θρήσκευμα, τα ήθη, τα έθιμα ίσως και με τους νομούς της χώρας στην οποία φιλοξενούνται. «Πολιτεία αρίστη ή υπό των αρίστων οικοδομουμένη» «Αριστοτέλους Πολιτικά γ, 18. Η δημοκρατία πρέπει να υπηρετεί τους πολλούς και όχι μόνο τους ολίγους, που μάλιστα εν προκειμένω ούτε βλάπτονται, ούτε προσβάλλονται. «Όνομα μεν δια το μη εις ολίγους αλλά ες πλείονας οικείν Δημοκρατία κέκλυται , μέτεστι δε κατά μεν τους νόμους προς τα ίδια, διαφορά πάσι το ίσον, κατά δε την αξίωσιν ως έκαστος εν τω ευδόκιμαι, ουκ από μέρους το πλέον ες τα κοινά ή απ΄ αρετής προτιμάται, ουδ΄αυ κατά πενίαν έχων δε τι αγαθόν γράφαι την πόλιν, αξιώματος αφάνεια κεκώλυται». Θουκυδίδης» Β, 37. Το κείμενο αυτό δεν είναι θρησκευτικού αλλά πολιτικού περιεχομένου και εκφράζει σθεναρή υποστήριξη στα δικαιώματα και την συνταγματικά κατοχυρωμένη ισότητα και ισονομία των Ελλήνων.

Διαβάστε ακόμη

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους